Column • Dat het nu stroef gaat met Feyenoord, heeft één voordeel

Zondag 30 juli 2023. Een uur voor de oefenwedstrijd tegen Benfica staan er rijen voor De Kuip. Voor veel supporters heeft de zomerstop lang genoeg geduurd. Het legioen snakt naar een weerzien met de kersverse kampioen.

Mijn zoon en ik sluiten aan in de rij. Voor ons staat een groep keurig geklede jongemannen van in de twintig. In hun kleurige polo’s, chino’s en loafers lijken zij zo te zijn weggelopen uit een commercial van Mr Marvis.
Die middag breekt in een uitverkochte Kuip af en toe de zon door, een bijzonderheid deze zomer. Ook Feyenoord verwarmt de rood-witte harten door het Benfica van Kökçü en Aursnes met 2-1 te verslaan.

Zes maanden later. Zondag 14 januari 2024. Een uur voor de competitiewedstrijd tegen NEC staan er nog geen rijen op het voorplein. Het is een grauwe dag, het is waterkoud en er wordt regen voorspeld.
Onder vak A trekt een bonte stoet aan bekenden voorbij. Eerst Tom, een Rotterdammer die na de verkoop van zijn bedrijf een man in bonis is, maar geen spat is veranderd. Hij komt al tientallen jaren in De Kuip en reisde Feyenoord achterna in binnen- en buitenland.
Dan Danny uit Schiedam. Hij bezocht De Kuip voor het eerst als 6-jarig jochie in november 1969 toen Feyenoord het grote AC Milan versloeg.
Kijk wie we daar hebben: Ton, al meer dan vijftig jaar Feyenoord-supporter en al tientallen jaren werkzaam bij de club. Gevolgd door Kees uit Amsterdam, vandaag met een Feyenoord-muts die niet zou misstaan in het Feyenoord-museum. Hij is er met Bas, ook een geboren Amsterdammer, zoon van een oer-Rotterdammer die nog op Varkenoord samenspeelde met ome Fred Blankemeijer.
Ruud Breda is er ook. Nadat hij ooit op teenslippers een wedstrijd van Feyenoord bezocht, wordt hij door Kees steevast aangesproken met ‘badmeester’.
Gerard uit Eindhoven schuift aan en zegt in onvervalst Eindhovens kort en krachtig wat hij van PSV vindt. Fred is er, uiteraard is Fred er want Fred is er altijd, overal waar Feyenoord gaat, vandaag met modieuze oranje handschoenen waar Veilig Verkeer Nederland jaloers op zou zijn.

Hier staat een kleurrijk clubje mooie mafkezen. Ze staan op en gaan naar bed met Feyenoord en zullen dat blijven doen tot aan de dood. Er worden handen geschud, er wordt gelachen en niemand klaagt over de kou of de regen. Deze Feyenoorders zijn blij elkaar weer te zien na de verfoeide winterstop. Ze zijn blij weer in De Kuip te zijn. Het voelt als thuiskomen.

Feyenoord-NEC eindigt in 2-2. Na een voorsprong van 2-0, honderdzeventig procent balbezit voor Feyenoord en twee Nijmeegse schoten op doel, allebei raak. Voor de oude garde voelt ook dit als thuiskomen. Dat het dit seizoen allemaal wat stroever gaat bij Feyenoord heeft ook een voordeel: zachtjes aan verdwijnen de voetbaltoeristen uit De Kuip. Geen die-hard Feyenoorder zal er rouwig om zijn. Volgende keer is die er gewoon weer.

Frans