Column • Het was een Lazy Sunday Afternoon
“Prettig weekend”, wenste ik mijn gesprekspartner bij het afscheid.
“Ja, lekker rustig, want er wordt niet gevoetbald”, was zijn reactie.
Ik keek hem verbaasd aan. “Er is toch gewoon een competitieprogramma?"
“Ja, maar Feyenoord speelt niet”, meldde hij opgewekt.
Hij had gelijk. Het werd een zondag zonder bezoek aan De Kuip. Zonder een wedstrijd van mijn club op ESPN. Ik moest denken aan een liedje van The Small Faces met de titel “Lazy Sunday Afternoon”. Zo raar. De competitie is nog maar net onderweg. Dit weekend stond alweer speelronde drie op het programma. Maar Feyenoord hoefde niet aan de bak, terwijl de rest van de competitie gewoon doorging. Pas volgende week wacht de uitwedstrijd tegen Sparta. Daarna volgt weer anderhalve week rust voordat Heerenveen op bezoek komt. Hoe de ploeg zo in een flow moet komen, mag Joost weten. We hebben nu alweer minder punten dan de koplopers. Moeten in de achtervolging. Daardoor voelt dit vrije weekend niet als een luxe, maar eerder als een ongemakkelijke pauze.
Dit rare begin van het seizoen is niet de schuld van de competitieleider. Feyenoord heeft zelf gevraagd om een weekend vrij. Voordat de loting voor de Champions League plaatsvond, leefde de hoop dat we de eerste voorronde zouden overleven. Dan hadden we komende dinsdag of woensdag alweer moeten spelen. Om daarin goed beslagen ten ijs te komen leek een vrij weekend ideaal. Een kwestie van vooruitdenken. Helaas bleek het wishful thinking. Mourinho lag weer eens dwars. De droom van deelname aan de poulefase van het miljoenenbal spatte sneller uiteen dan gehoopt.
Trainer Robin van Persie heeft nu wel de tijd om te sleutelen aan zijn elftal. Als ik sommige clubwatchers moet geloven, is een complete verbouwing nodig. De selectie barst uit zijn voegen. De loonlijst piept en kraakt. Enkele spelers zijn na de voorbereiding te licht bevonden en moeten weg. Daarbij zelfs een paar aankopen die nu al worden weggezet als miskoop. Dat zouden dure fouten van de scouting zijn, als het waar is. Bovendien wil men kennelijk graag afscheid nemen van een paar veelverdieners. In het geruchtencircuit gaan wat namen rond. Ondertussen hangt de toekomst van Quinten Timber als een donkere wolk boven trainingscomplex 1908. Blijft hij nog een jaar, of wordt hij alsnog voor veel geld verkocht? Dat bepaalt hoe Feyenoord straks de balans opmaakt. Want tegelijkertijd leeft de wens om nog een spits én een linkercentrale verdediger binnen te halen. De opsomming van al die problemen en wensen laat zien hoe gecompliceerd de situatie is.
Ondertussen vragen de analisten zich hardop af of Van Persie dit wel aankan. Ze blijven het feit dat hij Sem Steijn ten koste van Quinten Timber tot aanvoerder heeft benoemd eindeloos bekritiseren en uitvergroten. Mario Been begon er dit weekend ook weer over. Quilindschy Hartman leverde eveneens kritiek op hem. Het wordt een vuurproef voor Robin van Persie. Hoe brengt hij lijn in zijn elftal? Hoe houdt hij de spelersgroep scherp als er meer spelers zijn dan plekken en nog van alles kan gebeuren op de transfermarkt? Ongetwijfeld maakt hij zich zorgen. Malen de problemen voortdurend door zijn hoofd, elk uur van de dag. Voor hem zal het niet zo’n Lazy Sunday Afternoon zijn geweest als het voor mij was. Ik hoefde alleen maar deze column te schrijven. Daarna kon ik doen wat The Small Faces zingen: Close my eyes and drift away.
Met rood-witte groet,
Hasko