In Memoriam • Coen Moulijn (1937-2011)

4 JANUARI 2011. Op deze dag overleed in 2011 Feyenoordlegende Coen Moulijn op 73-jarige leeftijd. De ras-Feyenoorder was linksbuiten in de glorietijd van de club, toen vele prijzen werden gewonnen en internationaal de hemel werd bestormd. Moulijn speelde bijna zijn gehele carrière bij Feyenoord, wat hem de bijnaam ‘Mister Feyenoord’ opleverde.

Coenraadt ‘Coen’ Moulijn werd geboren op 15 februari 1937 in Rotterdam en groeide op in het oude Noorden van de stad. Om de hoek woonde de veel jongere Wim Jansen, nóg zo’n oer-Feyenoorder, die met grote interesse de verrichtingen van zijn beroemde buurtgenoot volgde. Moulijn oefende zijn trap tegen een muurtje waar later ook Jansen gebruik van maakte.

Een leven lang Feyenoord
Op zijn zeventiende debuteerde Moulijn voor de Rotterdamse voetbalvereniging Xerxes. Daar viel het talent van de toenmalige linksbinnen zo op, dat stadgenoot Feyenoord hem in de zomer van 1955 voor 25.000 gulden naar De Kuip wist te halen. 

Op 18 september 1955 speelde Moulijn zijn eerste wedstrijd voor Feyenoord om pas in 1972, na zeventien seizoenen, afscheid te nemen. In die periode groeide hij uit tot legendarische linksbuiten die het vermogen had om een wedstrijd bijna in zijn eentje te beslissen. Met zijn flitsende en vaak onnavolgbare acties op de flanken wist hij al snel de harten van voetbalminnend Rotterdam te veroveren. Als sterkhouder van het elftal kroonde hij zich vijfmaal tot landskampioen, won twee keer de KNVB Beker en hielp hij Feyenoord uitgroeien tot voetbalgrootmacht door in 1970 de Europa Cup 1 en de Wereldbeker voor clubteams te winnen. Moulijn speelde 38 interlands voor het Nederlands Elftal, waarin hij vier keer trefzeker was.

Begin jaren zestig probeerde FC Barcelona hem naar Spanje te halen, maar Moulijn bleef zijn jeugdliefde trouw en voltooide zijn carrière in Rotterdam. Moulijn kwam in zeventien seizoenen tot 487 wedstrijden voor Feyenoord, waarin hij 84 keer scoorde. Geen Feyenoorder speelde meer wedstrijden in het eerste elftal dan ‘Mister Feyenoord’.

Dribbelkoning
Op de velden naast de Kuip oefende Moulijn dagelijks zijn later zo kenmerkende passeerbewegingen. Van het 'binnendoor dreigen, buitenom gaan' maakte hij zijn vaste handelsmerk. Na verloop van tijd konden verdedigers zich daarop instellen, maar de beweging werd zo snel en  technisch begaafd uitgevoerd dat zij toch werden uitgespeeld. Als een ware dribbelkoning zat de bal aan zijn voet geplakt, nimmer verloor hij de controle. Moulijn liet vooral anderen scoren. Het was zijn talent om een verdediger op te zoeken, die te passeren en een ragfijne voorzet af te leveren.

Eerbetoon
In 2009 werd Moulijn bij leven door de club geëerd met een in brons gegoten evenbeeld dat op het voorplein bij De Kuip werd geplaatst. In 2016 werd deze verplaatst naar de historische entree van de Olympiatribune.

Coen Moulijn werd op nieuwjaarsdag 2011 getroffen door een herseninfarct en overleed drie dagen later aan de gevolgen daarvan. Zijn uitvaart had kenmerken van een staatsbegrafenis. De rouwstoet werd vanaf De Kuip door de binnenstad van zijn geliefde Rotterdam naar het crematorium gereden. Langs de route stonden door heel de stad Feyenoordsupporters die Moulijn de laatste eer bewezen met brandende fakkels en het zingen van Feyenoordliederen. Voor het stadhuis aan de Coolsingel, waar de meeste mensen stonden, hing een spandoek met een foto van Moulijn met eronder de tekst 'Coen jij blijft de grootste'.

Na zijn overlijden besloot de gemeente Rotterdam om de aan De Kuip gelegen Marathonweg om te dopen tot Coen Moulijnweg. Ook werd Rotterdam verrijkt met een twaalf meter hoge muurschildering van de Feyenoordlegende op een muur aan de Moerkapellestraat. Daar wij hij opgroeide.