Keuze voor Van Persie is vooral om de interne stammenstrijd in goede banen te leiden

De directie had een voorkeur voor Mark van Bommel en de raad van commissarissen wilde graag Marino Pusic terughalen. En dus wordt Robin van Persie de nieuwe trainer van Feyenoord en daarmee de opvolger van Brian Priske. Want laten we het een beetje gezellig houden in de Kuip. Met de aanstelling van het onervaren clubicoon wordt dan ook vooral de interne stammenstrijd in goede banen geleid. Of het eerste elftal ermee gebaat is, lijkt daarmee vers twee.

Draagvlak is het veelgehoorde argument bij de verrassende keuze. Als alle kapiteins een andere koers willen varen, dan kies je iemand die het respect heeft binnen alle geledingen. In een poging om tot rust binnen de club te komen. Van Persie voldoet daar natuurlijk onmiskenbaar aan. De statuur van de voormalige wereldtopper en topscoorder aller tijden van het Nederlands elftal is immens. Bovendien won hij met Feyenoord de UEFA-cup en KNVB Beker en koos hij ervoor om zijn actieve spelerscarrière in de Kuip af te sluiten.

Beleidsmatige gok
Voor Van Persie is het hoofdtrainerschap bij Feyenoord een gouden kans. Eentje die veel eerder komt dan verwacht, zo zal hij ook zelf denken. Afgelopen zomer vertrok de 41-jarige beginnende trainer nog naar sc Heerenveen om voor het eerst op eigen benen te staan als hoofdcoach. Naar eigen zegge was hij uitgeleerd bij Feyenoord, waar hij op dat moment nog de scepter zwaaide over Feyenoord Onder-19. Als opvolger van Arne Slot was hij niet in beeld. Algemeen directeur Dennis te Kloese wilde een ervaren trainer en kwam uiteindelijk uit bij Brian Priske. Van Persie werd weliswaar een groot trainerstalent genoemd, maar nog te onervaren. Dat was toen de strekking.

Hoe anders kunnen de zaken acht maanden later liggen. Na 23 eredivisie-wedstrijden en een negende plek op de ranglijst, vinden de beleidsmakers in het Maasgebouw dat Van Persie nu de meest geschikte kandidaat is. Nog steeds weinig vlieguren, dat had men ook gezien, en daarom werd René Hake aangesteld als zijn assistent. De Coevordenaar staat bekend als een uitstekende veldtrainer en loopt al wat langer rond in het trainerswereldje. Op het eerste gezicht dus een prima aanvulling, al blijft de ommezwaai richting Van Persie een apart verhaal. Is hij nu een andere trainer in vergelijking met afgelopen zomer? Voor velen voelt deze keuze als een beleidsmatige gok. Helemaal nu er vanuit Friesland geluiden doorsijpelen, dat men niet rouwig is om zijn vertrek.

Interne strijd
Waarom dan toch deze opvallende keuze? Het is een publiek geheim dat Feyenoord gebukt gaat onder een spaghettibord aan entiteiten en belangenclubjes, die er niet voor schromen om hun meningen publiekelijk te maken. Dat werd al pijnlijk duidelijk rondom het ontslag van Priske, maar ook de afgelopen weken toen er volop werd gespeculeerd over zijn opvolger. Er moest een Nederlandse trainer komen, zo werd er van binnenuit geroepen. Want met Priske hadden we gezien dat een buitenlander niet werkt. Toch ging als eerste de naam van Marino Pusic rond. Met de temperamentvolle Bosniër, die eerder in de Kuip werkzaam was als assistent, werd immers een teruggreep naar de tijd onder Arne Slot voorzien. Daar waren een aantal beleidsbepalers wel voor te porren. Zijn huidige club Sjachtar Donetsk wilde echter niet meewerken, of het moest wel heel veel geld gaan kosten.

Erik ten Hag riep weer een ander, die was immers net ontslagen bij het grote Manchester United. Met zijn verleden als coach bij Ajax zou hij echter weinig krediet hebben bij de achterban, zo werd voorzien. De Haaksberger geloofde het allemaal wel en gaf aan zijn zinnen te hebben gezet op een buitenlands avontuur vanaf komende zomer. Die kon van het lijstje. Mark van Bommel kwam vervolgens weer uit een andere hoek. Velen waren het erover eens dat hij qua mentaliteit bij de club zou passen, maar er kleefde toch net iets te veel PSV aan.

Van Persie
Uiteindelijk kon iedereen dus leven met Robin van Persie. De enige naam waar iedereen een vinkje achter wilde zetten. In combinatie met René Hake, John de Wolf en de eveneens talentvolle Etienne Reijnen valt die keuze te verdedigen. Er komt een Feyenoordicoon, die de organisatie van binnenuit al goed kent. Een Nederlander, die ook nog eens op korte termijn haalbaar is. En niet onbelangrijk, iemand die zelf ook wil.

Zijn aanstelling zorgt er bovendien voor dat iedereen zich intern bij Feyenoord een beetje gehoord voelt. Dat de geledingen voor even gesloten zijn en er rust komt binnen de club. Dat lijkt het belangrijkste van dit alles en niet zozeer een gedegen beleidskeuze voor het eerste elftal. En daardoor heeft de aanstelling van Van Persie voor het gevoel wat weg van een experiment.