Column • 'Heeeeey Ueda, oeh-ah…I wanna knowwww….if you score a goal!'
Toen Ayase Ueda in de zomer van 2023 naar Feyenoord kwam, waren de verwachtingen hooggespannen. Na een indrukwekkende periode bij Cercle Brugge, waar hij 23 goals in 42 wedstrijden maakte, was iedereen ervan overtuigd dat Ueda de man zou zijn die de club naar nieuwe successen zou schieten. De lat lag hoog, en de steun van het Legioen was groot. Daarbij kwam dat Slot extra moeite had gedaan om hem te halen en in hem de perfecte aanvalsleider zag.
Het duurde even voordat hij er goed in kwam, helemaal los en volledig blessurevrij was, maar uit tegen Atletico Madrid kon hij met zijn basisplaats eindelijk schitteren in de Champions League. Terwijl we in het bloedhete Madrid een tijdlang werden opgehouden in een soort van grote tunnel voor het stadion, klonk het “Heeeeey Ueda, oeh-ah…I wanna knowwww….if you score a goal!” zeer overtuigend vanuit de duizenden kelen. En hij leek het waar te maken door ons binnen 10 minuten op voorsprong te schieten waarna het uitvak explodeerde van vreugde. De grote Ayase Ueda leek eindelijk los en de topspits te zijn waar we allemaal zo naar gehunkerd hadden. Achteraf kreeg hij de goal niet op zijn naam, maar werd het een eigen goal. Dit was misschien wel een teken aan de wand…
Het vervolg werd helaas minder mooi dan verwacht. In zijn gehele eerste seizoen bij Feyenoord stelde Ueda teleur. De mooie cijfers van zijn tijd in België vertaalden zich niet naar de Eredivisie. Hij miste kansen, raakte vaak niet in zijn ritme, en de schaduw van Santiago Giménez, de onbetwiste eerste spits van Feyenoord, was groot. Zijn spel vertoonde af en toe zwakke momenten, en de verwachtingen drukten zwaar op zijn schouders. Het Legioen begon zich af te vragen of Ueda wel de spits was waarop ze hadden gehoopt en wat ze ervan hadden verwacht.
In zijn tweede seizoen waren de verwachtingen opnieuw hooggespannen, maar dit seizoen werd eigenlijk nog matiger dan het eerste. Zelfs na het winterse vertrek van Santiago Giménez lukte het hem niet om zijn voorganger te doen vergeten. Mede door blessures en matige wedstrijden werden er slechts 7 goals in de competitie gescoord gedurende het hele seizoen. Ik kan me nog goed herinneren dat we in de laatste wedstrijd van het seizoen uit bij Heerenveen dicht op het veld zaten en elkaar aankeken bij de zoveelste matige actie van hem en we unaniem tot de conclusie kwamen dat het niets meer zou gaan worden met Ueda…
Tijdens de zomerperiode werd elke dag gehunkerd naar nieuws over de aankoop van een topspits die we zo hard nodig hadden. Begin september bleek dat die, na alle wilde geruchten van Rusland tot Italië en van Schotland tot Turkije, niet zou komen en we het toch weer moesten doen met Ueda, een Deen met heel veel (tot op heden onbenutte) potentie en de onvoorspelbare Larin. De eerste voorkeur zou voorlopig uitgaan naar Ueda, die dus weer de kans zou krijgen zich te bewijzen toch een topspits te kunnen zijn.
En niet onterecht want dit seizoen (zijn derde) lijkt alles anders. Of het nu te maken heeft met de komst van zijn landgenoot Watanabe, de coaching op details door Van Persie of met de onvoorwaardelijke steun vanuit het Legioen die hem blijft toezingen met zijn mooie lied, dat is niet duidelijk. Wel is duidelijk dat er nu een heel andere Ueda in de spits staat. De spits die we hadden verwacht en waarop we hadden gehoopt. Hij heeft na 5 wedstrijden in de competitie nu al zijn totaal aantal goals van zijn hele eerste seizoen geëvenaard en het totaal van 7 in het tweede zal ook snel worden verpulverd. Het lijkt erop dat we nu de spits gaan zien waarvan Arne Slot zo overtuigd was dat hij in alle facetten van het aanvalsspel een echte topspits kan zijn.
Misschien is het nog net iets te vroeg om de loftrompet over Ueda te steken, maar het begin is echt veelbelovend. Hij loopt met 5 gespeelde wedstrijden 1 op 1 en staat bovenaan in het topscorersklassement. Gisteravond tegen het zwaar verdedigend spelende Fortuna Sittard, waar een goal in de eerste helft cruciaal was om de wedstrijd open te breken en een overwinning te behalen, toonde hij na de mooie onderschepping van Targhalline zijn klasse door die ene belangrijke (en eerste echte) kans onberispelijk binnen te schieten. Op deze manier scoren is alleen weggelegd voor echte topspitsen en laten we hopen dat hij dit zondag uit bij AZ en in vele wedstrijden erna kan herhalen en we nog heel lang het mooie lied door de Kuip en in de uitvakken mogen horen: "Heeeeey Ueda, oeh-ah…I wanna knowwww….if you score a goal!"
Met rood-witte groet,
Roeland