
Columns
Column • Van F’je op Varkenoord tot trainer van Feyenoord
Zondag 1 mei 1988 organiseerde BVC’54 in Oosterhout een jeugdvoetbaltoernooi. Feyenoord nam daaraan deel met vier teams. Ze wonnen al hun wedstrijden. Vol trots namen we de prijs voor de beste vereniging mee terug naar Varkenoord.
We waren met een groot gezelschap afgereisd naar het Brabantse Oosterhout. Niet alleen spelers, trainers en elftalleiders, maar ook ouders, broertjes en zusjes, een paar opa’s, een oma en zelfs enkele neefjes en nichtjes. Om kantinekosten te besparen sleepten ze koelboxen met drank, kratten met broodjes en zakken met snoep mee. Een van de moeders had gezorgd voor een pan gehaktballetjes en kippenkluifjes. Ook de andere clubs die aan het toernooi deelnamen hadden zo’n supportersschare meegenomen, zodat het gezellig druk was op het terrein van de Beatrix Voorwaarts Combinatie.
De F’jes (spelertjes van 7-8 jaar) van Feyenoord stalen die dag de show. In vier wedstrijden wisten ze 49 (!) keer te scoren en kregen maar 5 treffers tegen. Naarmate het toernooi vorderde stonden er steeds meer toeschouwers langs de lijn te kijken naar hun verrichtingen. De commentaren van de kijkers logen er niet om. Er werd druk gespeculeerd wie van die jonkies ooit in het eerste van Feyenoord zouden spelen.
In die tijd had Feyenoord de bedenkelijke reputatie dat maar zelden jeugdspelers vanuit Varkenoord ‘de overkant’ haalden. Met deze F’jes liep het anders. Drie van hen kwamen in het betaald voetbal terecht. Een van die drie werd zaterdagavond na afloop van de wedstrijd Feyenoord-Almere City door de spelers naar voren geduwd om het applaus van de supporters in ontvangst te nemen. Hij liet het ‘Pascal bedankt’ beduusd over zich heenkomen. Volgens de krant vond hij het verschrikkelijk, maar ongetwijfeld heeft hij er ook van genoten.
Het is niet niks als je het van F’je op Varkenoord schopt tot trainer in de Kuip. Bovendien was Pascal Bosschaart eigenzinnig. Toen hij bij de Feyenoord Academy niet in het hoogste jeugdelftal terecht zou komen stapte hij over naar Sportclub Feyenoord. Die zijsprong bracht hem via FC Utrecht alsnog als profvoetballer bij Feyenoord. Na vele omzwervingen als speler en trainer streek hij begin van dit seizoen weer op Varkenoord neer. Nu als trainer van de Onder 21 van de Feyenoord Academy. Onder zijn leiding begon dat elftal eindelijk weer redelijk te voetballen en te winnen.
Hoewel het voetbal tegen NAC en Almere hemeltergend zwak was, heeft hij met de Champions League duels tegen AC Milan bewezen dat hij over capaciteit beschikt. Tijdens de persconferenties trad hij welbespraakt en humorvol op. Een verademing vergeleken met Priske. Daarom is het jammer dat hij niet tot het einde van het seizoen aan mocht blijven. Hij kent de club door en door. Bovendien heeft hij dezelfde voetbalfilosofie als Feyenoord. Voor de KNVB reden om hem niet toe te laten tot de trainerscursus. Daardoor mist hij de vereiste papieren. Ik had gehoopt dat de club een constructie zou bedenken met een stroman of tijdelijke trainer, waarbij Pascal Bosschaart nog steeds een rol als trainer zou kunnen spelen. Helaas is dat niet gebeurd. Hij moet plaatsmaken voor een ander kind van Varkenoord: Robin van Persie. Die heeft elf wedstrijden om met een gehandicapte selectie alsnog de derde plek af te dwingen. Volgens het grote leger voetbalanalisten en Hugo Borst is dat een enorm afbreukrisico. De tijd zal leren of Dennis te Kloese dit keer op trainersgebied wel de juiste keuze heeft gemaakt.
Hasko
Reacties
Van geen enkele voetbalanalist heb ik echt een hoge pet op, want die negativiteit is hun veilige brandstof. Wordt RvP een succes dan houden ze wijselijk hun mond, maar blijkt hij niet te brengen wat iedereen verwacht heeft dan staan ze vooraan om te schreeuwen dat ze het al hadden gezegd. Nou nou, wat een kennis en kundigheid.
Hasko laat duidelijk merken dat hij een fan van Bosschaart is en dat ben ik ook. Maar als je puur naar de resultaten kijkt heeft hij precies datgene gedaan als dat Priske maandenlang heeft gedaan: Een fenomenaal resultaat in Europa af laten wisselen met teleurstellend spel in de nationale competitie. Maar de signalen uit de spelersgroep t.a.v. Bosschaart was heel positief en hij was in zijn duidelijkheid en nuchterheid een verademing t.o.v. Priske.
Maar de laatste zin van deze zin leest als een open zin, maar wel met een sneer naar DtK. Je leest tussen de regels toch 'ik moet het nog zien gebeuren' en dat neigt al aardig naar wat alle voetbalanalisten wat uitgesprokener doen. Jammer, want voor de rest is het een vermakelijk relaas.