Column • Na het zuur van Oranje keren we terug naar het zoet van Feyenoord
Ik had geluk. Zaterdagavond vierde kameraad Ivo zijn vijftigste verjaardag in de Ambassador Lounge van het iconische stoomschip Rotterdam op Katendrecht. Dus had ik een goede reden naar Rotterdam te gaan. Er werd gedronken, gelachen en gedanst. De jarige liep glunderend rond in een Feyenoord-shirt met rugnummer 50.
Er waren meer Feyenoorders. Kees was er en Hylke, die afwisselend in Nederland en Australië woont en werkt. Het was meteen gezellig en natuurlijk ging het veel over Feyenoord. Gek genoeg ging het geen moment over Oranje, terwijl dat toch rond en in het weekend wedstrijden speelde om zich te kwalificeren voor het WK van komende zomer. Veel Feyenoorders interesseert dat geen lor. Oranje wil maar niet leuk worden. Die interlandperiodes zijn ongewenste pauzes in de liefdevolle relatie met onze club. Alsof je elke maand twee weken zonder je geliefde moet en dan ook nog verplicht elke dag koffie moet drinken bij je schoonmoeder in Zeist.
Tijdens die interlandbreaks zwerven Feyenoord-spelers uit over de hele wereld en je moet waar afwachten hoe je ze terugkrijgt. En houden van Oranje wil ook maar niet lukken. Het spel is niet leuk om naar te kijken en de spelers niet leuk om naar te luisteren. Kun je de slaap niet vatten? Luister dan voor het slapengaan naar een interview met Virgil van Dijk en je bent binnen een paar minuten onder zeil. Het Oranje-publiek uit Vortum, Margraten en Stadskanaal doet z’n best, maar als bij wedstrijden van Oranje de wave door het stadion gaat, heeft dat veel weg van carnaval in een bejaardensoos in Appingedam. Het komt niet in de buurt van de ontlading die wij kennen in een brullende Kuip.
En dan de bondscoach. Ronald Koeman is het menselijke equivalent van een fles azijn: goed te gebruiken in een kleine dosering, maar niet iets om een avond mee door te brengen. Zijn persconferenties zijn doordrenkt van zurigheid en zijn glimlach is óf cynisch óf gemaakt. Op tv zag ik hem na een training in gesprek met Denzel Dumfries en Cody Gakpo. Hij stond druk te gebaren, de twee sterren van Inter en Liverpool stonden er zwijgend bij. Hun blik en lichaamstaal spraken boekdelen.
De bondscoach doet zijn best de prestaties van Oranje de hemel in te prijzen, maar dat Oranje wedstrijden wint is geen wonder in een poule met de nummers 36, 71, 145 en 166 van de FIFA-wereldranglijst. Rob Jacobs zou zeggen: "We zitten in een poule met Groenland, Ameland, Vlieland en Bobbejaanland."
Gelukkig is die interlandpauze weer voorbij. Na het zuur van Oranje keren we terug naar het zoet van Feyenoord. Zondag wacht hekkensluiter Heracles, daarna komt Panathinaikos naar Rotterdam en enkele dagen later volgt de Kuipkraker tegen PSV. Geniet ervan kameraden, op 10 november is alweer de volgende interlandbreak.
Frans