Column • Een keertje de moraalridder uithangen

Toen mijn column ‘Godzijdank is de huddle afgeschaft’ op deze website verscheen was de eerste reactie die ik las: ‘En in navolging van de huddle, graag ook jouw columns.’ Rotterdams recht voor z’n raap. Niet leuk om te lezen, maar in ieder geval zonder scheldwoorden, enge ziektes, doodswensen of bedreigingen. 

Het is niet voor het eerst dat een publicatie van mij met de grond gelijk wordt gemaakt. Al ruim vijftig jaar schrijf ik stukjes, artikelen, columns, blogs of hoe die dingen ook allemaal mogen heten voor kranten, weekbladen, vakbladen, magazines en websites. Regelmatig over sociale zekerheid en pensioenen, soms over The Rolling Stones en heel erg vaak over Feyenoord. Vooral wat ik schrijf over mijn cluppie lokt meestal reacties uit. Dat betekent in ieder geval dat die pennenvruchten niet onopgemerkt blijven.

Gelukkig zitten daarbij ook reacties waaruit waardering blijkt voor mijn bedenksels en komen die niet alleen familieleden en bekenden. Soms is men het zelfs met mij eens. Veel gebruikelijker zijn echter de kritische commentaren. Af en toe zelfs uitgesproken negatieve reacties. Vooral als ik minder positief over de club ben. Als columnist moet je daarmee leren omgaan. Wanneer de kritiek terecht is moet je er ook wat meedoen. Vroeger lag ik weleens wakker van dat soort bijtende kritiek. Tegenwoordig niet meer, als het maar netjes wordt verwoord, zoals in dit geval.

Helaas is daar bij de kritiek op Dennis te Kloese, Brian Priske en een paar Feyenoord spelers vaak geen sprake van. Na de slechte competitiestart regende het op sociale media haatberichten aan hun adres, vol scheldkanonnades en intimidatie. In een niet mis te verstane stortvloed aan beschimpingen kregen ze te horen dat er niet tijdig is ingespeeld op het vertrek van Wieffer en Minteh en niet doorgebouwd is op de door Arne Slot geïntroduceerde speelstijl, waardoor we weer na de eerste twee wedstrijden al vier punten achterstand op PSV opliepen. De twee recente overwinningen maken het een beetje goed, maar best is het nog steeds niet. Tegen Girona speelden we een draak van een wedstrijd en afgelopen zondag zag iedereen dat FC Twente eigenlijk beter speelde, zeker het eerste half uur. De kritiek van Willem van Hanegem in AD Sportwereld was wat dat betreft veelzeggend.

Natuurlijk mag je op sociale media je onvrede over het slechte transferbeleid en bedroevende spel laten blijken. Maar hou het beschaafd. Er wordt vaak gezegd dat X (het voormalige Twitter) een open riool is waarin iedereen zijn drek kan spuiten, maar als ik zie wat zogenaamde Feyenoordsupporters op X en andere websites, zelfs die van supportersverenigingen, posten dan worden de grenzen van fatsoen soms ver overschreven. Clubleiding, technische staf en spelers krijgen geregeld de meeste vreselijke ziektes toegewenst. Zelfs hun vrouwen, kinderen en andere familieleden ontvangen haatmails en bedreigingen. Vaak van anonieme accounts of van gasten met fakeaccountnamen. Dan lees je opeens van iemand die zich als Feyenoordsupporter voordoet dat een bepaalde speler moet opzouten, omdat hij een schurfthekel heeft aan zulke types. Zo ga je toch niet om met de mensen bij onze club en met onze spelers?

Nu zal ik op deze column wel als commentaar krijgen dat ik een ouderwetse fatsoensrakker ben, een opa die niet met zijn tijd meegaat of een farizeeër (als er nog mensen zijn die weten wat dat betekent) omdat ikzelf ook regelmatig kritiek uit. Het zij zo. Ik wilde gewoon een keertje de moraalridder uithangen. Uit liefde voor mijn club en alle mensen die daar in dienst zijn.