Alireza Jahanbakhsh: "Leven in Europa heeft mijn ogen geopend"

Alireza Jahanbakhsh is terug bij Feyenoord nadat hij met Iran deelnam aan het WK in Qatar. Als voetballer wordt je in Iran geleefd, zo omschrijft de rechteraanvaller in Feyenoord Magazine.

“Op mijn zeventiende speelde ik voor het eerst voor een van de nationale jeugdteams. Mensen gingen me vanaf die dag volgen en willen weten wat ik doe, waar ik ben en met wie. Dat is alleen maar extremer geworden sinds ik international ben. Er komt veel druk en stress bij kijken en er zijn soms hoge verwachtingen. Voetbal is een wereldwijde sport en in Iran is het volkssport nummer één. De voetbalfans zijn heel fanatiek”.

Overstap naar Europa

Jahanbakhsh ging in 2013 voetballen bij NEC. Een bewuste keuze en daarmee bewandelde hij zeker niet de makkelijkste weg. “Het was een enorme omschakeling. Gelukkig hadden we in mijn eerste jaar zo’n vijftien verschillende nationaliteiten in de ploeg. Andere jongens moesten net als ik wennen aan de taal, maar ook aan de tactiek en de snelheid van het spel”.

Na zijn periode bij NEC maakte Jahanbakhsh furore bij AZ, wat hem een transfer naar de Engelse Premier League opleverde bij Brighton & Hove Albion. In 2021 volgde de overstap naar Feyenoord. Zijn overstap naar Europa en zijn doorzettingsvermogen heeft hem veel gebracht. “Leven in Europa heeft mijn ogen geopend. Ik kwam in contact met andere culturen en standpunten en daar heb ik veel van geleerd”.

Als volwaardig international kan Jahanbakhsh in Iran inmiddels niet meer over straat zonder herkend te worden. “Als ik tijdens een vakantie terugga, gaat dat al snel rond. Mensen komen dan bij mijn ouders aanbellen om te vragen of ik met ze op de foto wil. Ik ga niet ontkennen dat het soms moeilijk is om dan steeds netjes te blijven. Maar ik doe het wel”.

Nederig

Jahanbakhsh begrijpt dat mensen toenadering zoeken tot hun idolen. “Zo was ik ooit ook. De Braziliaanse Ronaldo en Mehdi Mahdavikia waren mijn helden. Mehdi was een grootheid in ons land. Niet alleen als voetballer, maar ook als mens. Hij maakte altijd tijd voor supporters”. Mehdi geldt dan ook als zijn voorbeeld. “Zo wilde ik ook worden. Zelf bekijk ik het daarom altijd vanuit het positieve als iemand iets van me wil. Dat ik blijkbaar geliefd ben, dat is toch iets moois. Ik zie het als een plicht om nederig te zijn”, aldus de Iraniër.

Opoffering

Wat mensen vaak niet zien is de keerzijde van het leven als voetballer. “De meeste mensen zien niet hoeveel je hebt moeten opgeven op de weg naar succes. De uren op het pleintje, al het harde werk op de training, hoe je omgaat met tegenslagen zoals blessures, de discriminatie omdat je uit een ander land komt, vervelende reacties op social media na een teleurstellend resultaat: het ontgaat anderen, terwijl jij moet zien hoe je ermee omgaat. Ik heb vaak onder de douche staan huilen.”

Feyenoord

Met al zijn bagage probeert Jahanbakhsh nu nieuwe spelers te helpen. “Omdat ik uit ervaring kan spreken als het gaat om het aarden in een nieuwe omgeving. De situatie van Igor Paixao is te vergelijken met die van mij tien jaar geleden. Hij is nog geen gearriveerde speler, spreekt nog geen Engels, maar toch heeft hij altijd een lach op zijn gezicht en probeert hij te communiceren met lichaamstaal. Dat herken ik heel erg.”

Jahanbakhsh geeft aan gelukkig te zijn bij Feyenoord en ziet volop perspectief. “De selectie die we dit seizoen hebben, kan ik qua mentaliteit vergelijken met die van vorig jaar. We zijn tot grote dingen in staat. Ik denk dat ik me nog altijd kan ontwikkelen. Er zijn nog zoveel dingen die ik wil bereiken”.