Analyse • Waarom toptalenten van PSV en Ajax naar Feyenoord gaan

Niet al te lang geleden vertrokken er jaarlijks meerdere talenten van Feyenoord naar rivalen om daar hun geluk te beproeven. Dit seizoen is dat echter anders. Sterker nog, diverse talenten van de rivalen komen juist naar Rotterdam. Hoe lukt het Feyenoord om deze talenten binnen te halen? Een analyse van Feyenoord Youth Watcher.

In vergelijking met de rivalen handelt Feyenoord al jaren bescheiden als het gaat om het aantrekken van (vaak dure) BVO-spelers voor de elftallen O15, O16, O17 en O19. Deze zomer pakt Feyenoord echter behoorlijk uit, met de komst van 11 BVO-spelers voor deze lichtingen. Vier spelers komen van Ajax en PSV: Nuuradiin Muhamuud Abdi (PSV), Jivayno Zinhagel, Nick en Tim de Koning (allen Ajax). Zij zijn allen jeugdinternationals en twee ervan speelden al veelvuldig mee met oudere lichtingen.

Introductie van de voetbalfilosofie
Al langer gaat het over een ‘ommezwaai’ bij de Feyenoord Academy: de opleiding is dankzij de inmiddels vertrokken Frank Arnesen volledig doorgelicht en de nodige veranderingen zijn doorgevoerd. Deze ontwikkeling wordt nu ook meer en meer gezien en gewaardeerd door de buitenwereld. Het belangrijkste daarbij is de 60 pagina’s tellende filosofie die nu voor de hele opleiding geldt. Er wordt gewerkt met duidelijke profielschetsen voor Feyenoord 1. Dit heeft ook gezorgd voor enkele vertrekkers uit de Academy, waaronder creatieve middenvelders die zich niet wilden conformeren aan veel loopwerk en buitenspelers die in de clinch lagen met trainers omdat zij hun verdedigende taken niet goed uitvoerden. Wel resulteert dit in duidelijkheid voor nieuwe spelers: er is precies duidelijk wat nodig is om Feyenoord 1 te halen, en een plan met persoonlijke ontwikkeldoelen om daar te komen. Elk profiel heeft zijn eigen fysieke voorwaarden. Dit resulteert in een hogere lat voor eigen jeugd, maar zorgt er ook voor dat eenmaal doorgebroken talenten vanuit Feyenoord 1 veel sneller in beeld zijn bij de Europese top. Tyrell Malacia, Lutsharel Geertruida, Quilindschy Hartman en Orkun Kökçü groeiden bij Feyenoord toen ze eenmaal voldeden aan de hoge fysieke eisen van Arne Slot razendsnel door naar transfer targets die grote waarde vertegenwoordigden.

Financiële daadkracht
Een filosofie alleen is echter niet genoeg. De financiële daadkracht van Feyenoord is door de successen natuurlijk ook toegenomen. Sinds enkele jaren wordt er mede daardoor meer geïnvesteerd in contracten voor talenten. Niet alleen valt er voor jeugdspelers meer te verdienen, het aantal spelers met een profcontract in de jeugd neemt vooral toe. Waar Feyenoord voorheen vanwege het beperkte budget goed moest nadenken over wie er wel en wie er niet een contract kreeg aangeboden, ligt de grens nu wat lager. Diverse spelers met een kleine kans op slagen bij Feyenoord 1, maar een goede kans op behalen van profvoetbal, krijgen sinds enkele jaren in de O17 of O18 óók een profcontract. Dit is een win-winsituatie: zo worden ze behouden voor Feyenoord O21 én spelers hebben meer rust om zich te focussen op sportieve ontwikkeling.

Onvrede bij rivaal
Maar de plotselinge hausse van overstappende rivalen heeft natuurlijk meer oorzaken. Ook Ajax en PSV beschikken al jaren over een topopleiding die geroemd wordt over de hele wereld. Maar met name bij Ajax is het onrustig geweest vanwege bezuinigingen, die ook de opleiding treffen. Als gevolg daarvan moet er een harde lijn worden getrokken en kan niet ieder talent zomaar een contract tekenen. Dat leidt tot scheve gezichten, aangezien talenten van buitenaf die net zijn gekomen wél betaald krijgen en soms zelfs een veelvoud ervan verdienen. Dit is een hard gelag voor spelers die al van jongs af aan te horen krijgen dat zij bij de beste talenten horen. Het contract leek al zeker, maar ze moeten zich ineens opnieuw gaan bewijzen. Voor talenten die al voor stadsgenoot Sparta spelen en zich prima in Rotterdam thuis voelen, is een overstap dan aantrekkelijk.

Beeldvorming bij het grote publiek
De prestaties van Feyenoord 1 zorgen hierbij óók voor een beter verhaal. Door de successen op zowel sportief als financieel vlak kan Feyenoord ook met meer zelfvertrouwen handelen richting talenten van de rivalen. De afgelopen drie jaar nestelde Feyenoord zich in de top drie van de Eredivisie. Voor het tweede jaar wordt er Champions League en Youth League gespeeld. Maar liefst vier jeugdelftallen werden kampioen. De beeldvorming speelt natuurlijk ook mee bij de keuzes van jonge talentvolle spelers die vaak kunnen kiezen tussen twee of zelfs drie topclubs. Waar Feyenoord 1 in de beeldvorming dichter bij AZ lag dan bij PSV en Ajax, is er nu een duidelijke top drie zichtbaar voor het grote publiek. Het tot het einde meespelen om de titel en het verslaan van aartsrivaal Ajax met grote cijfers geven het merk Feyenoord op allerlei vlakken een boost.

Kortom: Feyenoord heeft inmiddels zowel sportief als financieel een goed plan voor jeugdspelers en delft niet langer vanzelfsprekend het onderspit als het gaat om talenten goed kunnen belonen. Dat wordt nu ook bij spelers van rivalen gezien. Waar Feyenoord eerder ontevreden jeugdspelers zag overstappen, is het voor ontevreden talenten bij andere clubs ineens ook een logische optie geworden om de omgekeerde weg te bewandelen. Een hausse aan overstappen is niet de verwachting, maar Feyenoord zet met de sportieve en financiële stappen de concurrerende jeugdopleidingen weer op scherp.