Gevoelige overstap: Bij Danilo geen Charisteas praktijken

Als eerste stapte hij tijdens de Open Dag uit de traditionele helikopter: Danilo Pereira da Silva. De 23-jarige spits is deze zomer de eerste versterking die is binnengehaald. Hij komt transfervrij van aartsrivaal Ajax. Dat laatste is pikant, maar het weerhoud De Kuip er niet van hem met applaus te ontvangen. 

Hoe anders was dat in 2006. Op de slotdag van de transfermarkt zingt de komst van Vágner Love rond. Diverse media melden zelfs dat de talentvolle Braziliaanse spits een done deal is. Dit tot tevredenheid van de supporters. Totdat de hemel naar beneden dondert. Bij het sluiten van de markt blijkt Feyenoord niet Vágner Love te hebben gecontracteerd, maar Angelos Charisteas van Ajax. Het nieuws zorgt voor een volksoproer. Nog dezelfde avond verzamelen supporters zich bij de Kuip om hun ongenoegen te uiten. Voor de eerste training van de Griek voelt Feyenoord zich zelfs genoodzaakt hem onder begeleiding van bodyguards naar het veld te brengen.

De pijn bij de transfer zat destijds in meerdere factoren. Feyenoord was het seizoen daarvoor vijfde geworden. Als dan de reservespits van Ajax overkomt om de aanvalsleider van Feyenoord te worden, voelt als het binnenhalen van een afdankertje. Eentje die ook nog eens de grote schoenen van de vertrokken Dirk Kuijt moet gaan vullen. Binnengehaald van de laatste centen van de club bovendien. Terwijl iedereen net lekker was gemaakt met een Braziliaans toptalent. Deze cocktail van emoties maakt de komst van Charisteas tot de meest ongelukkig getimede transfer uit de clubgeschiedenis. 

Bij Danilo zijn de gemoederen anders. Charisteas werd eerder door de Amsterdammers met veel bombarie gehaald voor het eerste elftal. Dan sta je vol in de schijnwerpers. Danilo speelde vooral voor Jong Ajax en slechts een handjevol wedstrijden voor de hoofdmacht. Voornamelijk tegen amateurclubs in het KNVB Bekertoernooi. Wel liet de rechtsbenige aanvaller tijdens een verhuurperiode bij FC Twente zien een neusje voor de goal te hebben. In 33 wedstrijden maakte hij 19 goals. Veel supporters kennen Danilo dan ook vooral met een rood Twente-shirt om zijn schouders.

Ook het moment van de transfer speelt een rol. De komst van Charisteas bevestigde destijds de kloof die aan het ontstaan was tussen Ajax en Feyenoord. De Griek was door Ajax niet goed genoeg bevonden, maar blijkbaar wel van toegevoegde waarde voor Feyenoord. Dat deed pijn in Rotterdam. Deze zomer is het anders. Feyenoord heeft net een Europacupfinale achter de rug en Danilo is niet gehaald als onomstreden eerste spits. Feyenoord haalde eveneens Santiago Giménez en Wilfried Gnonto zingt ook nog rond. Dat er geen sticker van De Toekomst op zijn voorhoofd plakt versnelt bovendien de acceptatie. Danilo speelde eerst voor een rits aan Braziliaanse clubs voordat Ajax hem als 18-jarige van Santos kocht.

Dat Danilo transfervrij overkomt is ook een voordeel. Het doorgaans bescheiden Rotterdamse transferbudget vloeit zo niet naar Amsterdam. Sterker nog, zijn komst past in het aangescherpte beleid om waarde op het veld te creëren. Wanneer je een transfervrije 23-jarige spits voor vier jaar kan vastleggen, lonkt er een interessante restwaarde. Precies zoals het Legioen dat graag ziet.

De komst van Charisteas haalde het NOS journaal. Danilo is bijna geruisloos Feyenoorder geworden.