Column • De gemeente vermoordt het clubleven op Rotterdam Zuid

‘Zomaar Een Avond In De Kroeg’. Die meezinger van Wilfred Genee schalde uit de luidsprekers. Met armgebaren probeerde de dj de handjes van de aanwezigen in de lucht te krijgen. Slechts een enkeling liet zich ertoe verleiden. We zaten ook niet in een kroeg, maar in de kantine van Varkenoord. 

Het was een paar uur voor de aftrap van de thuiswedstrijd tegen Go Ahead Eagles. Met een biertje en een bakje patatje voor mijn neus keek ik naar het duel tussen de koplopers op het tv scherm. Samen met heel wat mannen die meer aandacht hadden voor voetbal dan voor de muziek.
“Ik hoop dat die lampies verliezen,” tetterde iemand in mijn oor. ‘Dan komen wij op vijf punten.”
“Moeten wij straks wel zelf winnen,” schreeuwde een ander in een poging boven de muziek uit te komen.  
Terwijl de dj de volgende Hollandse hit de ruimte in stuurde viel de eerste goal in Eindhoven. Niemand juichte. Dat doe je niet in Rotterdam als Amsterdammers scoren. Ook al is het gunstig voor je eigen club. Het lukte de dj ook niet de stemming er echt in te krijgen. Misschien had hij toch beter Feyenoord liederen kunnen draaien.
“Waarom hebben ze die dj met z’n herrie?” vroeg iemand die wist dat ik er vaker kwam.

Het is mijn vaste wedstrijdritueel. Voor ik naar de Kuip ga drink ik eerst een paar biertjes op Varkenoord. Dat is al zo sinds de tijd dat ik bij de Sportclub actief was. Toen was het complex op de oude locatie elk weekend zo’n beetje mijn tweede thuis. De PMDS (pre match drinking session) daar was een echte happening, met luidkeels meegezongen clubliederen. Helaas werd het plezier bij topwedstrijden soms verziekt door vuurwerk dat de grasmat vernielde, rookbommen die je de adem ontnamen en vechtpartijen tussen dronken supporters.

Op het nieuwe Varkenoord gaat het er minder heftig aan toe. Dat danken we aan de betere accommodatie en ingevoerde beveiliging. Gezellig is het er wel altijd. Al is het de laatste tijd niet meer zo razend druk. Ook de sfeer is beduidend minder.
“Misschien is dat de reden om een dj in te huren,” giste ik, omdat ik het ook niet wist.  
“Waarom is het minder druk hier?” was de vervolgvraag.
Daarop wist ik het antwoord wel.

Wie een paar maanden geleden twee uur voor de wedstrijd met de auto naar Varkenoord kwam kon nergens meer een parkeerplek vinden. Maar afgelopen woensdag was er zelfs om half zeven nog volop plaats. Terwijl De Kuip toch tegen FC Groningen weer uitverkocht was. De oorzaak ligt bij de gemeente Rotterdam. Die heeft op de Olympiaweg en de omgeving van de Kuip betaald parkeren ingevoerd. Daaraan is een zogenaamde Stop & Sport regeling gekoppeld. Gedurende maximaal drie uur kan je voor de voor de helft van het normale tarief parkeren. Daar komen dan nog wel de (recent absurd hoog geworden) servicekosten van de parkeerapp bij. Het gevolg daarvan is dat veel toeschouwers zo laat mogelijk met de auto aankomen om maximaal te kunnen profiteren van dat verlaagde tarief. Daardoor is er voor hen nauwelijks nog tijd om nog een drankje in de kantine van Varkenoord te doen. Dat leidt tot een behoorlijk omzetverlies voor de Sportclub.

Maar er is ook nog een ander bijzonder negatief effect. Alle spelers, begeleiders, vrijwilligers en medewerkers van de amateurtak, de jeugdacademie en de vrouwenafdeling van Feyenoord zijn elke keer als ze Varkenoord bezoeken een fors bedrag aan parkeergeld kwijt. Vooral voor ouders van kinderen die twee of meer keer per week trainen en de vrijwilligers die bardiensten draaien is dat niet op te brengen. Je zou denken dat de gemeente dit doet uit wraak voor het mislukken van Feyenoord City. Maar Feyenoord heeft niet als enige last van deze absurde maatregel. Ook clubs als Overmaas leiden eronder. De gemeente vermoordt met dit beleid het clubleven op Rotterdam Zuid. Kennelijk heeft men op het stadhuis geen hart voor sport.