Tegenstanders UEL • Het Europese hoogtepunt van Aston Villa in De Kuip

Op donderdag 2 oktober reist Aston Villa voor de tweede keer in de clubgeschiedenis af naar Rotterdam voor een wedstrijd in De Kuip. De Villans bewaren warme herinneringen aan het stadion aan de Maas – niet omdat ze er ooit Feyenoord versloegen, maar omdat ze er in 1982 de grootste prijs van het Europese clubvoetbal veroverden: de Europa Cup I.

Woensdag 26 mei 1982. Die avond in Rotterdam geldt nog altijd als het absolute hoogtepunt in de historie van aanstaande tegenstander Aston Villa. Een jaar na hun eerste landstitel in 71 jaar kroonden de Engelsen zich, tegen alle verwachtingen in, tot kampioen van Europa. In de jaren die volgden won Villa ook de Europese Supercup van FC Barcelona, maar niets evenaart die magische lenteavond in De Kuip toen de underdog uit Birmingham de top van het Europese voetbal bereikte.

Lang nadat het laatste fluitsignaal had geklonken, wreven de supporters van Aston Villa zich nog steeds in de ogen. Wat ze in De Kuip hadden meegemaakt leek haast onwerkelijk. Slechts een jaar eerder had de club na 71 jaar opnieuw de Engelse landstitel veroverd, een hoogtepunt waarvan velen dachten dat het nooit meer te overtreffen zou zijn. Maar op 26 mei 1982, in De Kuip in Rotterdam, werd geschiedenis geschreven: Aston Villa won de Europacup I, de grootste prijs in het Europese clubvoetbal.

Road to Rotterdam
De route naar de finale in het mooiste stadion van Nederland was allesbehalve eenvoudig. Villa schakelde achtereenvolgens Valur Reykjavik (IJsland), Dynamo Berlin (Oost-Duitsland), Dynamo Kiev (Sovjet-Unie) en Anderlecht (België) uit. Ondanks die indrukwekkende reeks gaven kenners hen weinig kans tegen de grootmacht Bayern München, met sterren als Paul Breitner en Karl-Heinz Rummenigge in de gelederen.

Alsof de uitdaging nog niet groot genoeg was, verloor Villa al vroeg in de wedstrijd zijn ervaren doelman Jimmy Rimmer, die geblesseerd het veld moest verlaten. Zijn vervanger was een 23-jarige reservekeeper met slechts één eerdere wedstrijd in het eerste elftal. Voor velen leek dit het begin van het einde, maar het werd juist het begin van een legende. De 23-jarige Nigel Spink keepte de wedstrijd van zijn leven en hield kans na kans van de Duitsers uit zijn doel.

Na 67 minuten volgde de ontlading. Linksbuiten Tony Morley, die de hele avond al voor dreiging zorgde, kapte zijn tegenstander uit en leverde een harde, lage voorzet af. Peter Withe, vrijgelaten bij de tweede paal, raakte de bal niet eens vol, maar via zijn scheenbeen belandde die tegen de paal en vervolgens in het net. 1-0. Het bleek genoeg om de Duitse grootmacht op de knieën te krijgen.

Toen aanvoerder Dennis Mortimer de beker met de grote oren omhooghief, barstte het claret-and-blue legioen in extase uit. Voor Aston Villa, een club met een rijke maar ook lange tijd slaperige geschiedenis, was dit de absolute bekroning. Wat begon als een droom werd werkelijkheid: de beste van Europa.

Mortimer herinnerde het zich als de dag van gisteren: "Elke keer als ik de beelden terugzie en de beker weer omhoog zie gaan, krijg ik kippenvel. Het voelt nog steeds magisch", onthulde hij jaren na dato.

Terug naar het heden
Of Aston Villa nu wint of niet, voor de Engelsen wordt het hoe dan ook een bijzondere avond. Voor de oudere supporters is het een moment van herinneringen ophalen in het stadion waar hun club ooit zijn grootste triomf vierde. De jongere generatie krijgt de kans om een vleugje van die magie van ruim veertig jaar geleden te proeven. Bovendien maken de Villans voor het eerst kennis met het Rotterdamse Legioen, een ervaring op zich.