Gerard Kerkum met Hans Kraaij Sr.

Nieuws

Clubleiding nam drugsgeld aan om rekeningen te betalen

Puck

We schrijven eind jaren '80 wanneer Feyenoord een trainingskamp belegt op Curaçao, vertrekt een delegatie van directie en commissarissen naar een veredelde partyboot. De genodigden zijn hier op uitnodiging van Barney Sanders, een van de Rotterdamse drugs-king-pins uit die tijd. Op de boot zijn tientallen schaars geklede dames die volop genieten van de aanwezige drank en drugs.

Het zijn onder andere de wijlen Fred Blankemeijer, Gerard Kerkum en penningmeester Ger de Vries die hier bij Sanders aankloppen. Omdat Feyenoord in enorm zwaar financieel weer verkeerd, beveelt Ger de Vries aan Sanders om zijn portemonnee te trekken. Die avond verlaat de delegatie van Feyenoord met tonnen in contanten. Op de terugvlucht uit de Caribbean deelt Fred Blankemeijer trots mee; “Zo het geld is veilig, het jaar is gered” triomfantelijk kloppend op zijn borstzak waar de stapel geld zat verborgen. Het is typerend voor het bestuur van Feyenoord die in periode die alles aangrijpt om het hoofd boven het water te houden.  

Ome Fred Blankemeijer maakte zijn handen vies voor Feyenoord

Zowel Kerkum als de Vries staan bekend als mannen van onbesproken gedrag uit het Rotterdamse zakenleven, maar het is niet de enige keer dat Feyenoord drugsgeld in ontvangst neemt. In die jaren parkeerde regelmatig een grote Mercedes met gordijntjes voor de ramen bij de Kuip. Dan kwam Barney "voor ome Ger" wat contanten afleveren. Deze geruchten doen al decennia de geruchten rond Feyenoord, maar altijd hulden de hoofdrolspelers zich in het stilzwijgen. Het was volgens het nieuwe boek 'Lourdes aan de Maas' dat bij die zwartgeldtransacties één man van de club ook vaak betrokken was: Fred Blankemeijer. Joke, zijn weduwe, moest in 1983 weleens op de uitkijk staan in het mannentoilet als haar man dikke enveloppen aannam. Twee keer was Blankemeijer volgens het boek óók aan boord van een jacht waar in drugs werd gehandeld, ergens in de Caribbean en het Midden-Oosten. Daar haalde hij dan zwart geld op voor versterkingen.

‘Allemaal voor zijn club. Misschien is dat ook wel de essentie van clubliefde, van dat Feyenoord-gevoel waar mensen het dan over hebben: dat je over bepaalde grenzen gaat en het zelf nog normaal vindt ook’, zegt Joke in Lourdes aan de Maas van Martijn Krabbendam en Michel van Egmond. Het boek is donderdag verschenen. Van Egmond is gevierd biograaf van René van der Gijp, Wim Kieft en Patty Brard, en werkte jaren bij Feyenoord, Krabbendam volgt de club al twintig jaar intensief voor VI. 

Barney was een echte Feyenoord-supporter

Dat de verhalen rond Barney Sanders en de financiering van Feyenoord waar zijn is eerder al eens bevestigd door Willem van Hanegem die in een boek over ajax-speler Tscheu-La-Ling een boekje open deed over de connectie Sanders en Feyenoord. Van Hanegem: "Barney was een echte Feyenoord-supporter die vaak op het stadion was, ook bij trainingen. Onze masseur Gerard Meijer was bevriend met hem en zo kende ik Barney ook. Johan Cruijff en ik kregen wel eens dure cadeaus van hem."

Hoe verging het de hoofdrolspelers?

Barney Sanders was een leven lang Feyenoord-supporter, bekend en berucht in Rotterdam. Werd opgepakt voor drugscriminaliteit en overleed onder verdachte omstandigheden in 1988 in de koepelgevangenis in Arnhem terwijl hij aan het bellen was. Het officiële verhaal is dat hij een hartaanval kreeg.

Ger de Vries was directeur van de Rotterdamse Spaarbank, en was penningmeester bij Feyenoord. Hij was eregast bij Feyenoord tot hij overleed op 3 oktober 1994. Hij heeft daardoor nog op de valreep mee kunnen praten over de renovatie van De Kuip. De Rotterdamse Spaarbank is overgenomen door de VSB Bank, welke op haar beurt is overgenomen door de Fortis Bank. Een van Feyenoords grootste sponsoren. Diverse van zijn directe vrienden zitten nog immer op hooggeplaatste functies binnen Feyenoord.

