
Columns
Column • Dit seizoen zien we het Feyenoordste Feyenoord ooit
'We zijn behekst en vervloekt', schrijft kameraad Jan op X kort nadat Justin Bijlow in Lille geblesseerd het veld verlaat. Santiago Giménez is hem voorgegaan. Even later rolt de bal via de voet van Gernot Trauner in eigen doel. Daarna zal het nog veel erger worden.
De wedstrijd eindigt in een historische 6-1 nederlaag. Exact een week na de historische 3-0 overwinning op Bayern München. Twee wedstrijden die illustratief zijn voor dit seizoen: we zien het Feyenoordste Feyenoord ooit. Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt.
Het was lang geleden, maar de dreun in Lille deed denken aan de 6-1 tegen FC Twente in de donkere jaren tachtig. Meer dan dertig jaar geleden, maar Feyenoord slaagt erin oude wonden genadeloos open te rijten. Het kwam allemaal terug: het seizoen ‘88/‘89 met nederlagen tegen FC Den Bosch, MVV, Roda JC en die tegen FC Twente dus. In het toernooi om de KNVB Beker verloren we thuis van Willem II. Gemiddeld zaten er dat seizoen 14.000 toeschouwers in De Kuip.
Wie er toen bij waren herinneren zich ook de latere successen. De bekerwinst in ‘91, het kampioenschap in ‘93 en sporadisch een overwinning op de aartsrivaal. De voorbije negen jaar brachten ons meer prijzen dan we in zo'n tijdsbestek gewend zijn. Feyenoord kennen we toch vooral als de club van voornamelijk teleurstellingen en af en toe een opleving die we vieren als de bevrijding in mei 1945 en dan in het kwadraat.
Dit seizoen is anders. Nooit eerder was binnen één seizoen het contrast zo groot. In een historisch goede en lucratieve tocht door Europa heeft Feyenoord in enkele maanden Girona, Benfica, Sparta Praag, Manchester City en Bayern München de stuipen op het lijf gejaagd. Die topprestaties worden afgewisseld met wedstrijden waarin Feyenoord worstelt en puntenverlies lijdt tegen laagvliegers als Willem II, FC Groningen en Sparta.
We zien een oneindige en zich wekelijks vermenigvuldigende lijst aan blessures en eerlijk is eerlijk: veel geluk heeft Feyenoord nog niet gehad. Tegen Bayern zat het mee, maar Feyenoord heeft die avond niets cadeau gekregen en Bayern is nergens van bestolen.
In Lille kwam de tragiek van dit seizoen in één wedstrijd samen: de opzichtige Franse vertragingstactiek in de kaartverkoop, de uitspraak van de Franse rechter die Feyenoord-supporters verbood naar Lille af te reizen, Franse grenscontroles en zwaarbewapende Franse politieagenten die door de straten van Lille marcheerden op zoek naar supporters die niks anders willen dan een wedstrijd zien van hun club. Win, lose or tie, we are Feyenoord till we die. Regarder le football n'est pas un crime.
De wedstrijd zelf was een aaneenschakeling van ongelukkige momenten. Lille heeft een sterke ploeg en het is geen schande daarvan te verliezen. Lille had vier doelpogingen en won met 6-1. Feyenoord scoorde vier keer en verloor met 6-1. Rara, hoe kan dat? Wie de wedstrijd heeft gezien weet hoe het kan. De ene bal lag er nog niet in of de andere bal vloog op nog miraculeuzer wijze achter de wanhopige Wellenreuther. Feyenoord speelde niet goed en had nergens recht op, maar zoveel ongeluk in één helft kunnen zelfs oudere Feyenoorders zich niet heugen. Terwijl zij toch zagen hoe Joop Hiele in november 1987 in Volendam een bal uittrapte die via het achterhoofd van Sjaak Troost terugkaatste over Hiele heen het Feyenoord-doel in. Zij zagen ook hoe Feyenoord in 1983 in het Olympisch Stadion de aartsrivaal bij een 3-2 achterstand bij de strot pakte en ver op eigen helft terugdrong. Waar iedereen zat te wachten op een doelpunt van Feyenoord verloren de Rotterdammers uiteindelijk met 8-2.
Het was een incidentele nachtmerrie in een droomseizoen dat resulteerde in een kampioenschap en een KNVB-beker. Dit seizoen is er een van veel nachtmerries, afgewisseld door een enkele natte droom. In één van die nachtmerries verkopen we middenin het seizoen en een dag voor de klassieker onze topscorer en publiekslieveling. Het ontbreekt er nog aan dat we vandaag te horen krijgen dat Feyenoord zich op de laatste dag van de transfer window heeft versterkt met Angelos Charisteas.
Frans
Reacties
Of een gastoptreden bij een van de podcasts over Feyenoord, zoals bij van Egmond en Krabbendam ;)?
Eindelijk leek de weg omhoog gevonden.
Maar het is wel heel triest om te zien hoe het Slot imperium in maanden is afgebrokkeld tot een hoopje steen.
We zijn weer subtopper, daar waar Feyenoord hoort
Vorig jaar was ik gewoon gefrustreerd als we verloren. Echter kon ik je ook wel voorspellen dat we zouden verliezen tegen betere teams en zouden winnen tegen mindere tegenstanders. Dus ergens was er vaak ook wel een besef van acceptatie.
Nu echter is ELKE wedstrijd een loterij. Vaak in nadeel van ons.
Het ergste is dat de klassieker verliezen niet eens pijn doet. Ergens wisten we al dat wij de betere spelers hebben, maar toch zouden verliezen. Gewoon omdat we veel geblesseerden hebben en geen tactiek.