“Geloof het of niet: in Nederland kun je doorgaans prima met je kinderen naar het voetbalstadion”

De politie-inzet rondom voetbalwedstrijden in het betaalde voetbal is geregeld inzet voor discussie. Vaak wordt gezegd dat dit noodzakelijkheid is en dat de maatschappelijk hierdoor wordt opgezadeld met een enorme kostenpost. Geholpen door een politiestaking werd afgelopen weekend duidelijk dat normalisering in het vaderlandse voetbal mogelijk is.

“Bij NAC-Ajax, een wedstrijd tussen twee clubs met een relatief grote en fanatieke aanhang, was zondag geen politie aanwezig. Dat ging uitstekend. Geen rellen, geen gedoe bij het uitvak, geen knokpartijtjes. Niets bijzonders”, zo schrijft Sjoerd Mossou in Algemeen Dagblad. Dat gold ook bij de wedstrijd tussen FC Twente en Sparta, waar eveneens geen blauw op straat was in verband met de stakingen voor een verbetering van het vroegpensioen. “Er waren in Enschede 29.200 toeschouwers, nul wijkagenten, nul speciale politie-eenheden en nul ME’ers. Ook hier: geen centje pijn”, aldus de journalist.

Op zich zijn dit geen opzienbarende constateringen, want bij de meeste Nederlandse voetbalwedstrijden gebeurt zelden iets schokkends. “Ongeveer het tegenovergestelde dus van wat in Nederland decennialang de norm was en is, met onze fetisj voor collectieve straffen, onze uitvakken als dierenkooien, onze overvloed aan combiregelingen en onze voortdurende uitsupportersverboden”, zo duidt Mossou het vaak onnodig inzetten van het politieapparaat. “Geloof het of niet: in Nederland kun je anno 2024 doorgaans prima met je kinderen naar het voetbalstadion”.

Afgelopen zomer werd het contrast en verschil van aanpak duidelijk zichtbaar op het EK, waar honderdduizenden voetbalfans door heel Duitsland reisden. Zonder beperkingen en zonder dat er noemenswaardige incidenten plaatsvonden. Volgens Mossou geeft dat te denken, waarna hij wijst op het gebrek aan visie en organisatorisch vermogen in Nederland. “In Nederland slagen we er godbetert niet eens in om een paar honderd Tilburgers, Friezen of Deventenaren op vrij vervoer naar onze stadions te krijgen, over een handvol kilometers afstand, áls ze überhaupt al mogen komen. Het is lachwekkend en cynisch tegelijk”.

Neemt niet weg dat er serieuze problemen zijn met specifieke groepen, ook rondom het voetbal. Wegkijken past daar niet, zo beaamt Mossou. “Straf de idioten, pak ze aan, isoleer ze, maar laat de overgrote meerderheid met rust. Durf te vertrouwen op de kennis bij clubs, professionals en suppportersorganisaties, die de veiligheidsrisico’s veel beter kunnen inschatten.”