Gerard Kerkum is de ‘vader’ van het moderne Feyenoord. Zijn commissie Kerkum greep de macht na het vertrek van Jorien van den Herik en heeft Feyenoord vanaf 2006 laten koersen richting een nieuw stadion. De huidige voorzitter van het STICO Ivo Opstelten is op voordracht van Kerkum aangesteld. In de laatste fase van zijn leven werd Kerkum spijtoptant en brokkelde zijn ideeën over het nieuwe stadion snel af. Het kwam te laat, de fantastische voetballer die bestuurder werd, had een eenzame uitvaart. Slechts een enkele supporter kwam voor zijn uitvaart opdagen, iets waar de directie van Feyenoord jaren schande over heeft gesproken. 

Door supporters “Ome” Fred Blankemeijer genoemd bleef tot aan zijn dood bij Feyenoord rondlopen. Toen het feitelijk al niet meer ging, bracht hij nog al zijn tijd door op de club. De man die geliefd was door iedereen leefde voor Feyenoord. Fred Blankemeijer kreeg een staats uitvaart van supporters in 2010. Zijn uitvaart werd omlijst door een van zijn citaten waar wij ons het beste in kunnen vinden: “Een leven als Feyenoorder is een mooi leven”. 

Delen

Reacties

Hoe zie jij de rol van Kerkum dan, als ik vragen mag? Zelf zie ik hem als een echte Feyenoorder die wel bij twee zwarte bladzijden in de Kuip betrokken was. Het bijna faillissement eind jaren 80, en de schandalige behandeling van Jorien in 2005 2006, die hem nota bene als boezemvriend beschouwde. Ben benieuwd!
Laat nou net dat Jorien-verhaal de gebakken lucht zijn die de GKL zelf en opzettelijk aan zijn poepgaatje heeft laten ontsnappen. En die uiteraard braaf is overgenomen door mensen als van Egmond en (later) Krabbendam. Twee heren waarvan de journalistieke mores bestaat uit gelijktijdig hielen- en pennelikken.
De werkelijkheid was dat er zoveel reuring binnen de club was in 2005, dat de R.v.C. o.l.v. Jorien van den Herik wel moest besluiten tot een commissie die moest rapporteren hoe het volledig verdwenen onderlinge vertrouwen kon worden hersteld. In die commissie (o.l.v. Kerkum) zouden ook supporters plaats moeten nemen. Die wilden dat alleen doen als op voorhand het vertrek van Van den Herik vast stond!. Ook bij een groot deel van de meer zakelijke achterban was het vertrouwen in Van den Herik geslonken na 15 jaar met zeker ook successen maar veel affaires, verkeerde keuzes die van den Herik achteraf graag anderen in de schoenen schoof, etc. Kortom, ook al kregen de supporters van de commissie niet op voorhand hun zin, het was volkomen duidelijk dat de positie van de R.v.C (waaronder ook krullenjongen Sjaak Troost) in het belang van Feyenoord plaats moest maken voor een nieuwe leiding.
Dat die vervolgens de onvergeeflijke fout maakte om het goed te vinden dat het voetbalbeleid werd gebaseerd op het sprookjesboek van Peter Vogelzang en Rob Jansen als zaakwaarnemer zo ongeveer het aankoopbeleid deed, is een ander, nog beroerder, verhaal. Maar dat Jorien een mes in de rug is gestoken is totale lulkoek. De man had zich onmogelijk gemaakt en wilde dat, zoals we dat vaker bij alleenheersers zien, niet accepteren en dus moest een complottheorie uitkomst brengen.
Overigens was het bijna faillissement eind jaren 80 (feitenlijk begin jaren '90) het gevolg van het beleid van het bestuur met o.a. Amandus Lundquist en Marten Snoek. Die bestuur was aangetreden op basis van de adviezen van Joop van der Reijden, en kwam in de plaats van het bestuur o.l.v. Carlo de Swart die in 88/89 Kerkum was opgevolgd. Kortom ook hier is de rol van Kerkum veel kleiner dan jij suggereert.
Maar over dat echte Feyenoorder zijn we het helemaal eens.
Prachtverhalen, maar toch ook wel pijnlijk om te lezen dat dit bij mijn club gebeurde.

Ik zie hierin ook wel de start van het zogenaamde verrotte randje.
Wat een prachtverhalen uit de oude doos over onze club.