In Memoriam • Deze oud-Feyenoorders ontvielen ons in 2023

In 2023 moesten we afscheid nemen van drie voormalige Feyenoordaanvallers en een middenvelder. Die middenvelder was Volkan Kahraman die op 43-jarige leeftijd werd vermoord. Verder extra aandacht voor Toon Meerman, een clubicoon uit de jaren '50. Hij kopte de ballen hard binnen, net als Ruud Geels.

Volkan Kahraman
Op 8 februari 2023 werd Volkan Kahraman aan het eind van de ochtend doodgeschoten voor een café in een drukke straat in Wenen. De Oostenrijker zou ruzie hebben gehad met een zakenpartner die daarna het dodelijke schot loste en kort daarop zelfmoord pleegde. Kahraman speelde slechts twee wedstrijden voor Feyenoord. Op 12 november 1997 liet Leo Beenhakker hem in de Kuip drie minuten voor tijd invallen voor Henk Vos, in het bekerduel tegen TOP Oss. Vier dagen later viel hij in de 79ste minuut in voor Pablo Sánchez op de Vijverberg tegen De Graafschap.

Volkan Kahraman werd geboren op 10 oktober 1979 en werd slechts 43 jaar. Zijn doorbraak bleef uit. De middenvelder werd in de zomer van 1998 verhuurd aan Excelsior. In 2000 werd hij getransfereerd naar Trabzonspor in Turkije. Hij kwam uiteindelijk driemaal uit voor het nationale elftal van Oostenrijk.

Toon Meerman
Op 17 maart 2023 verscheen op de website van stadgenoot Excelsior het bericht dat Toon Meerman enkele dagen ervoor was overleden. Zijn overlijden lijkt Feyenoord te zijn ontgaan terwijl hij in de jaren '50 van grote waarde was voor de club. Meerman kwam als 18-jarige in 1951 over van RVV Hillesluis en ging de eerste maanden spelen in het derde elftal. Op 6 juni 1953 mocht hij in de thuiswedstrijd tegen Xerxes debuteren en wist hij gelijk een doelpunt te maken. Voordat de Eredivisie van start ging, speelde hij 41 competitiewedstrijden en was hij 38 maal doeltreffend. In de eerste drie Eredivisieseizoenen (1956-1959) speelde hij 55 wedstrijden en scoorde hij daarin 36 doelpunten. 

In het seizoen 1956/57 bereikte Feyenoord de finale van de KNVB Beker. Op een hete zomerdag verloor Feyenoord in de eigen Kuip met 2-4 van Fortuna '54. Toon Meerman scoorde één keer in deze finale. In de halve finale tegen HVC en in de kwartfinale tegen VVV scoorde hij liefst vijfmaal. Hij maakte uiteindelijk 21 doelpunten in zeven wedstrijden voor de KNVB Beker. Meerman was tweebenig en stond erom bekend dat hij de ballen kiezelhard in het doel kopte. Van het Legioen kreeg hij de bijnaam 'Zwarte Toon' vanwege zijn weelderige bos zwart haar op zijn hoofd. Hij ondervond in de Kuip stevige concurrentie van Daan den Bleijker, Henk Schouten en vooral Cor van der Gijp. Ondanks deze luxe voorin, met ook Coen Moulijn, wist Feyenoord geen prijzen te pakken in de jaren '50.

Meerman was een zeer sportieve speler. In het Eredivisieduel op 19 mei 1957 bij Elinkwijk verliet een van de spelers van de tegenstander het veld omdat zijn vader op de tribune aan een hartverlamming was overleden. Het inbrengen van een reservespeler was toen niet toegestaan. Uit solidariteit verliet Meerman het veld zodat de wedstrijd tien tegen tien kon worden uitgespeeld. Na zijn vertrek bij Feyenoord speelde hij nog drie seizoenen voor Excelsior. Een kapotte meniscus maakte een einde aan zijn voetbalcarrière. De Rotterdammer werd geboren op 13 oktober 1933 en heeft de leeftijd van 89 jaar bereikt.

Cock Luyten
Op 7 april 2023 overleed Cock Luyten in zijn woonplaats Breda op 86-jarige leeftijd. Cock Luyten speelde net als zijn oudere broer Arie Luyten in de jeugd van SC Neptunus. Waar broer Arie direct koos voor een vervolg bij Feyenoord (1950-1953), koos Cock eerst voor NAC Breda. Cock Luyten speelde uiteindelijk in het seizoen 1965/66 in 18 Eredivisiewedstrijden voor Feyenoord waarin hij als aanvaller driemaal wist te scoren. Na dat seizoen speelde hij nog één seizoen voor DFC.

Ruud Geels
Oud-spits Ruud Geels overleed op 18 november op 75-jarige leeftijd. De aanvaller kwam tussen 1965 en 1970 in 89 officiële wedstrijden uit voor Feyenoord en scoorde 46 keer voor de Rotterdammers.

Geels, geboren in Haarlem, begon zijn voetbalcarrière bij de amateurs van DSS en Onze Gezellen voordat hij bij Telstar in Velsen/IJmuiden belandde. Hier maakte hij deel uit van het landelijke jeugdteam en stond hij in het seizoen 1965/1966 als spits in het eerste elftal. Al na acht wedstrijden en vijf doelpunten werd de veelbelovende aanvaller overgenomen door Feyenoord, dat destijds een aanzienlijke transfersom van 165.000 gulden voor hem betaalde. Bij Feyenoord verloor hij echter de concurrentiestrijd voor de spitspositie aan Ove Kindvall. 

Gedurende zijn vier seizoenen bij Feyenoord speelde Geels in 89 competitiewedstrijden en wist hij maar liefst 46 doelpunten te maken. In de Europa Cup kwam hij vijf keer in actie en scoorde hij zes keer. Tijdens deze periode behaalde hij drie belangrijke prijzen: het landskampioenschap en de KNVB Beker in het seizoen 1968/69, en de Europa Cup I in het seizoen 1969/1970. In dit legendarische seizoen speelt Feyenoord in september 1969 de eerste 2 wedstrijden om de Europa Cup 1 tegen de IJslanders van RK Reykjavik. Beide wedstrijden blijken een ‘makkie’ voor de Rotterdammers. In de eerste wedstrijd wordt het maar liefst 12-2 voor Feyenoord, een record! Ruud Geels scoorde 4 keer in dat duel.

In 1970 maakte Geels de overstap naar Go Ahead Eagles. Later zou Geels nog spelen voor Club Brugge, Ajax, Anderlecht, Sparta Rotterdam, PSV en NAC. In de periode van 1974 tot 1981 kwam de aanvaller twintig keer uit voor het Nederlands Elftal, waarin hij elf keer scoorde.