Profvoetbal leek voor Bueno lang een droom: "Kon niets anders dan hard blijven werken"

Hugo Bueno maakte direct na zijn komst meteen een goede indruk op de backpositie van Feyenoord. De 22-jarige Spanjaard kampte in de tussentijd dan wel met blessures, maar is desondanks al een geliefde speler in De Kuip. Dat de huurling van Wolverhampton Wanderers zich zo makkelijk aanpast, komt door de weg die hij aflegde naar het profvoetbal. Hij vertelt erover in gesprek met ELFVoetbal. 

Na op jonge leeftijd een aantal jaren te hebben getennist, de lievelingssport van zijn vader, kan Bueno de aantrekkingskracht van het voetbal niet weerstaan. "Ik begon rond mijn zesde. In Spanje woonden we pal naast een voetbalveld. Vanuit mijn huis moest je letterlijk één weg oversteken en dan stond je op het veld. Daar begon ik."

Op zijn twaalfde werde de Spaanse back opgepikt door CD Areosa, een iets grotere vereniging in zijn omgeving. "Nog steeds een regionale club. Een academie voor jeugdspelers, want bij CD Areosa hebben ze geen eerste team. Ik speelde er tot mijn zestiende. Tot een scout van Wolverhampton Wanderers langskwam... Toen me verteld werd dat er een Premier League-scout kwam kijken, kon ik het niet geloven. Het had inderdaad net zo goed een grap kunnen zijn. Het was een verrassing om een scout van zo’n grote club bij CD Areosa te zien. Toen het waar bleek, dacht ik aan niets anders dan keihard mijn best doen. De scout was verrast dat ik niet voor een professionele ploeg speelde. Hij was meteen gecharmeerd: , weet Bueno nog.

Wolves was niet de eerste profclub met wie hij te maken kregen. Al eerder liep hij meerdere malen tevergeefs stage bij Celta de Vigo. "De club testte me telkens af. Dat was niet makkelijk, maar ondanks die afwijzingen heb ik mijn kinderdroom nooit opgegeven. Ik wist dat het moeilijk zou worden om prof te worden, omdat de jaren voorbijvlogen en ik nog steeds bij de amateurs speelde."

"Alleen besefte ik ook dat ik niets anders kon dan hard blijven werken", vertelt Bueno over zijn vastberadenheid. "Ik heb erover nagedacht wat ik na de middelbare school wilde en sprak erover met mijn ouders, maar op die leeftijd weet je dat nog niet honderd procent zeker. Ik schat in dat ik richting een sportopleiding was gegaan, maar ben nooit tot een conclusie hoeven komen."