Van Persie: ''Ik was geen oplossingen aan het zoeken, maar problemen aan het creëren''

Na zijn indrukwekkende carrière, waarin hij onder andere bij Arsenal, Manchester United en Fenerbahçe speelde, keerde Robin van Persie op 34-jarige leeftijd terug bij Feyenoord. Het was een homecoming die zijn carrière een nieuwe wending gaf. Hij had geen druk meer om zichzelf te bewijzen en kwam terug om puur van het spel te genieten. Bouchra, zijn vrouw, merkte een duidelijk verschil in de manier waarop hij zich toen gedroeg. In gesprek met Helden Magazine blikken Bouchra en Robin van Persie terug. 

Bouchra vertelt: "Robin is erg impulsief. Met de jaren zag ik dat rauwe randje vervagen. Na zijn terugkeer bij Feyenoord zagen mensen pas echt hoe hij als mens is. Ik kende die Robin allang, maar hij hield altijd een soort scherm om zich heen. Een vriend zei ooit: 'Mensen in Nederland kijken heel anders tegen Robin aan. Als je hem kent, weet je hoe zacht, lief, grappig en leuk hij is.' Ik vroeg me af waarom anderen dat niet zagen. Hij legde uit dat Robin vaak nog vol emotie voor de camera stond na een wedstrijd, waardoor hij soms boos overkwam. Bij Feyenoord verdween dat bozige helemaal, hij was veel relaxter."

In Engeland had Robin altijd het gevoel dat hij moest presteren, anders stond er meteen iemand anders klaar om zijn plek over te nemen. Maar terug in Nederland voelde alles anders. De druk viel weg, en in plaats van zich continu te bewijzen, kwam hij naar Feyenoord om vooral plezier te hebben. "In Engeland moest ik constant presteren, anders stond er meteen een ander klaar. Ik moest altijd op mijn best zijn. Toen ik terugkwam bij Feyenoord, was dat anders. Ik hoefde niets meer te bewijzen, ik kwam puur om plezier te hebben. Die enorme druk, die ik mezelf jarenlang had opgelegd, viel weg. Maar zonder die prestatiedrang had ik het in Engeland nooit gered," zegt Robin zelf.

Het proces om echt goed te worden was lang en moeilijk, en in zijn jonge jaren voerde Robin veel strijd – zowel op het veld als daarbuiten. Het was een tijd waarin hij geen oplossingen zocht, maar problemen creëerde. Tegenstanders ontdekten al snel hoe ze hem uit zijn concentratie konden halen, en Robin reageerde vaak met een felle tegenreactie. "In het begin voerde ik constant strijd. Op het veld en ook daarbuiten. Ik was geen oplossingen aan het zoeken, maar problemen aan het creëren. Tegenstanders ontdekten hoe ze me op de kast kregen. Als ze vervelend deden, ging ik er keihard tegenin met soms een rode kaart als gevolg. Ik realiseerde me op een gegeven moment dat dit me niet verder hielp. Ik moest er niet tegenin gaan, maar erboven staan. Tussen mijn 23ste en 27ste was ik altijd compleet gesloopt na een wedstrijd, mentaal en fysiek. Ik moest echt dagen bijkomen," vertelt hij.

In die tijd was Robin ook vaak erg emotioneel, vooral na het missen van kansen, wat zijn zwakte zichtbaar maakte. Maar na verloop van tijd leerde hij om zijn emoties beter onder controle te houden. "Ik was ook heel emotioneel, zelfs na het missen van een kans. Ik liet de wereld zien hoe teleurgesteld ik was. Toen realiseerde ik me dat ik daarmee mijn zwakte toonde. Ik heb dat langzaam om weten te draaien. Ik besloot niet meer zo emotioneel te reageren. Daarna werd alles lichter. Het was de jaren ervoor allemaal zo zwaar geweest. Ik begon ook veel beter te communiceren. Als je met elkaar praat, los je zoveel op. Ook dat heb ik moeten leren," zegt Robin.

Zijn periode in Engeland, waar hij elf jaar speelde, eindigde op een pijnlijke manier toen Louis van Gaal, zijn voormalig coach bij het Nederlands Elftal, hem bij Manchester United op de bank zette. Robin had altijd respect voor Van Gaal, maar na het WK 2014 werd hem duidelijk dat zijn tijd bij United voorbij was. Toch heeft Robin Van Gaal nooit kwalijk genomen wat er gebeurde. "Het was rot, maar we wisten dat het erbij hoorde in de top. Toch heb ik het Louis nooit kwalijk genomen," zegt Robin, die de situatie later meer begreep.

Zijn vertrek bij United was niet zonder pijn. In het begin was Robin zo teleurgesteld dat hij de technische staf niet eens wilde groeten. Maar uiteindelijk vond hij vrede en begreep hij de keuze van Van Gaal. “Nou, ik was er in het begin wel even klaar mee. Ik heb iedereen gegroet toen ik vertrok bij United, op de technische staf na. Ik had hen op dat moment niets te melden, was teleurgesteld in de hele gang van zaken en de consequenties van het besluit,” legt hij uit.

Drie jaar na zijn vertrek uit Manchester belde Robin Van Gaal om hem uit te nodigen voor zijn afscheidswedstrijd. Hij wilde Van Gaal uitleggen hoe hij naar de situatie keek en hem bedanken voor hun samenwerking. "Louis was bij de wedstrijd en het feest na afloop. We hebben elkaar daarna nog wel eens gesproken. Het voelde goed om met hem die zaken af te ronden. Hij was altijd voor me, als coach en als mens," zegt Robin over hun vriendschap na zijn vertrek uit Manchester.

Wat voor Robin het belangrijkst is, is dat hij na zijn jarenlange zoektocht naar balans eindelijk het gevoel had dat hij zijn plek vond – zowel fysiek als mentaal. Dit kwam pas op zijn 28ste, vlak voor zijn overgang naar Manchester United, toen hij echt in balans was. "Het proces om echt goed te worden is een lange weg. Pas op mijn 28ste, een jaar voor mijn overgang van Arsenal naar Manchester United, zat ik zowel fysiek als mentaal op mijn hoogtepunt. Ik was toen veel meer in balans dan toen ik op mijn achttiende debuteerde bij Feyenoord," aldus Robin van Persie.