Oud-Feyenoord trainer Arne Slot onder hoogspanning: kan hij het tij bij Liverpool keren?

Arne Slot. De man die in Rotterdam een revolutie ontketende en Feyenoord in drie jaar tijd terugbracht naar de Europese top. De man van de Conference League-finale, de landstitel, de beker, twee keer Trainer van het Jaar en voetbal waar heel Nederland van kon genieten. Maar sinds zijn vertrek naar Liverpool is Slot in een totaal nieuwe film beland en de verhaallijn is ineens een stuk ingewikkelder geworden. Tijd voor een eerlijke blik: hoe gaat het nu écht met onze oud-trainer in Engeland?

Toen Slot in de zomer de overstap maakte naar Liverpool, werd hij de eerste Nederlandse trainer ooit aan het roer van de Engelse topclub. En waar hele generaties The Reds waren opgegroeid met de erfenis van Klopp, stond Slot meteen voor de bijna onmogelijke taak om een clublegende op te volgen. Klopp maakte zelfs al bij zijn afscheid duidelijk wie zijn opvolger moest worden, mét dat inmiddels iconische liedje:
“Arne Slot, la la lala laaa!”

Maar wie denkt dat Slot er rustig in kwam: geen kans. Toch verbaasde hij iedereen. In zijn debuutjaar werd hij meteen kampioen van Engeland, iets wat Liverpool sinds 2020 niet was gelukt. Ook vestigde hij tijdens het seizoen bizarre statistieken:

11 van zijn eerste 12 wedstrijden winnen – beste start van een Premier League-manager ooit
Zijn eerste zes uitduels winnen – ook al een record
Een Premier League-titel pakken terwijl collega’s om hem heen massaal werden ontslagen
Europa liep ook soepel, tot het noodlot toesloeg in de Champions League: een pijnlijke exit na strafschoppen tegen PSG, dat later de cup met de grote oren zou pakken.

Maar toen aan het begin van het seizoen 25-26… sloeg het om. 

Het verlies van Diogo Jota en de teleurstellende resultaten die Liverpool aan het wankelen bracht

Het verlies dat geen enkele ploeg kan wegwuiven: het overlijden van Diogo Jota. De Portugese aanvaller die samen met zijn broer betrokken raakte bij een auto-ongeluk overleed. Het zorgde voor een enorme impact zowel binnen als buiten de club en is moeilijk te beschrijven. Het zal dan ook erg meegespeeld hebben in de tegenvallende resultaten. 

Het seizoen van Liverpool begon al direct met tegenwind. In de strijd om de Community Shield trok Crystal Palace na strafschoppen verrassend aan het langste eind, en dat bleek slechts het begin van een bizarre reeks wedstrijden waarin Liverpool telkens ternauwernood overeind bleef.

Tegen Bournemouth leek het opnieuw mis te gaan, totdat Liverpool in de 88ste minuut alsnog de overwinning pakte. Niet veel later volgde Newcastle, waar de ploeg pas in de honderdste minuut wist te winnen door een doelpunt van de zeventienjarige Premier League debutant Ngumoha, die meteen zijn eerste treffer maakte. Ook tegen Arsenal was er weer een ontsnapping nodig: een weergaloze vrije trap bezorgde Liverpool ternauwernood de drie punten.

De trend zette zich door. Burnley werd in de vijfennegentigste minuut verslagen dankzij een strafschop van Salah. In de Champions League tegen Atletico Madrid viel de beslissing in de tweeënnegentigste minuut, dit keer via een kopbal van verdediger Virgil van Dijk. Zelfs in de Merseyside derby tegen Everton ontkwam Liverpool maar net aan puntenverlies, en tegen Southampton werd in de vijfentachtigste minuut een benauwde 2-1 gemaakt door Ekitike.

Ondanks al die late goals, al die kleine marges en al die ontsnappingen, bleef Liverpool wél winnen. Totdat de klap kwam.

Een nieuwe ontmoeting met Crystal Palace leidde opnieuw tot een nederlaag, en dit keer sloeg de twijfel toe binnen de club. Wat volgde was een donderende reeks verliespartijen: Galatasaray, Chelsea en zelfs een Manchester United dat op dat moment hopeloos uit vorm was.

