Column • Vanwege Bevrijdingsdag ruimte voor een drammer met hart voor veteranen

“Wanneer kom ik nou in je column?” Die vraag krijg ik elke thuiswedstrijd. Altijd van dezelfde persoon. Hij maakt deel uit van het groepje waarmee we op Varkenoord verzamelen. Vanwege zijn voorliefde voor een Engelse club noemt iedereen hem Chelsea Rob.

Eigenlijk moet je zo’n drammerig verzoek consequent negeren, ook al haalt hij de gekste capriolen uit om vermeld te worden. Omdat ik deze column schrijf op Bevrijdingsdag, maak ik een uitzondering. Rob heeft namelijk een bijzondere band met de veteranen die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan onze vrijheid. Als cadeau voor zijn verjaardag vroeg hij donaties aan Taxi Charity for Military Veterans, een organisatie die militaire veteranen uit heel Londen ophaalt voor dagjes uit, entertainment en reizen naar het buitenland om herdenkingen te kunnen bijwonen.

Dat lijkt mij een zinniger doel om aan te doneren dan waarvoor afgelopen week geld werd ingezameld. Ik vraag mij af wat er zou gebeuren als komend weekend een stelletje raddraaiers tijdens de wedstrijd tegen PSV rotzooi op de tribune schopt. Zou Youp van ’t Hek dan zijn portemonnee trekken om te zorgen dat die jongelui de volgende thuiswedstrijd in de Efteling zitten en niet opnieuw voor heibel kunnen zorgen? Of heeft hij niet zoveel op met Feyenoordsupporters?

Eigenlijk is het onzinnig om nu al te denken dat er zondag trammelant kan ontstaan. Kennelijk doet de club dat wel, want tijdens de wedstrijd tegen PEC stonden de palen waaraan de netten kunnen worden opgehangen alweer omhoog. Zoals bij elk topduel worden alle nodige voorzorgsmaatregelen genomen. Als ik de gemeenteraadsleden Dieke van Groningen (VVD), René Segers-Hoogendoorn (CDA) en Ingrid Van Wifferen (D66) moet geloven, is dat hard nodig. Volgens hen is er van alles mis met het gedrag van de supporters van Feyenoord.

Nou, we weten allemaal dat niet alle Feyenoordsupporters lieverdjes zijn. De klachten over vuurwerk, spreekkoren, troep op het veld en wildplassen zijn niet uit de lucht gegrepen. Ondanks het rookverbod in het stadion wordt er menige sigaret opgestoken en bij avondwedstrijden kun je regelmatig de hasjiesj ruiken. Maar dat er in De Kuip een cultuur van wetteloosheid zou heersen, is natuurlijk klinkklare onzin. Van wetteloosheid spreek je bij het onbestraft laten van wegblokkades door milieuactivisten of de vernielingen die activisten met gezichtsbedekking onder het uiten van allerlei antisemitische leuzen bij universiteiten aanrichten. Zo erg is het bij ons echt niet.

Feyenoord treedt wel degelijk op tegen wangedrag. De club heeft strenge gedragsregels. Ze gaan door het leven als “De Twaalf Geboden” en zijn een aanvulling op alle wettelijke regels en richtlijnen van UEFA en FIFA. Het handhaven ervan is echter niet zo eenvoudig, ondanks het cameratoezicht en andere maatregelen om overtreders te identificeren. De kans dat iemand die iets op het veld gooit of een fakkel afsteekt wordt opgepakt, is groot. Maar het is onmogelijk om dergelijke incidenten te voorkomen. Ook de door VVD-fractievoorzitter Dieke van Groningen bepleitte invoering van gezichtsherkenning voor bezoekers van De Kuip kan dat niet voorkomen.

Je hebt nu eenmaal te maken met een maatschappelijk probleem: dat sommige mensen zich steeds minder aantrekken van de geldende fatsoensnormen en geen ontzag meer hebben voor het gezag. Querulanten die zich als keurige bezoeker voordoen, maar eenmaal binnen over de schreef gaan. Deze 4 en 5 mei bleek dat er zelfs malloten zijn die dodenherdenkingen en bevrijdingsceremonies verstoren. Dan geef ik liever aandacht aan een drammer met hart voor de veteranen.