Column • Houtman maakt seizoen af. Priske ook?
Wat er bij Feyenoord gebeurt is met geen pen te beschrijven. Zaterdags een elftal waarin het heilige vuur ontbreekt, ’s woensdags een team dat tot de laatste seconde strijdt. Een trainer die ontslagen leek, maar toch mag blijven. Probeer daar maar eens een touw aan vast te knopen.
Roddel en achterklap overheersen. Als Feyenoord supporter ben ik niet anders gewend. Dus was ik niet verbaasd dat voorafgaand aan het Champions League duel tegen Bayern München via een Deense krant uitlekte dat Brian Priske zou worden ontslagen. Na de zielloze vertoning in Tilburg leek mij dat logisch. Bij doorgaan op dezelfde weg dreigden we in de competitie af te zakken naar de zesde plaats en was bekerwinst een illusie. Bovendien rekende ik op een pak slaag van de Duitsers.
Maar zie wat er gebeurde. Op de tribune kon ik mijn ogen niet geloven. Feyenoord speelde een ander systeem dan Priske normaal hanteerde. Niet meer dat gatenkaasvoetbal, maar de linies dicht op elkaar. Een andere tactiek en veldbezetting die geweldig goed uitpakte. Nu vochten de spelers opeens wel als leeuwen. Sommigen, zoals Bijlow, stegen boven zichzelf uit. De counters werden vol overtuiging uitgevoerd. Waar ze tegen Willem II in de slotfase over het veld sjokten, persten ze er nu in de achtentachtigste minuut nog een sprint uit die de 3-0 opleverde.
Na die schitterende zege bleef het van officiële zijde lang stil. Er sijpelden wel berichten door over een conflict tussen de spelersgroep en twee assistenten van Brian Priske, Lukas Babalola en Bjorn Hamberg. Signalen van onvrede die ik ook eerder dit seizoen van insiders had gehoord. Twee andere leden van de technische staf, Etienne Reijnen en John de Wolf, lijken daarbij aan de kant van de spelers te staan. Sommige media wisten te melden dat Priske daarom op ontslag van John de Wolf zou hebben aangedrongen. Het lijkt me niet dat Te Kloese zoiets doms moet doen. Je gaat je cultuurbewaker niet wegsturen ten gunste van twee passanten waar je spelersgroep grote moeite mee heeft.
Mensen die het DNA van Feyenoord in hun bloed hebben kun je in onze club niet missen. Daarom is het nieuws dat afgelopen vrijdag tot ons kwam ook zo triest. Stadionspeaker Peter Houtman houdt er na dit seizoen noodgedwongen mee op. Alzheimer heeft vat op hem gekregen. In zijn verklaring schrijft hij: ‘Dank jullie wel voor alle mooie en bijzondere momenten en mooie herinneringen.’ Maar wij moeten juist hem dankbaar zijn. Ik heb van hem genoten als voetballer. Een echte goalgetter, geweldige kopper. Niet iemand die alleen met intikkertjes scoorde. Hij maakte hele mooie doelpunten. Terecht lieten ze bij NOS Sport nog een keer zijn fenomenale omhaal in De Meer zien. Als omroeper in de Kuip is hij een fenomeen. Zevenentwintig jaar lang verwelkomde hij ons elke thuiswedstrijd met opgewekte stem, hield een leuk gesprekje met de mascotte van de week en las foutloos de opstellingen van beide elftallen op. Soms ging hij bij goals als een echte supporter uit zijn dak. Af en toe zong hij er zelfs een liedje bij. Na afloop deed hij ons altijd opgewekt uitgeleide met zijn ’Doei, doei’. Alsof bezoekers van De Kuip familieleden waren waarvan hij node afscheid nam en hoopte snel weer terug te zien. Het zal wennen worden zonder hem. Gelukkig maakt hij wel het seizoen af. Of Brian Priske dat ook zal doen blijft de vraag.