Hoe 'Mijn Feyenoord' uitgroeide tot een blijvend clublied

Gedurende de jaren tachtig en negentig ontwikkelt Lee Towers zich tot huiszanger van Feyenoord. Door zijn drukke artiestencarrière is hij zelden als supporter in De Kuip, maar bij bijzondere gelegenheden als kampioenschappen, Open Dagen en speciale wedstrijden is Lee present om You’ll Never Walk Alone te zingen. Het kon dan ook niet uitblijven dat Leen Huijzer, zoals hij eigenlijk heet, een Feyenoord-nummer zou opnemen.

Ahoy Eind 1998 beleeft Mijn Feyenoord zijn première bij de wedstrijd Feyenoord-Cambuur. En op 5 februari 1999 is Lee een van de grote trekkers van het Feyenoord Supportersevenement in Ahoy. ‘Wat is er mooier om mijn twee grootste passies, Ahoy en Feyenoord, te laten samensmelten in een fantastisch evenement’, zo vertelde Lee destijds. Het slotstuk van het succesvolle supportersfeest in Ahoy is voor de ‘Sinatra uit Slikkerveer’, zoals de zanger uit Bolnes wel eens werd genoemd in zijn beginjaren. Samen met de selectie zingt hij Mijn Feyenoord. Ook het publiek zingt het nieuwe nummer mee dankzij de ondertiteling op grote schermen.

Bij Feyenoord-Heerenveen op 28 februari is Lee opnieuw van de partij. In februari is er ook een nieuwe verzamel-cd Feyenoord ’98-’99 met de nieuwe hit van Lee erop: 
Sterk in Rotterdam
Sterk in Nederland
Niets is sterker dan dat ene woord:
Feyenoord
Mijn Feyenoord

Koelewijn
 ‘Ik sta voor 100% achter het lied, Mijn Feyenoord. Het lied is geschreven door Peter Koelewijn en we hebben er in de studio echt ons best voor gedaan om er een prachtplaat van te maken. Ik ben nu eenmaal een perfectionist, dus ik heb op het laatste moment bijvoorbeeld nog besloten om een aantal blazers toe te voegen, omdat het lied dan nog veel meer tot zijn recht komt’, zegt Lee Towers in de Hand in Hand van december 1998.

Wat direct opvalt, is het feit dat de tekst is geschreven door een Eindhovenaar! Eindhoven is de stad van grote concurrent PSV. Toch is Koelewijn geen PSV-supporter, maar in zijn jeugd vooral van de tweede club van de stad: EVV Eindhoven. Het landskampioenschap van 1954 onder leiding van trainer en ex-Feyenoorder Wim Groenendijk is een hoogtepunt in de geschiedenis. Koelewijn maakt in 1975 een single voor Eindhoven ter gelegenheid van de promotie naar de eredivisie. Dat jaar maakt hij ook een singletje met IJsselmeervogels, de zaterdagamateurclub die de halve finale van de KNVB Beker bereikt. De familie Koelewijn is oorspronkelijk afkomstig uit Spakenburg en heeft een viswinkel in Eindhoven. Hoe je het ook wendt of keert, Koelewijn heeft een pakkende tekst geschreven, die aanslaat bij de supporters.

Ze schijnen daar, als bakens in de verte
De duizend lampen van het
Feijenoord Stadion
Vier reuzen, elk een goliath
Als de hoeders van de stad
Symbolen voor het hele Legioen

Langzaam maar zeker begint Mijn Feyenoord aan een opmars. Het helpt natuurlijk dat het een officieel Feyenoord-product is, dat bij elke wedstrijd gedraaid wordt. Maar als zo’n officieel lied geen aansprekend nummer zou zijn, zou het langzaam in de vergetelheid raken. Naast het onverwoestbare Hand In Hand, Wat Gaan We Doen Vandaag en de liedjes die het elftal zelf heeft gezongen, is Mijn Feyenoord een blijvertje gebleken.

Het wordt voorafgaand aan elke wedstrijd gezongen en ook regelmatig spontaan ingezet door de supporters. Dat zou kunnen komen vanwege het feit dat het, net als Wat Gaan We Doen Vandaag, een ‘gemiddelde’ zangpartij heeft, zodat het gemakkelijk mee te zingen is.

Tekst: Paul Groenendijk

Lees de meest fantastische Feyenoordverhalen in Hand in Hand, het magazine van FSV De Feijenoorder. Leden ontvangen het bomvolle magazine aan huis. Word ook Feijenoorder en meldt je hier aan!