De tijdelijke terugkeer van Gimenez; vol respect en ongemak

Santiago Gimenez beleefde gisteren een ongemakkelijke avond, toen hij met zijn nieuwe werkgever AC Milan aantrad tegen Feyenoord. Drie weken geleden rende hij zelf nog langs de tribunes vol doldwaze supporters, pal nadat hij de openingstreffer tegen Bayern München achter Manuel Neuer had geschoten. Gisteren brulde de Kuip wederom in het miljoenenbal, alleen juichte de krankzinnige massa dit keer niet voor hem. Als teken dat het snel kan verkeren in de voetballerij. Al zorgde dat wel voor enig ongemak.

Eind januari wandelt de Mexicaanse spits nog geblesseerd van het veld van Stade Pierre Mauroy. Het zijn achteraf gezien zijn laatste meters in het shirt van Feyenoord. Op de avond dat de club roemloos met 6-1 onderuit gaat tegen LOSC Lille, is Gimenez al onderweg naar de uitgang. AC Milan is bereid een recordbedrag neer te leggen voor Santi, die zich snel daarna Rossoneri mag noemen. De Italiaanse pers reageert lyrisch op zijn komst, helemaal wanneer hij bij zijn debuut voor een assist zorgt. Een paar dagen later schiet hij hoogstpersoonlijk de grootmacht in wederopbouw naar de winst op Empoli. In Milaan weten ze het dan zeker; eindelijk is er weer een spits met een killerinstinct neergestreken in San Siro.

Terugkeer in Rotterdam
Alsof de duvel ermee speelt, koppelt de Champions League loting AC Milan aan Feyenoord. En dus zet Gimenez – amper twee weken na zijn vertrek – alweer koers naar Rotterdam. Zijn terugkeer in het stadion valt hem zwaar. Tijd om afscheid te nemen is er amper geweest en plots loopt hij daar als tegenstander van de Kuipploeg. Bij binnenkomst begroet hij de bekende gezichten, zoals hij dat de afgelopen twee en een half jaar altijd heeft gedaan. Voor Gimenez voelt alles vertrouwd, behalve het Milanese logo dat op zijn clubkostuum prijkt. Even is er korte verwarring, maar uiteindelijk loopt hij toch de juiste gang in. Die van de gastenkleedkamer.

Warming-up
Wanneer hij de heilige grasmat betreedt, ervaart hij de ontvangst van tegenstanders in het stadion waarin hij hoogtijdagen vierde. Er klinkt gejoel uit duizenden kelen voor de Milanese spelers, waartussen ook hij nu loopt. Een heldenontvangst blijft uit. Geruisloos begint hij zijn spieren los te gooien en spitst hij goed zijn oren. Het vertrouwde geluid komt alleen niet. Geen massaal 'Santi-ago, Santi-ago Gi-me-nez!' zoals hij zo lang gewend is geweest. Als teken dat het warme bad aan temperatuur heeft verloren.

Spelerstunnel
Zoals dat gaat in de vluchtige voetballerij, was Gimenez plotsklaps naar Italië vertrokken. Tijd om afscheid te nemen van zijn medespelers is er nog niet geweest, maar toch ziet hij ze nu allemaal staan in de spelerstunnel. Ietwat ongemakkelijk begroet hij zijn ex-ploeggenoten, met wie hij twee weken eerder nog de kleedkamer deelde. Bijna nederig krijgt iedereen een omhelzing. Stuk voor stuk, alsof hij zich verontschuldigd dat hij hen heeft verlaten. De Feyenoorders beantwoorden zijn groet, maar de gezichten staan strak. Er staat een belangrijke wedstrijd te beginnen. De trein rijdt ook zonder hem door.

De wedstrijd
Wanneer de wedstrijd eenmaal is begonnen zit hij in de zak van Dávid Hancko en Thomas Beelen. Heel even zien we hem, wanneer hij een mislukte poging tot een omhaal produceert. Verder is hij onzichtbaar. Daar waar zijn ploeggenoot Rafael Leão – tot grote ergernis van het publiek – alle trucen uit de kast haalt om de scheidsrechter te misleiden, houdt Gimenez zich op de vlakte. Hij weet als geen ander hoe de Kuip zich tegen je kan keren. Wanneer er opstootjes zijn in het veld, blijft Santi er ver van weg. Zijn respect voor zijn voormalige club, ploeggenoten en publiek is voelbaar groot. Wellicht had hij deze wedstrijd liever helemaal overgeslagen. Ondertussen ziet hij Igor Paixão de show stelen.

Wissel
Tien minuten voor het einde wordt hij uit zijn lijden verlost. Om nog te redden wat er te redden valt, besluit Milan-trainer Sérgio Conceição verse krachten in te brengen. Gimenez wordt naar de kant gehaald en vervangen door Tammy Abraham, die we nog kennen van zijn tijd bij AS Roma. De aandacht gaat gelukkig niet uit naar de voormalige Mourinho-adept, maar naar de 23-jarige Mexicaan die voor zoveel vreugde heeft gezorgd. Nu hij plaats neemt op de bank en de Kuipploeg geen pijn meer kan doen, sluit het Legioen de publiekslieveling alsnog in de armen. 'Santi-ago, Santi-ago Gi-me-nez!' rolt van de tribunes, kort beantwoord door een applausje van de spits zelf. Heel kort dat wel, zodat er geen ruimte bij z’n medespelers ontstaat voor gedachtes als ‘bij wie hoor jij eigenlijk?’.

Na afloop
Feyenoord knokt zich naar een overwinning en na afloop schudt de Kuip van vreugde. De Italianen druipen af en verdwijnen in de spelerstunnel. Zij lopen over een helblauw tapijt voorzien van de logo’s van de Champions League en beide clubs. Terwijl zijn teamgenoten zich al slenterend een weg naar de catacomben banen, maakt één speler plotseling een zijstapje: Gimenez. De spits weigert over het Feyenoordlogo te lopen, ook na een verloren wedstrijd met zijn nieuwe werkgever. Want lopen over dat heilige embleem, dat doen wij Feyenoorders niet.