Seizoensoverzicht deel 2 • Domineren in Lissabon en het wonder van Manchester

Het seizoen 2024/2025 is ten einde, en dus is het tijd om terug te blikken op een bewogen voetbaljaar. Feyenoord begon het seizoen met de Johan Cruijff Schaal in Eindhoven en sloot het af op de derde plaats. Daartussen kende het een historische Champions League-campagne.

Het was een seizoen waarin Feyenoord begon met Brian Priske, maar eindigde met Robin van Persie. Een seizoen waarin de Rotterdammers niet wisten te winnen van promovendi als FC Groningen en Willem II, maar wél van Europese grootmachten als Bayern München en AC Milan. In een vierdelige serie blikt 1908.nl terug op een bijzonder seizoen.

Priske-ball komt op gang
Oktober is de maand dat Feyenoord voor de eerste keer voetbal op de mat legde dat strookte met de philosophy die Brian Priske voor ogen had bij zijn komst naar Rotterdam. Voor het eerst onder de Deense oefenmeester kon Het Legioen genieten van de ploeg, dat met vlagen geweldig combineerde en tegenstanders met intensief en aanvallend voetbal de wil op legde.

Tijdens de witte broodsweken van de nieuwbakken Feyenoord-trainer vielen er namelijk maar moeizaam aanknopingspunten te vinden in het strijdplan, en werd er bovendien slechts twee keer gewonnen in competitieverband. Verwend door de successen uit het Slot-tijdperk klonken onder supporters langzaam de klaagzangen in De Kuip. De kritiek richtte zich op Priske, de spelers, maar ook op Dennis te Kloese. Wat voorzag de directeur met de aanstelling van deze onbekende Deen?  

Zodra de kalender werd omgeslagen en oktober het stokje overnam van september vond er echter een ommekeer plaats in Rotterdam-Zuid. Het begin van deze nieuwe fase werd ingezet onder de Spaanse zon in het alles bevattende Champions League-spektakelstuk met Girona, waarna tegen Twente in de competitie pas de eerste confrontatie met een team uit de top vijf wachtte. Waar tegen Feyenoord tot dan toe tegen een aantal zwakkere broeders uit de Eredivisie niet verder kwam dan een remise, wist het deze test wel te doorstaan. Mede door een doelpunt van de Koreaanse aankoop In-Beom Hwang, die het Rotterdamse middenveld orkestreerde alsof hij er al jaren het dirigeerstokje bediende, werden de Tukkers zakelijk aan de kant geschoven. Feyenoord ging met opgeheven hoofd de interlandbreak in.

Na de interlandpauze bleek de opleving van de Stadionclub niet incidenteel te zijn. Tijdens de traditioneel moeilijke uitwedstrijd in Deventer lieten de Rotterdammers zien het voetballen nog niet verleerd te zijn en qua veldspel zeker bij de vaderlandse top te horen. Go Ahead Eagles werd met maar liefst 1-5 verslagen en in de weken die volgen zijn ook rivalen FC Utrecht en AZ niet opgewassen tegen het tot leven gekomen Feyenoord.

Aan het einde van november kwam er ook echter ook weer wat zand in de motor van de Priske machine en had de vice-kampioen van vorig seizoen het lastig tegen de op papier beduidend mindere teams van Fortuna Sittard en RKC. In Waalwijk werd ternauwernood gewonnen via een bekeken bal van Igor Paixão, waardoor Feyenoord desondanks een indrukwekkend recordreeks in uitwedstrijden voortzette: in 23 achtereenvolgende duels op vreemde bodem werd niet verloren door de Rotterdammers. 

Magische Champions League-avonden

Het derde kwartaal was ook de periode waarin Feyenoord het grootste deel van de groepswedstrijden in de nieuw geïntroduceerde League-fase van de Champions League afwerkte. In september kreeg de formatie van Brian Priske nog een lesje topvoetbal van Bayer Leverkusen, en dus was de ploeg gebrand om in de daaropvolgende duels te laten zien dat het thuishoort op het hoogste Europese podium.

Die missie begon in Girona, waar de stuntploeg van het vorige LaLiga-seizoen de tegenstander was. In een onwijs spektakelstuk, dat nagenoeg elke voetbalsituatie bevatte, van strafschoppen tot eigen goals, sleepte Feyenoord met alles wat het had de eerste Champions League-uitzege in 22 jaar binnen.

