frans-reichardt

Columns

Column • Op een verloren zomeravond in De Kuip zijn er ook lichtpunten

Niels

De Rotterdammer achter mij tikt me op mijn schouder. "Speelt het eerste ook nog vanavond?", vraagt hij op cynische toon. "Wie is die nummer 57?"
Ik weet het niet en kijk mijn zoon aan. 
"Sliti. Die scoorde een keer een hattrick tegen Ajax." 
"Oké, die motte we houwe", zegt de Rotterdammer.

De Kuip is middenin de zomervakantie verrassend goed gevuld voor de oefenpot tegen AS Monaco. Veel kinderen in Feyenoord-shirts willen hun idolen nu wel eens met eigen ogen zien in plaats van op tv.
Ze komen bedrogen uit. Geen Giménez, geen Paixão, geen Hancko. De jonkies die vanavond de Rotterdamse eer verdedigen verliezen met 3-1 van de nummer twee van Frankrijk en hoeven zich daar niet voor te schamen.
Toch klinkt er gemopper, op de kersverse trainer Brian Priske vooral. "Hier ben ik niet voor gekomen. Doe dat lekker op Varkenoord tegen Zwart-Wit '28", hoor ik achter me.

Op Vak Z is het even onrustig als stewards zich lijken te bekommeren om een toeschouwer die onwel is geworden. Even later gebeurt hetzelfde op Vak C. Mijn zoon verzucht met zwarte humor: "Het zou wel bij deze wedstrijd passen als Priske vanavond ook nog een paar doden op zijn naam heeft staan".

Er zijn ook lichtpunten in De Kuip. Voor de wedstrijd eert het legioen zijn oude clubhelden. Over de Gerard Meijer Tribune rolt het traditionele herdenkingsdoek voor kameraden die ons zijn ontvallen. De Kuip is een minuut muisstil.
In de rust spreek ik Dennis. Op 19 juli ontvang ik een kort appje van hem: 'Vanochtend is mijn vader overleden', even later gevolgd door 'op de geboortedag van onze club'. Toeval bestaat niet, zijn vader had een goed gevoel voor timing.
Zijn vader is Bertus Bul, een achterneef van de gelijknamige voetballer die begin vorige eeuw bijna tweehonderd wedstrijden speelt voor Feijenoord, toen nog met 'ij' geschreven. 
De voetballer Bertus Bul komt op de wereld in Rotterdam, werkt in de Rotterdamse haven en speelt als senior enkel voor Feyenoord. Rotterdamser zul je ze in de clubgeschiedenis niet snel vinden. Bul overlijdt op 4 oktober 1972, op Werelddierendag. Toeval bestaat niet.

Dennis' vader Bertus is 85 jaar geworden. Ook hij is geboren in Rotterdam, in de wijk Feijenoord, en ook hij is een ras-Feyenoorder. Zijn zoon Dennis krijgt Feyenoord met de paplepel ingegoten. Die clubliefde geeft hij nu door aan zijn zoon Chris. Vandaag is Dennis voor het eerst na het verlies van zijn vader terug in De Kuip. Mét zijn vader, want tussen de honderden namen op het herdenkingsdoek prijkt vanaf vandaag ook die van Bertus Bul. De verf is nog vers.

Frans

Delen

Reacties

Ja, 4, elk een Goliath.
Verder proza.
Feyne column! Mooie beschrijving van dit unieke en dito prachtige spandoek. Heeft letterlijk van de openingswedstrijd elk seizoen een memorabele dag gemaakt!