Column • Hopelijk komt de arbitrage snel weer op een acceptabel niveau

Jaren geleden was ik scheidsrechter bij een voetbalwedstrijd. Ik floot die partij zoals Bas Nijhuis tegenwoordig doet. Bijna niet dus. Gelukkig liep het duel niet uit de hand. Het was ook maar een vriendschappelijke oefenwedstrijd tussen twee bedrijfselftallen. 

Sinds ik zelf een fluit in mijn mond heb gehad weet ik hoe moeilijk het is een voetbalwedstrijd in goede banen te leiden. Als elftalleider bij Sportclub Feyenoord was ik daarom terughoudend in het leveren van commentaar op de wedstrijdleiding. Al was dat niet altijd even makkelijk. Omdat ik doorgaans elftallen in de lagere regionen onder mijn hoede had kreeg ik in uitwedstrijden steevast te maken met clubscheidsrechters. Heel vaak mannen die vooral graag het elftal van hun eigen vereniging lieten winnen. Aan de overkant liep dan meestal nog een grensrechter van die club die een heel eigen voetbalregel hanteerde: als een Feyenoordspeler in onze zestien komt is het buitenspel. Dus ging met grote regelmaat de vlag omhoog.

Bij thuiswedstrijden hadden we onze eigen clubscheidsrechters. De meest legendarische is Bas Ras. Hij woonde meer dan 37 jaar met zijn vrouw op het oude Varkenoord naast het hoofdveld. In de periode 1952 tot 1996 floot hij meer dan 1700 wedstrijden. Streng, maar rechtvaardig. Wij hadden alleen de pech dat hij nooit stiekem in ons voordeel floot.

Het was mooi om te zien dat in die tijd ook jongeren de fluit oppakten. Een ervan was Raymond van Meenen. Een jongen die het door zijn rode haren niet altijd makkelijk had binnen de lijnen. Misschien schopte hij het juist daardoor tot scheidsrechter in het betaalde voetbal. Hij floot er tot 2010 meer dan 200 wedstrijden. Daarnaast werkt hij bij de KNVB op de afdeling scheidsrechterszaken van de KNVB. In 2015 werd hij manager van de Feyenoord Academy. Begin dit voetbalseizoen stapte hij weer over naar de KNVB. Als manager scheidsrechterszaken betaald voetbal is hij nu de baas van onze arbiters.

Ik heb een beetje medelijden met Raymond van Meenen. In de eerste maanden na zijn aantreden waren de verhalen over zijn aanpak louter positief. Zelfs bij Vandaag Inside. Die wittebroodsweken zijn voorbij. Er is nog nooit zoveel ophef geweest over blunders van de arbitrage en de VAR. Ze laten hem in de steek. Het dieptepunt was vorig weekend toen Higler niet wist hoe snel hij rood moest trekken. Alsof hij wilde voorkomen dat AZ langdurig met een man meer zou spelen en dan wellicht zou winnen van de club die kampioen moet worden.

Nou hebben de scheidsrechters het ook niet makkelijk. Er loopt op de Nederlandse velden een Engelsman die elke arbitrale beslissing met enorm misbaar aanvecht. Zelfs al gaat het om een inworp. Terwijl de KNVB als regel had ingesteld dat spelers die zich niet respectvol gedragen of protesteren bij de scheidsrechter een gele kaart krijgen. En aanvoerders alleen belangrijke beslissingen mogen aanvechten bij de arbitrage. Daarnaast is X een medium dat het voor de tv-kijkers heel makkelijk maakt om kritiek te leveren als zo’n scheidsrechter in de fout gaat. Ook ik laat mij tegenwoordig niet onbetuigd.

Het is voor de Nederlandse arbiters, voetballers, supporters en hemzelf te hopen dat Raymond van Meenen er spoedig in slaagt de scheidsrechters, grensrechters en VAR weer op een acceptabel niveau te krijgen. Na wat ik van hem gezien heb in zijn tijd bij Feyenoord heb ik daar alle vertrouwen in.