Even leek de lucht op te klaren na een indrukwekkende 1-5 overwinning op Eintracht Frankfurt in de Champions League. Maar het was een valse start van een nieuwe hoop. Brentford bleek opnieuw te sterk en in de League Cup werd een jong Liverpool met 0-3 afgedroogd door Crystal Palace.

Daarna was er nog een opleving toen Aston Villa met 2-0 werd verslagen, gevolgd door misschien wel het beste optreden van het seizoen: een volwassen, dominante 1-0 zege op Real Madrid, waar Liverpool volledig de controle had en Anfield eindelijk weer vol geloof zat. Maar dat gevoel duurde niet lang. Het weekend erna verloor Liverpool zwaar met 3-0 van rivaal Manchester City.

Na de interlandperiode werd het nog pijnlijker: een 0-3 nederlaag tegen Nottingham Forest, dat op dat moment slechts twee wedstrijden had gewonnen, en vervolgens een 1-4 pak slaag van PSV op Anfield. Britse kranten waren genadeloos: “de slechtste reeks in tweeënzeventig jaar.”

En zo ontstond onvermijdelijk het Slot dilemma: moet hij blijven of vertrekken? 

De miljoenen die (nog) niet renderen
Liverpool investeerde deze zomer meer dan 480 miljoen euro, maar het voetbal blijft wankelen.

Isak (145 miljoen): hij maakte dit weekend pas zijn eerste treffer
Wirtz (125 miljoen): wisselvallig
Ekitike (96 miljoen): belangrijk, maar onvoorspelbaar
Kerkez (47 miljoen) en Frimpong (40 miljoen, nu geblesseerd): passen in het Slot-voetbal, maar nog niet stabiel
Leoni (31 miljoen): talentvol, maar groen
En toch… ondanks de neerwaartse spiraal, sprak zowel de selectie als het bestuur vertrouwen uit in Slot. Dat zegt veel. Slot heeft krediet maar het slinkt snel.

Een kleine opleving: West Ham-thriller en een Salah-beslissing met lef
Afgelopen weekend stond het laaggeklasseerde West Ham United tegenover Liverpool.
Slot maakte een gewaagde keuze: Salah banken.
Engelse analisten ontploften. Fans vielen van hun stoel. En Salah zelf… was furieus.

Maar Slot bleef kalm. Net zoals in Rotterdam.
Zijn reactie vandaag:
“Het is een normale reactie van een speler die goed genoeg is om belangrijk te zijn voor onze ploeg.” 

Dat is Slot. Standvastig. Rustig. Een planmaker. Iemand die zich niet laat afleiden door media of kritiek.

Liverpool won eindelijk weer eens: 1-2 door goals van Isak en Gakpo.
Net zoals wij in de Kuip vaker hebben gezien: één rommelige overwinning kan soms de start zijn van iets beters.

Wat nu? Is dit het moment dat Slot terugvecht?
Arne Slot is geen trainer die instort wanneer het tegenzit. Bij Feyenoord hield hij vast aan zijn proces, aan zijn principes en aan zijn voetbalfilosofie.
Hoge druk. Hoog tempo. Backs die als aanvallers spelen. Lef aan de bal.
Bij Liverpool probeert hij exact hetzelfde. Alleen nu met een storm vol blessures, late goals en gigantische verwachtingen.

Kan Slot zich revancheren?
Kan hij opnieuw het tij omkeren zoals hij dat ook bij Feyenoord deed?
Kan hij van deze chaos een nieuw succesverhaal maken?

Voor Liverpool-fans is het spannend.
Voor Feyenoorders… bijna emotioneel.
Want of hij nou in Rotterdam of Liverpool staat:
we kennen onze Arne.
Hij gelooft in het proces.
Hij legt de lat altijd hoger.
En hij bijt nooit, maar dan ook écht nooit, van zich af.

Laten we hopen dat het voor Slot én ook met Liverpool/Feyenoord snel weer de goede kant op gaat.