Vijf redenen waarom Feyenoord de Klassieker verloor

De teleurstelling is groot in Rotterdam, na de onverwachte nederlaag tegen Ajax in de eigen Kuip. Feyenoord was immers de afgelopen weken zo lekker op dreef. Er werden klinkende overwinningen geboekt en het veldspel zag er bij vlagen flitsend uit. De rivaal uit Amsterdam worstelden daarentegen al een tijdje. Kortom, ingrediënten genoeg om er eens lekker voor te gaan zitten.

Inmiddels weten we dat het anders liep. In het stadion was gisteren de verbijstering voelbaar. In niets leek Feyenoord de voetballende vechtmachine van de afgelopen weken. De supporters vroegen zich negentig minuten lang af wanneer de ploeg in hemelsnaam eens echt ging voetballen. Het gebeurde niet, in een wedstrijd die om vijf momenten verloren ging.

1. De aftrap
Waar iedereen had verwacht dat Feyenoord voor het oog van de vurige aanhang de aartsrivaal direct bij de strot zou grijpen, zag een heel ander beeld. De toon werd niet direct gezet, zoals Bart Nieuwkoop vorig seizoen direct de bedoelingen duidelijk maakte en de Amsterdammers de stuipen op het lijf jaagde. In plaats daarvan had Ajax de eerste twee minuten (!) non-stop de bal en konden zij vertrouwen kweken door elkaar rustig een aantal keren de bal toe te spelen. Er viel wat te halen.

2. Wellenreuther
Op het moment dat Feyenoord voor het eerst gevaarlijk werd via Igor Paixão en de supporters dachten dat ook de Rotterdammers aan de wedstrijd waren begonnen, stond het ineens 0-1. Een diepe bal werd door Timon Wellenreuther verkeerd ingeschat, waarna Kenneth Taylor de openingstreffer in het lege doel kon tikken. Niet veel later speelde de Duitse doelman wederom onbedoeld een hoofdrol, toen hij al grabbelend Jerrol Hato in staat stelde de marge te verdubbelen. Het was op zijn zachtst gezegd niet de avond van Wellenreuther, die de hete adem van Justin Bijlow inmiddels in zijn nek voelt.

3. Overtuiging
Het had er alle schijn van dat Feyenoord dacht de wedstrijd naar zich toe te kunnen trekken, op de manier zoals ook Benfica en FC Utrecht waren verslagen. Ajax deed echter alles om de Rotterdammers uit hun gewenste spel te houden, tot het ergerlijke aan toe. Tijdrekken, balletjes wegtikken bij vrije trappen, spelers neerschoppen op momenten dat er gevaar dreigt, uitlokken van dode spelmomenten. Alles was geoorloofd en met volle overtuiging, ondanks de joelende Kuip.

Kenmerkend was het moment vlak voor rust toen Cuba Akpom weigerde de bal terug te geven aan Feyenoord, nadat zij de bal hadden uitgeschoten om een blessurebehandeling van Ayase Ueda mogelijk te maken. Hugo Bueno haalde verhit verhaal bij Akpom die als een aangeslagen bokser meteen het gras zocht. Het had weinig gescheeld of dit akkefietje had de Spanjaard een rode kaart opgeleverd. Ajax deed alles om te winnen, Feyenoord stond er verongelijkt bij te kijken.

4. Priske vs. Farioli
Dat het bij Feyenoord niet liep was ook de verdienste van Ajax. Trainer Francesco Farioli had zijn huiswerk uitstekend gedaan en alles geneutraliseerd wat de afgelopen weken uitblonk aan Rotterdamse zijde. Antoni Milambo, Igor Paixão en de opkomende Hugo Bueno liepen zich steeds vast. Op het middenveld zorgden Kenneth Taylor en Davy Klaassen ervoor dat Hwang In-Beom en Quinten Timber niet konden uitgroeien tot dominerende spelverdelers. Druk zetten ging eveneens moeizaam. Dikwijls voetbalde Ajax rustig onder de pressie uit. Brian Priske was niet in staat een antwoord te vinden op de tactische zetten van Farioli. 
    
5. Wissels
Wie Feyenoord zag worstelen, zal niet hebben gedacht dat de wedstrijd met de inkomende mensen zou kantelen. Gijs Smal, Bart Nieuwkoop, Julian Carranza, Chris-Kévin Nadje en Anis Hadj Moussa deden hun best en zochten hun geluk, maar duidelijk werd ook dat Feyenoord  - buiten de eerste elf - weinig spelers heeft die zich aandienen. Dat de recordaankopen Ramiz Zerrouki en Luka Ivanusec niet van de bank kwamen in een dergelijke lastige wedstrijd, is veelzeggend voor hun status in de selectie en het vertrouwen dat Priske in hen stelt.