frans-reichhardt

Frans Reichardt

Columns

Column • ‘We hebben eindelijk weer een echte spits’, zegt Bokito

Van de redactie

‘Daar word je toch gestoord van!’, zegt de man naast mij. Hij zet zijn handen op zijn bovenbenen, de duimen naar buiten. De ene elleboog wijst naar de Noordzijde, de andere naar de Willem van Hanegem Tribune. Zo heeft hij iets weg van een zilverruggorilla.
Bokito bekijkt de wedstrijd zuchtend. Af en toe schudt hij zijn hoofd. Na een voorzet van Hancko gaat hij achterover zitten en slaat de armen over elkaar. ‘Jaha, Danilo. Daar had jíj moeten staan!’. Hij draait zich om alsof hij iets wil zeggen tegen de man achter zich. Hij zegt niks en kijkt weer voor zich.
‘Hij werkt wel hard’, zeg ik.
‘Dat mot er nog bij komme’, zegt Bokito. Hij vloekt erbij. ‘Dat doe ik ook, maar ik sta er toch ook niet in?’
Als Bas Nijhuis fluit voor rust, draait Bokito zich naar mij: ‘Wij hebben de enige spits ter wereld die nooit loopt waar die moet lopen en die nooit staat waar die moet staan. Voor lage ballen loopt-ie niet goed en voor hoge ballen is-ie te klein.’

Er is al afgetrapt voor de tweede helft als Bokito weer naast mij plaatsneemt. Hij zet zijn beker bier tussen zijn voeten en neemt een hap van zijn broodje frikadel. ‘Staat-ie er nou nog steeds in?!’
‘Eet smakelijk’, zeg ik. Met zijn mond vol mompelt hij iets terug dat lijkt op ‘dank je wel’. 
Na een paar slokken bier zucht hij: ‘Met die Danilo wordt het niks. Dat ziet Slot toch ook? Je hebt een echte spits op de bank. Gooi die er nou in.’
‘Ten Hag zei dat Danilo de beste afmaker is die ze daar hadden’, zeg ik.
‘Die Ten Hag zegt wel meer’, bromt Bokito. ‘Het is alleen jammer dat niemand hem verstaat.’
Een kwartier na rust veert Bokito op. ‘Hèhè. Eindelijk.’ Aan de zijlijn staat Giménez klaar om in te vallen.
Danilo kan niet rekenen op Bokito’s applaus. ‘Hup, douchen’, zegt hij.
Als Giménez iets te laat komt bij een voorzet van Idrissi, klinkt naast mij een luid ‘Oeoeoeoeh!’. Giménez laat zich zien. Bokito laat zich horen.
Even later stuurt Jahanbakhsh Giménez diep. Na een goede loopactie op randje buitenspel scoort de Mexicaan.. Bokito raakt in extase: ‘JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!’. Hij stompt me op mijn bovenarm, kijkt me aan en schreeuwt: ‘Zie je nou!’. Ik knik. Ik zie het.

Iets later geeft Giménez met het hoofd een gelukkige assist op Rasmussen. Bokito juicht en lacht hysterisch. ‘JAAAAAAAA! HAHAHAAAA! Hoppaaaa!’.
Hij zit nauwelijks of hij kan gaan staan voor een doelpunt van Szymański. Als hij zit, zet hij zijn handen weer op zijn bovenbenen. Hij kan elk moment op zijn borst gaan slaan. ‘Zoow hee. Lekker hoor. We hebben eindelijk weer een echte spits. Nu maar hopen dat die Danilo er nooit meer in komt.’
‘Wacht maar tot-ie er twintig inlegt’, zeg ik.
Bokito kijkt me aan met een blik of hij wil zeggen ‘geloof je het zelf?’. Ik knipoog. Bokito schudt zijn hoofd.

Frans

Delen

Reacties

Leuk stukje. Wilde ergens op n duim of hartje drukken, maar dat kan hier (nog) niet 😅
👍❤️
De bokito achter mij schreeuwt ook nog eens met consumptie.....
Het geeft precies aan hoe er op een tribune wordt gereageerd en meegeleefd.
Leuke column
Hele leuke column weer......een kanttekening; het is een Mexicaan ;-)
Giménez en Danilo zijn natuurlijk 2 totaal verschillende spelers.

Laten we het woord opportuun maar weer eens van stal halen.

Danilo legt er afgelopen weekend 2 in het mandje.

Benieuwd naar de reactie van Bokito.......
Wel erg leuk geschreven deze column!
...Bokito : ik zei het toch? wereldspits die danillo! 😂😂😂