Column • Feyenoord neemt op veel vlakken afscheid van het verleden

Ver in de tweede helft, als Feyenoord jaagt op de 3-0 tegen Go Ahead Eagles, word ik op mijn schouder getikt. Als ik mij omdraai kijk ik in het gezicht van Erik, een geboren Rotterdammer van in de vijftig en trouwe Kuipbezoeker. Voorover gebogen, zonder zijn blik van het veld af te houden, zegt hij: "Heb jij ooit zo'n goed Feyenoord gezien?" 

Ik kan het me niet herinneren. 
"Niet met eigen ogen, nee.”
Even later tikt hij mij opnieuw aan. 
"Er is hier wel een ploeg geweest die de Wereldbeker won." 
"Ja, maar daar was ik niet bij.”
"Ik wel", zegt de man naast mij. In de zeventig schat ik hem. Hij heeft dun wit haar en een bril. "Dáár zaten we.” Lachend wijst hij naar de overkant, naar de tweede ring van de Maastribune. Hij is in een jolige bui. Als een kwartier voor tijd een paar supporters twee rijen voor ons opstaan en weggaan, zegt hij: "Dat zijn zeker Ajax-supporters.” 
Gelukkig horen zij het niet.
De stemming in De Kuip is uitgelaten. De Noordzijde zet keer op keer het 'overal waar jij gaat' in dat door supporters op andere vakken gretig wordt beantwoord. 
Ook vanmiddag stelt Feyenoord niet teleur. Wat een verschil met de jaren waarin elke wedstrijd in De Kuip een worsteling was. In een paar jaar tijd heeft Feyenoord zich van die gekmakende gewoonte verlost. Zoals het ook afscheid heeft genomen van de tergende traditie zonder punten te vertrekken uit Amsterdam. In maart van dit jaar werd er met 2-3 gewonnen - de beslissende kopbal van Lutsharel Geertruida staat bij Feyenoorders in het geheugen gegrift - en een half jaar later wordt de aartsrivaal met een historische 0-4 afgeschminkt, met een hoofdrol voor Santiago Giménez die het legioen op geen mooier moment had kunnen trakteren op zijn eerste hattrick in Rotterdamse dienst. 
Bij Feyenoord is alles anders dan het altijd was. Een wedstrijd van Feyenoord verveelt nooit meer. Het publiek krijgt altijd waar voor zijn geld. Er wordt beter gevoetbald dan jaren het geval is geweest en elke speler wordt beter. Kameraad Danny zei afgelopen week: "Alles wat Slot aanraakt verandert in goud. Hij krijgt elke speler aan het voetballen. Hij maakt van een drol nog een gebakkie." 
Feyenoord heeft ook gebroken met de traditie dat spelers voor een appel en een ei de deur uitgaan. Tegenwoordig breekt de club elke zomer transferrecords en het moet gek lopen wil publiekslieveling Santi komende zomer niet voor meer dan €50 miljoen worden verkocht. Met de transferinkomsten haalt Feyenoord geen middelmaat meer, maar nóg betere spelers waarmee een nóg beter voetballend team wordt gesmeed. 
Feyenoord maakt zijn supporters trots, op het veld en daarbuiten. In interviews geeft Slot steeds credits aan zijn staf. Na zijn historische hattrick geeft Giménez voor de tv-camera's eerst een compliment aan het team. Een paar dagen eerder deed aanvoerder Gernot Trauner hetzelfde. Of het nou Dennis te Kloese is bij Goedemorgen Eredivisie en Rondo of Quilindschy Hartman tijdens de persconferentie na Feyenoord-Go Ahead Eagles - waarin hij zijn licht laat schijnen over de verdrietige gebeurtenissen in Rotterdam een paar dagen eerder - tegenwoordig is elk media-optreden van een Feyenoorder een verademing.
Een mooie traditie die jaren geleden tot groot verdriet van veel supporters sneuvelde, is het bijwonen van de laatste training voor de Klassieker. De Feyenoord-directie heeft die in ere hersteld en daarmee bewijst zij oog te hebben voor een van de belangrijkste pijlers onder de club: de trouwe aanhang. Het kapitaal van Feyenoord staat niet alleen op het veld, het zit ook op de tribune.

Frans