Malacia laat voor het eerst van zich horen na rentree: "Ik ben elke dag blijven lachen"

Dinsdag was Tyrell Malacia eindelijk weer te bewonderen op een voetbalveld. De oud-Feyenoorder stond door blessureleed anderhalf jaar aan de kant en beleefde in die periode moeilijke tijden. Tegenover The Athletic doet de goedlachse Rotterdammer voor het eerst na zijn rentree zijn verhaal. 

535 dagen. Zolang duurde het tot Malacia weer op het veld stond na zijn blessure. "Ik heb veel geduld, maar in dit proces heb ik geleerd dat ik meer geduld heb dan elk ander persoon in de wereld op dit moment", zegt de linksback. Vaak visualiseerde hij hoe zijn terugkeer eruit zou zien. "Elke dag sinds ik geblesseerd raakte. Hoe dat er uit ziet? Gewoon er weer staan… genieten van het veld, de bal, de fans, mijn teamgenoten, alles. Het aantrekken van mijn voetbalschoenen en het shirt van Manchester United en het veld opgaan."

Om dat weer te bereiken, moest Malacia een lange weg afleggen. Tijdens de voorbereiding op vorig seizoen kampt hij met een kwetsuur aan zijn knie, die hij had meegenomen uit de laatste fase van het seizoen daarvoor. De 25-jarige verdediger ging onder het mes, maar de situatie verbeterde zich niet. Scans toonden aan dat stukjes kraakbeen in de knie het genezingsproces in de weg zaten en dus werd Malacia gedwongen tot een nieuwe operatie. "Ik moest eigenlijk opnieuw beginnen met mijn herstel… Ik had één dag om teleurgesteld te zijn en daarna had ik iets van: ‘Oké, daar gaan we weer."

Manchester United communiceerde destijds de vleugelverdediger in het begin van 2024 terug te verwachten. Inmiddels is het november en heeft Malacia zijn terugkeer in de hoofdmacht van de Red Devils nog niet gemaakt. "Uiteindelijk wil je alles goed doen, op het juiste moment", zegt hij daarover. "We wilden dingen niet overhaastig doen. Het gaat nu goed, heel goed, stap voor stap. Misschien ging het voorheen iets te snel, daar hebben we van geleerd."

Geen spijt
De ploeg van toenmalig trainer Erik ten Hag verkeerde op dat moment in een blessurecrisis, waardoor de medische staf in Manchester de handen vol had. "We hadden veel blessures en mijn blessure vroeg om veel aandacht. Wat betreft het medische deel hebben we dus op gegeven moment besloten: 'Oké, je hebt wat extra mensen nodig die je helpen, die elke dag met jou aan de slag gaan en zich op jou richten.'"

In het proces werd er meermaals van buitenaf gevraagd of Malacia zelf ook niet alerter had moeten zijn en gedurende zijn eerste herstelperiode in Nederland beter had moeten communiceren met de medische staf in Engeland. De hoofdpersoon zelf heeft daar geen boodschap aan. "Ik denk bij alles wat ik uiteindelijk heb gedaan, ook al was het een foute beslissing, ik het niet zie als een fout omdat het een les is geweest. Ik denk dat alles in het leven voor mij geschreven staat. Ik moest door dit hele proces gaan om te zijn waar ik nu ben, dus ik zou niks anders hebben gedaan."

Hij is er dan ook van overtuigd dat de blessure zijn carrière op de lange termijn niet zal beïnvloeden. "Natuurlijk heb ik wat momenten gehad waar ik zoiets had van: 'Ik word er moe van'. Maar er is geen manier waarop ik ooit op kan geven. Dat zit niet in mijn systeem, niet in mijn familie."

Geruchten
Tijdens de lange absentie van Malacia bij Manchester United gingen er op internet de vreemdste verklaringen rond voor zijn afwezigheid. Zo zou de oud-Feyenoorder in de bak zijn beland of zelfs dood zijn. "Nee, niks was waar. Ik was gewoon bezig met mijn herstel. Vooral toen ik in Nederland zat, was ik dicht bij mijn familie. Het was gewoon trainen, familie, slapen; trainen, familie, slapen. Het enige wat ik heb gedaan.'" 

De behoefte om er op te reageren had hij niet. "Ten eerste ben ik niet iemand die veel op social media zit. Als mijn neef of mijn moeder dit niet hadden gestuurd, had ik het niet eens geweten. De meeste keren, kwam ik er een week later achter dat dit of dat werd gezegd."

"Zolang mijn familie en ik weten dat het goed met mij gaat, is dat genoeg", vertelt Malacia. "Het belangrijkste is dat ik weet dat het goed met mij gaat."

Lastige periode
Toch was het geen gemakkelijke periode voor de geblesseerde Malacia. Naast zijn moeizame herstelproces, kreeg hij te maken met de ziekte van zijn vader. Het is iets waar hij liever niet te veel over praat. "Voor mijn familie had het grote, grote impact. Het is soms nog steeds moeilijk."

Ook verloor hij zijn oma, die een belangrijke rol had in zijn leven. "Voor mij was ze als een moeder, eigenlijk mijn tweede moeder. Ik heb een aantal jaar bij haar gewoond. Ik was er elke dag, vooral toen ik in Nederland speelde. Naar elke training ging ik daarheen. Elke keer dat ik terugging naar Nederland, was het eerste wat ik deed op visite gaan bij haar. Dat was altijd het eerste."

"Ik denk dat ze rust heeft nu, dus dat maakt me ook blij, omdat ik haar zag lijden in de weken voor dat ze overleed. Dat is het belangrijkste voor mij, dat ze rust heeft."

Sterker dan ooit
Ondanks de tegenslagen, behield Malacia de motivatie om te blijven gaan en zich volop op zijn herstel te richten. "Ik dacht altijd dat ik mentaal al erg sterk was, maar nu weet ik het zeker. Ik heb veel doorgemaakt en ondanks dat ben ik elke dag blijven lachen."

"Je kan het vragen aan de mensen bij de club", gaat hij verder. "Elke dag als ik binnenkwam, ook als ik me klote voelde, ware ze soms van: ‘Je energie is zo goed, je geeft mij ook weer energie… hoe lacht hij nog steeds, of waarom werkt hij nog steeds nadat dit en dit met hem is gebeurd?"

Nu hij zijn eerste wedstrijd weer gespeeld heeft, kijkt hij er naar uit om weer volwaardig speler van Man United te zijn en zijn duels te kunnen spelen. "Ik heb geen specifiek aantal. Het is gewoon wedstrijd voor wedstrijd. Daarnaast wil ik de club terug naar de top brengen. Dat is wat de standaard moet zijn bij Manchester United. Ook al is het lastig, je moet altijd richten op de top."