Column • Gaat het nog goed komen?

‘Wat ga je nu in je column schrijven?’, vroeg iemand zaterdagavond bij het verlaten van De Kuip. ‘Ik laat er geen spaan van heel!’, was mijn reactie.

Woest en teleurgesteld was ik dat er opnieuw puntenverlies was geleden in de eerste competitiewedstrijd, hoewel ik er vooraf rekening mee had gehouden. Al enige tijd ben ik negatief gestemd over de gang van zaken bij mijn club.

Net als zovelen op de tribune, in de media en op internet worstel ik met de vraag waarom niet geluisterd is naar de wijze raad van Arne Slot. Het verhaal gaat dat hij bij zijn vertrek naar Liverpool drie adviezen gaf: bouw voort op het spelsysteem dat ons succes bracht, zorg dat de kwaliteit van de selectie tijdig op orde is en verspeel geen punten in de eerste competitiewedstrijden. Geen van deze adviezen is opgevolgd.

De club stelde een trainer aan die juist een ander systeem wil gaan spelen. Tijdens de voorbereiding had dit 3-4-3-systeem van Brian Priske het meeste weg van gatenkaasvoetbal. Zaterdagavond tegen Willem II zag het er beter uit. Voor een deel kwam dat door de zwakte van de tegenstander, maar ook doordat Zerrouki zich regelmatig terug liet zakken tussen de drie centrale verdedigers. Helaas ging hij daar ook regelmatig de bal ophalen alsof hij een soort spelverdeler was. Op de vleugels stonden geen aanvallers maar verdedigers. Het leidde tot gebrei op het middenveld en een chronisch gebrek aan creativiteit. Als tegenstanders zich ingraven rond de eigen zestien, lijkt Feyenoord met dit systeem een volkomen kansloos spelletje te spelen.

Waarschijnlijk komt het over als ‘papegaaien’ als ik zeg dat Feyenoord niet de juiste spelers heeft voor dit systeem. Niets ten nadele van jongens als Nieuwkoop en Lopez, maar dat zijn geen wingbacks met het vereiste niveau. Tot overmaat van ramp bleken tegen Willem II ook nog een paar cruciale spelers en aankopen niet fit genoeg om te spelen. Bovendien zijn echte versterkingen tot nu toe uitgebleven. Ook de selectie was bij het begin van de competitie dus wederom niet op sterkte. Dat is bedroevend.

Nu moet je een nieuwe trainer natuurlijk eerst het voordeel van de twijfel geven. Maar bij mij heeft Priske veel krediet verspeeld door zijn opstelling en speelwijze in de openingswedstrijd van het seizoen tegen Monaco. Ik zat naast een vader uit Amersfoort. Hij had behoorlijk wat tijd en geld geïnvesteerd om samen met zijn twee kinderen naar de sterren van Feyenoord te kunnen kijken. Wat hij te zien kreeg, was een veredeld jeugdteam. Een kwartier voor tijd ging hij gedesillusioneerd weg. Ik vond het onbestaanbaar dat je in zo’n traditionele wedstrijd tegen een sterke tegenstander met zo’n elftal durft aan te treden.

Zaterdag hoorde ik in zijn commentaar de bekende dooddoeners: normaal gesproken win je deze wedstrijd; we hebben kansen genoeg gehad en geen enkele kans weggegeven; het was gewoon pech door een individuele blunder, er komen echt versterkingen aan. Mag allemaal zo zijn, maar de selectie had bij aanvang van de competitie op sterkte moeten zijn en als het daaraan ontbreekt, moet je een systeem spelen dat de aanwezige spelers gewend zijn. Nu lopen we tegen puntenverlies aan, en van vorig seizoen weten we hoe fataal dat kan zijn. Ik vrees voor een heel moeilijk seizoen. Of het nog goed gaat komen, weten we waarschijnlijk na de Klassieker. Die staat voor 1 september op de agenda.