Met enig vertrouwen, maar toch ook realisme, reisden de Rotterdammers enkele weken later naar Lissabon, waar een confrontatie wachtte met het Benifca van oude bekenden Orkun Kokcü en Frederik Aursnes. Een gelijkspel in het Estádio da Luz behalen zou al heel wat zijn, zullen velen van tevoren gedacht hebben. Feyenoord zorgde aan de hand van kind van de club Antoni Milambo echter voor een regelrechte verrassing, door de Portugezen helemaal van de mat te spelen. De jonge middenvelder was de man van de avond met twee treffers, waarbij hij bij de eerste goal wereldkampioen Otamendi te kijk zette met een panna en bij het beslissende doelpunt uit een vrije trap van Paixão de hele verdediging van Benfica verraste. Feyenoord won wederom in een Europese uitwedstrijd, maar dit keer imponeerde het ook.

Het sterke optreden in Lissabon kreeg een vervolg in de lastige uitwedstrijd tegen FC Utrecht. De ploeg van Ron Jans was uitstekend aan het seizoen begonnen en deed op dat moment nog volop mee in de titelstrijd. Toch liep Utrecht tegen averij aan. Dankzij doelpunten van Carranza en Timber, die in die wedstrijd geblesseerd het veld moest verlaten, boekte Feyenoord een degelijke 0-2 overwinning. Een prima generale repetitie voor de Klassieker, die een paar dagen later op woensdag werd ingehaald.

Eerder dat seizoen ging de Klassieker namelijk niet door vanwege een politiestaking. De wedstrijd moest in een overvolle kalender worden ingehaald. O ja, en absoluut niet in het donker! Op woensdag 30 november om 18:00 uur traden de Rotterdammers aan tegen de aartsrivaal, in een Kuip die fel oplichtte tegen een pikdonkere lucht. Burgemeester Aboutaleb was blijkbaar vergeten dat het inmiddels wintertijd was. Met Feyenoord in topvorm en Ajax dat moeizaam aan het seizoen was begonnen, werd door sommigen al voorzichtig gehoopt op een herhaling van vorig seizoen, toen het elftal van Slot de Amsterdammers met 6-0 van de mat veegde.

Dat was echter buiten Francesco Farioli gerekend. De nieuwe trainer van de Amsterdamse ploeg, die inmiddels net als zijn Deense collega op straat staat, zette zijn team namelijk op, een voor Amsterdamse begrippen, totaal onorthodoxe manier neer en daar had de ploeg van Priske die avond simpelweg geen antwoord op. Deze verrassende editie van De Klassieker eindigde tegen de verwachtingen in met 0-2 voor Ajax. Feyenoord stond weer met beide benen op de grond.

Domper tegen Salzburg
Begin november wachtte alweer het vierde duel in het miljoenenbal. RB Salzburg, onder leiding van Nederlander Pepijn Lijnders was de tegenstander en leek op het eerste oog een van de makkelijkere tegenstanders aan wie Feyenoord gekoppeld was. Zoals iedere Feyenoord-supporter inmiddels echter wel weet: voor de club van rood en wit bestaan geen makkelijk affiches. Uitgeblust en ongeïnspireerd ging de ploeg van Priske teleurstellende onderuit tegen de Oostenrijkse bezoekers, die tot dan toe nog geen doelpunt scoorden in de Champions League.

Het wonder van Manchester
Het was een flinke deuk in het vertrouwen en bood eveneens weinig hoop richting de volgende Europese confrontatie. Feyenoord reisde daarvoor namelijk af naar Engeland, waar het grote Manchester City van Pep Guardiola, de beste ploeg ter wereld van de afgelopen jaren, de gastheer was. In eerste instantie was de instelling van het overzeese tripje om vooral de schade te beperken, al was er ook ruimte voor hoop: de Citizens waren namelijk niet in goeden doen, iets waar topcoach Guardiola niet bekend mee was.

De marginale hoop leek echter tevergeefs, want na ruim 75 minuten leidde de thuisploeg geheel naar verwachting met 3-0. De wedstrijd leek daarna door beide ploegen te worden uitgespeeld, maar het is een fout van de City-verdediging die de wedstrijd deed kantelen. De nieuwe smaakmaker Anis Hadj Moussa profiteerde namelijk van het geklungel van de Kroaat Joško Gvardiol, passeerde vervolgens Ederson en schoot knap de 3-1 binnen. 

Feyenoord kreeg weer geloof en zette aan, wat enkele minuten later resulteerde in de aansluitingstreffer van invaller Santiago Gimenez. De Rotterdammers roken bloed, terwijl Pep Guardiola zich van de stress openkrabde en de bui aan de zijkant van het veld al zag hangen. De vermoedens van de Spanjaard bleken niet ongegrond: één minuut voor tijd was het namelijk Dávid Hancko die op aangeven van Paixão de historische comeback voltooide, het uitvak in het Ethiad Stadium liet ontploffen en alles en iedereen rondom Feyenoord een avond bezorgde om nooit meer te vergeten.