“Er is helemaal geen sprake van een omnivereniging of multisportvereniging"

Sportclub Feyenoord is de moedervereniging van de betaaldvoetbalorganisatie Feyenoord. De Feyenoordorganisatie werd gesplitst in 1978 en sindsdien werken beide entiteiten samen daar waar het nut heeft. Sportclub Feyenoord-voorzitter Arjan van der Graaff en secretaris Cees Ultee vertellen in Perspectief wat dit zoal inhoud.

Binnen de totale Feyenoord-organisatie, bestaande uit twee zelfstandige eenheden, is er regelmatig overleg over spelers in de jeugdopleidingen, zo geven de bestuursleden aan. “Beide organisaties hebben een jeugdopleiding. Met elkaar houden we de belangen van de spelers in de gaten. Wij scheppen de omstandigheden, de spelers moeten het zelf waarmaken. Tot de omstandigheden behoort de mogelijkheid om bij goede prestaties over een langere termijn je in de kijker te spelen van de leiding van de Feyenoord Academy. De omgekeerde weg is natuurlijk ook mogelijk. Minder plezierig en meer teleurstellend misschien, maar dat hoort bij groot-worden.”

Omnivereniging 
In 2018 lanceerde Feyenoord de omnivereniging, een samenwerking tussen basketbal, zaalvoetbal en handbal. In de praktijk zijn al die verenigingen losse entiteiten. Volgens Van der Graaf en Ultee is het platform dan ook een lege huls. “Er is helemaal geen sprake van een omnivereniging of multisportvereniging of welke andere variant je ook maar kan bedenken voor een groter sportief geheel”, aldus de bestuursleden. Als Sportclub zijn zij er ook niet mee bezig. “Sportclub Feyenoord is een al meer dan honderd jaar volledige zelfstandig opererende voetbalvereniging. In de beginjaren was er nog een, inmiddels afgestoten, atletiek-tak en ook hebben we enige jaren een honkbal-afdeling gehad.”

Amateurvereniging met profvoetbal
De Sportclub is ook de moederclub van de profclub die we kennen uit de Eredivisie. De gedachte aan een splitsing kwam op gang na de vroegtijdige uitschakeling in de Europa Cup I in 1970, zo vertellen Van der Graaff en Ultee. “In 1970 na het behalen van de Europa Cup en de Wereldbeker was daar opeens de dramatische nederlaag tegen UT ARAD een club uit het verre Roemenië. Dat zette de bestuurders aan het denken. Tegelijkertijd dicteerde de KNVB het afbouwen van de invloed van het amateurvoetbal op het professionele voetbal.”

Volgens beide heren is profvoetbal per definitie meer risicovol dan amateurvoetbal en stelt het ook andere eisen aan bestuurders en toezichthouders. “In 1970 was het Feyenoord-profvoetbal een onderdeel van de amateurvereniging Sportclub Feyenoord. Een historische bijkomstigheid: de Europa Cup en de Wereldbeker werden officieel behaald door Sportclub Feyenoord.” Dit betekende dat de leden van de amateurvereniging beslissingen konden nemen die het profvoetbal raakten. “Het nemen van beslissingen betekent ook dat je risico loopt en de gevolgen daarvan moet je dan accepteren. Dat zou kunnen betekenen dat je al je bezittingen blootstelt aan het commerciële avontuur dat profvoetbal heet. Met alle risico’s van dien. Het paste precies in het plaatje zoals dat werd gewenst door de KNVB.”

Splitsing
De Feyenoord-organisatie werd uiteindelijk gesplitst in 1978. De profsectie werd met behulp en financiële steun van de amateursectie verzelfstandigd en overgelaten aan professionals. De bezittingen (lees de accommodatie op Varkenoord en de aandelen Stadion Feijenoord) bleven risicoloos bij de Sportclub. Volgens Van der Graaff en Ultee was dit ook achteraf gezien de juiste keuze. “Door nooit mee te hoeven gaan in de waan van de dag zoals het nemen van een hypotheek op het Stadion om spelers te kunnen aankopen, is de Sportclub honderd jaar de schatbewaarder voor de Feyenoord-organisatie geweest en heeft er onder andere, juridisch, voor gezorgd dat het Stadion behouden bleef voor de supporters en de stad. Dat was wel eens moeilijk uit te leggen, maar de feiten bewijzen dat de splitsing eindelijk een prima keuze is geweest. Dat neemt niet weg dat die splitsing niet in beton is gegoten."