Hancko: "Eerste twee jaar bij Feyenoord voelen als een sportieve revanche"

Dávid Hancko beleefde een topjaar bij Feyenoord en is nog niet klaar dit seizoen. Met Slowakije maakt de verdediger momenteel indruk op het EK in Duitsland en werd de volgende ronde bereikt. ELFVoetbal zocht hem op en sprak met hem over zijn carrière en zijn privéleven. 

Slechts 25 minuten moest Hancko dit seizoen vanaf de zijlijn toekijken bij Feyenoord. Voor de rest speelde de Slowaak alles bij zijn club en ook bij zijn land is hij een vaste waarde. Als de verdediger geconfronteerd wordt met dat gegeven, laat hem dat niet onberoerd. "Vooral als ik terugdenk aan de voorgaande jaren. Bij Sparta Praag kreeg ik het stempel Man van Glas opgedrukt. Dat deed me serieus pijn."

Het is een bijnaam die nu bijna niet meer voor te stellen valt, maar die Hancko in Tsjechië toch met zich meedroeg. "Man van Glas... Ik liep voortdurend tegen blessures aan. Voet, knie, rug, spieren. Ik werd er in mijn eerste twee seizoenen (2019-2021, red.) gek van. Ten opzichte van die periode voelt mijn tijd bij Feyenoord tot dusver ook als een overwinning. De statistieken laten zien dat ik afgelopen seizoen geen wedstrijd heb gemist. Ik heb 47 van de 48 duels volledig gespeeld. De eerste twee jaar bij Feyenoord voelen voor mij als een sportieve revanche."

Hancko was tijdens zijn tweede jaar in Rotterdam misschien nog wel beter dan in zijn debuutseizoen, al bleek een prolongatie van het kampioenschap met Feyenoord net te hoog gegrepen. "Het is jammer dat we onze landstitel niet konden verdedigen. We behaalden meer punten dan vorig jaar (84 om 82, red.), maar PSV draaide een topseizoen en brak een clubrecord. Het motiveerde ons daarom extra om de KNVB Beker te pakken. Om de supporters met een prijs te belonen voor hun gigantische steun. Mede daarom heb ik ook van het afgelopen seizoen genoten." Hoe het kan dat de sterkhouder van Feyenoord bijna alles speelde? "Veel rusten, letten op mijn voeding en verzorgen. Volgens mij zijn onze fysiotherapeuten weleens gek geworden van het aantal keren dat ik op hun behandeltafel lag."

Taalbarrière
Op dit moment is Hancko actief op het EK met Slowakije, dat de poulefase wist door te komen. Aanstaande zondag wacht dan ook de achtste finale tegen Engeland. De trainer van het Oost-Europese land is Francesco Calzona, die successen behaald met het land zonder de taal machtig te zijn. "De bondscoach spreekt alleen Italiaans. Assistent-bondscoach Marek Hamsik vertaalt alles voor hem op het veld. Daarnaast is Pavol Farkas aan de technische staf toegevoegd. Eveneens een oud-international die jarenlang in Italië voetbalde. Hij helpt ook mee met het overbrengen van de teksten. De bijeenkomsten en besprekingen duren daardoor wat langer, maar dat is nu eenmaal zo."

Voor Hancko, die zelf in Italië speelde, is er nauwelijks sprake van een taalbarrière. "Ik spreek Italiaans en kan rechtstreeks met de bondscoach communiceren. Een gevolg van mijn transfer naar Fiorentina in 2018. In Italië is Engels niet gangbaar. Op de club sprak iedereen Italiaans. De gesprekken tussen de spelers in de kleedkamer kon ik niet volgen, de humor en de details bij besprekingen ook niet. Ik werd gedwongen om de taal snel te leren. Ik zat drie keer in de week in de schoolbanken. Na drie tot vier maanden kon ik de taal verstaan. Na zes maanden gaf ik mijn eerste interview in het Italiaans."

Škriniar
In de nationale ploeg speelt Hancko samen met Milan Škriniar, die als verdediger van Paris Saint-Germain al jaren een boegbeeld is van het Slowaakse voetbal. "Een idool wil ik Milan niet noemen. Dat waren spelers als Steven Gerrard en David Beckham. Als jeugdspeler was ik middenvelder. Maar Milan vervulde absoluut een voorbeeldfunctie. Net als ik komt hij uit de jeugdopleiding van MSK Zilina en debuteerde hij in het eerste elftal. Hij vertrok als een van de eerste spelers van Zilina naar Italië, naar Sampdoria. Toen besefte ik dat de stap naar een Europese topcompetitie reëel was. Dat motiveerde me alleen maar meer."

Inmiddels hebben de twee verdedigers een goede vriendschap opgebouwd. "Toen ik in 2018 op mijn twintigste voor de eerste keer bij de nationale ploeg kwam, ving Milan me uitstekend op, samen met Martin Skrtel, die Liverpool had verruild voor Fenerbahçe. Dat deed me goed. Milan en ik hebben regelmatig contact. We sturen elkaar spraakberichten."

"Ik zag hem acht jaar geleden al in de nationale ploeg in actie", gaat Hancko verder. "Slowakije speelt thuiswedstrijden in het stadion van MSK Zilina. Als jeugdspeler kon ik gemakkelijk aan kaarten komen. Vanaf 2015 zag ik bijna alle thuiswedstrijden live. Mijn eerste persoonlijke herinneringen aan de nationale ploeg gaan terug naar het WK van 2010 in Zuid-Afrika, het eerste waaraan Slowakije deelnam. We vlogen in de achtste finale eruit, uitgerekend tegen jullie."