Columns
COLUMN • Jeroen, Tom, Joep, Sjoerd en alle andere positivo’s kunnen weer normaal doen
Ironisch is het wel dat Oranje op het WK werd uitgeschakeld met strafschoppen. Vooraf noemde bondscoach Louis van Gaal zichzelf ‘penaltyspecialist’ en naast keeperstrainer Frans Hoek raadpleegde hij volleybalcoach en ‘prestatieconsultant’ Peter Murphy. Hij verdiepte zich zelfs in wetenschappelijk onderzoek naar de ideale strafschop. Hij had natuurlijk ook gewoon Bijlow kunnen opstellen. Maar ja, wat kon er misgaan?
Virgil van Dijk en Steven Berghuis misten de eerste twee penalties. Die hadden niet goed opgelet. Hun missers betekenden voor Oranje het begin van het einde van een kleurloos WK. Gewonnen van Senegal, gelijkgespeeld tegen Ecuador, gewonnen van Qatar en de Verenigde Staten. De nummers 18, 44, 50 en 16 op de FIFA wereldranglijst. Vanaf dat moment kende de Van Gaal verheerlijking geen grenzen. Hard Gras schreef euforisch: ‘Van Gaals masterplan is zich langzaam aan het uitrollen. Beter nog: we zijn favoriet tegen Argentinië. Enfin, oranje glorie alom.’
Vanuit Qatar meldde NOS-correspondent Jeroen Stekelenburg opgewonden dat ‘de bondscoach tijdens de training minutenlang tussen de journalisten stond’. De bondscoach had ook kunnen gaan zitten of liggen, maar nee, hij stond. Niet een paar seconden, maar minutenlang. Zo ging het maar door. Louis doet aan intermittent fasting. Louis krijgt bezoek van Ronald de Boer. Louis klapt in zijn handen voor Remko Pasveer. Louis kust Truus. Louis maakt een grapje.
Volkskrant-columnist Sander Schimmelpenninck schreef dat Van Gaal ‘als moderne leider meebeweegt met de tijd’. Hiermee doelt hij waarschijnlijk op Louis’ motivatie om de OneLove band niet te dragen: ‘We zijn hier gekomen om wereldkampioen te worden’. Een indrukwekkend staaltje modern leiderschap en meebewegen met de tijd. Alle journalisten in Qatar knikten ja en amen en het had weinig gescheeld of ze hadden zijn hand gekust. Halleluja.
Voor vertrek naar Qatar vond AD-columnist Sjoerd Mossou nog dat Orkun Kökçü niet langer aanvoerder kon zijn van Feyenoord nadat hij ervoor koos geen uithangbord te zijn in de OneLove-campagne. Sjoerd had koud voet op Qatarese grond gezet of hij vond dat wij in Nederland niet zo moeten zeuren en discussiëren.
Hugo Borst bewierookte Noppert. Tom Egbers bewierookte Noppert. Joep Schreuder bewierookte Noppert. Noppert is de armste international. Noppert woont in een huis van maar €362.800. Over Noppert kwamen we tijdens dit WK alles te weten wat we niet wilden. Met als rode draad dat Noppert heel gewoon is. En inderdaad, zelden heb ik een keeper heel gewoon stil zien staan bij een strafschop. Nul penalties gestopt. Ook niet goed opgelet.
Tijdens dit WK werden we dagelijks verplicht mee te lopen in de door sportjournalisten aangevoerde Oranje-polonaise. Enkele analisten weigerden. Zoals Pierre van Hooijdonk die zich na drie wedstrijden hardop afvroeg waar we in godsnaam naar zaten te kijken. Je zag Tom Egbers schrikken. Ook Marco van Basten was kritisch. ‘Geen kans gecreëerd’, zei hij in de rust van de wedstrijd tegen Argentinië.
Wat iedereen zonder oranje oogkleppen op al had zien aankomen, gebeurde: bij de eerste serieuze tegenstander was het over en uit. Jeroen, Tom, Joep, Sjoerd en al die andere positivo’s kunnen weer normaal gaan doen. En wij? Wij tellen de dagen af tot we weer juichen voor Feyenoord. Halleluja.
Frans
Reacties
Als je alleen maar luistert naar wat je wilt horen...