toshio-lake-proshots

Proshots

Nieuws

Lake: "Feyenoord heeft vaak genoeg geprobeerd mij te helpen"

Niels

Toshio Lake speelde elf jaar in de jeugdopleiding van Feyenoord. Als speler van Feyenoord en jeugdinternational in een generatie met onder andere de gebroeders Timber, Crysencio Summerville en Joshua Zirkzee leek Toshio Lake een veelbelovende carrière tegemoet te gaan. Toch bleef een echte doorbraak uit. Voetbalzone sprak de inmiddels 23-jarige aanvaller over zijn carrière.

Toen Lake acht jaar oud was, werd hij gescout door Feyenoord nadat hij begonnen was met voetballen bij Excelsior, iets waar veel kinderen van dromen. "Natuurlijk was ik daar trots op, maar anders dan veel Rotterdammers kom ik niet uit een echte Feyenoord-familie. Mijn ouders zijn geboren op Sint-Maarten en thuis keken we vooral veel naar basketbal. Zelf was ik altijd fan van Manchester United. Als kind bracht ik uren door met het kijken naar video's op YouTube."

Na elf jaar in de jeugdopleiding bij Feyenoord heeft de 23-jarige speler inmiddels voor Fortuna Sittard, MVV, TOP Oss en nu bij het Griekse PAS Lamia gespeeld. “Het was een mooie en leerzame tijd, waarin ik alles wel heb meegemaakt. Veel leuke dingen, maar ook blessures en teleurstellingen. Ik ben Feyenoord heel dankbaar. Helaas ben ik niet doorgebroken in De Kuip. Ik ben nu bezig aan een andere route, maar zou het mooi vinden om op een dag in mijn eigen stad te voetballen en te spelen voor mijn mensen.”

Waarom het bij Feyenoord niet lukte om door te breken, heeft volgens Lake met verschillende factoren te maken. "Daar zijn, denk ik, meerdere redenen voor. Van kleins af aan heb ik te maken gehad met veel blessures. Ik heb een sterk lichaam, maar wist af en toe niet hoe ik dat moest gebruiken. Ook mentaal was ik nog niet zo ver. Als de mindset niet op orde is en je niet volledig leeft als een profvoetballer, gaat dat bij een club als Feyenoord niet werken.”

“Daar geef ik niemand de schuld van”, gaat Lake verder. “Feyenoord heeft mij vaak genoeg proberen te helpen, maar in mijn persoonlijke omgeving had ik te weinig mensen met ervaring in het profvoetbal. Mijn moeder heeft mij alleen opgevoed en heeft dat geweldig gedaan, maar misschien had ik wel een grote broer of vader kunnen gebruiken om mij in dit wereldje te begeleiden.”

Na zijn vertrek uit Rotterdam leek zijn carrière als een nachtkaars uit te gaan. "Ik wist dat ik de kwaliteiten die ik bij Feyenoord had laten zien nog steeds in me had, maar kreeg daar geen podium voor. Op een gegeven moment ben je speler van TOP Oss, spelend in de onderkant van de Keuken Kampioen Divisie. In het eerste halfjaar presteerde ik best goed, maar zelfs daar belandde ik op het tweede plan. Het ging van kwaad tot erger en ik voelde mijn toekomst uit mijn handen glippen.”

Inmiddels speelt de 23-jarige spits in Griekenland bij PAS Lamia en wil zichzelf bewijzen dit seizoen. Terugkeren in Nederland blijft een doel voor Lake, die nog altijd bevriend is met Quinten Timber. "Het liefst keer ik nog een keer terug naar Nederland om mezelf te laten zien. Verder zijn er in Europa meerdere landen en competities die mij aantrekken. Mijn droomcompetitie? Dat is de Premier League. Ik ken genoeg jongens die het al zo ver hebben geschopt en mijn doel is nu om dat via een omweg ook te bereiken."

Delen

Reacties

Wat een zelfkennis heeft deze jongen, steekt de hand in eigen boezem..... lees je ook niet vaak.
Voor zo’n jongen zal het pijnlijk zijn om te zien dat jongens met wie hij samenspeelde de top bereiken en hij niet. Desondanks spreekt hij met dankbaarheid en respect over Feyenoord en anderen. De verantwoordelijkheid voor het niet bereiken van de top legt hij bij zichzelf, deels bij zijn lichaam, deels bij zijn mindset, maar in elk geval niet bij anderen. Voor een jongen van 23 jaar getuigt zijn houding van mentale kracht en leiderschap. Misschien kunnen zijn ervaringen en zijn professionele mindset van waarde zijn voor de Feyenoord Academy. Zijn vroege levenslessen kunnen andere talenten helpen.
A sad summer. I am able to believe that Feyenoord has financial problems, major or minor, hence the lack of direct transfers that will improve us. I wonder if anyone else will write that we have time:)