Column • Plek drie voor Feyenoord is nu belangrijker dan een wereldoorlog

Even dacht ik aan een vroege 1 aprilgrap toen bekend werd dat Gernot Trauner was geselecteerd voor het nationale team van Oostenrijk, Hwang In-beom voor Zuid-Korea en Antoni Milambo voor Jong Oranje. Het scheelde weinig of Quinten Timber was geselecteerd voor Oranje. Hij was waarschijnlijk nog gegaan ook.

Toen Feyenoord afgelopen week in Milaan aantrad tegen Inter telde het vijftien geblesseerden. Een week eerder tegen NEC waren dat er nog dertien, dus ik zie een stijgende lijn. Het was niet zo gek dat bondscoach Ronald Koeman geen Feyenoorders opnam in zijn selectie. Het was wél gek dat Givairo Read, dit seizoen met Dávid Hancko onze meest constante speler én topfit, door Michael Reiziger niet werd geselecteerd voor Jong Oranje. Tegen FC Twente beantwoordde Read dit met drie puntgave assists en dat zijn er drie keer zoveel als Reiziger er heeft gegeven in meer dan negentig wedstrijden in de eredivisie.

Naast Trauner, Hwang en Milambo zijn ook Moder en Ueda geselecteerd voor vertegenwoordigende elftallen van hun geboorteland terwijl je toch moeilijk kunt zeggen dat deze spelers zo fris zijn als een hoentje. Ze zijn net hersteld van blessures. Voor deze spelers is het vast een eer om voor hun land uit te komen, voor ons betekent het weer twee weken vol schietgebedjes. Wij zijn onze spelers kwijt, ze lopen kans geblesseerd te raken en wij willen volledige focus op Feyenoord.

Waar ze sowieso altijd volledige focus op Feyenoord hebben, is het Rotterdamse stadhuis. Dat tienduizenden Feyenoord-supporters dit seizoen een spoor van voetbalvertier door Europa trokken, daarover hoor je ze niet. Maar als een Feyenoord-supporter in Winschoten zijn auto fout parkeert, eist de Rotterdamse politiek van Feyenoord dat het maatregelen treft.

Gevoel voor humor hebben ze daar ook niet. Want het is natuurlijk best grappig dat de politie vrijwilligers oproept zich aan te melden om in de bossen bij Ossendrecht tegenspel te bieden tijdens een ME-training en dat een groepje Feyenoord-supporters zich aanmeldt. De Rotterdamse VVD, D66 en GroenLinks spraken er schande van. Doen Feyenoord-supporters eindelijk wat de politie vraagt, is het weer niet goed. Die ME'ers in opleiding hadden trouwens nog geluk dat mijn Ossendrechtse kameraden Nico en Leo zich niet hebben aangemeld. Zij waren met die wouten de kroeg ingedoken om ze net zolang bier te laten drinken tot ze huilend hadden gevraagd of ze naar huis mochten.

De Rotterdamse politiek greep de gebeurtenis in Ossendrecht aan om Feyenoord, dat hier echt helemaal niets, helemaal niets, helemaal niets olé olé mee te maken had, ter verantwoording te roepen. Waar Rotterdam zucht onder een aanhoudende golf van geweld en tienduizenden Rotterdammers onder de armoedegrens leven, vinden VVD, D66 en GroenLinks altijd wel iets om een opgeheven vingertje te heffen naar Feyenoord en heel hard 'foei!' te roepen. Het getuigt van machtsmisbruik en een ordinaire wraakexpeditie, omdat ze daar nog steeds het stadiondebacle van Feyenoord City niet hebben verwerkt. Alsof er niks belangrijkers is om je druk om te maken.

Dat is er zeker. 'Nederlander bang voor oorlog' kopte De Telegraaf afgelopen zaterdag in chocoladeletters. Ik moest denken aan de klant die mij afgelopen week in een Teams-vergadering vroeg: "Houdt het jou niet bezig?"
"Wat?" Ik had geen idee waarop hij doelde.
"Een derde wereldoorlog."
"Oh dat. Weet je wat mij bezighoudt? De derde plaats voor Feyenoord."

Frans