frans-reichardt
Columns

Column • Bij steeds meer Feyenoorders maakt hoop plaats voor vertrouwen

Niels

Vorig jaar rond deze tijd was het bij Feyenoord een gekkenhuis. Een half basiselftal verliet De Kuip en er werden bijna twintig nieuwe spelers gecontracteerd. Bij elke nieuwe naam die voorbijkwam, zochten Feyenoord-supporters op YouTube naar beelden. Daar maakten zij voor het eerst kennis met Giménez, Bullaude, López en Paixão. We hadden ze nog nooit zien spelen of er zelfs nog nooit van gehoord, maar één ding werd snel duidelijk: deze jongens zaten op voetbal.

Feyenoord had in jaren niet meer zoveel kwaliteit in de selectie gehad. Na het vertrek van Conference League finalisten Aursnes, Dessers, Linssen, Malacia, Nelson, Senesi, Sinisterra, Til en Toornstra en met zeven nieuwe basisspelers leek het te vroeg om kampioen te worden, maar we werden het wel. Nu gaan we Champions League spelen, de staf en het elftal zijn grotendeels intact gebleven en Feyenoord zal door velen getipt worden als titelfavoriet.
Supporters moeten wennen aan die nieuwe status. Jarenlang werden nieuwe spelers aangekondigd met 'heel Europa zat achter hem aan', 'hij is sneller dan vul-maar-een-naam-in' en 'zijn komst wordt intern breed gedragen'. Altijd was er weer hoop en vaak viel het vies tegen. Onze eigen spelers raakten we aan de straatstenen niet kwijt.
Nu opeens is alles anders. We worden er nerveus van, vooral als onze beste spelers dreigen te vertrekken. Kökçü ging naar Benfica en verder leek het bij Feyenoord een rustige transferzomer te worden. Totdat we lazen over interesse van Red Bull Leipzig in Geertruida, van Manchester United in Bijlow, van Atletico Madrid in Giménez, van AC Milan in Paixão, van Lazio in Wieffer en van Wolfsburg in Pedersen. Toen sloeg de paniek toe: 'We moeten straks wel de Champions League in!' en 'Zo zijn we straks weer het lachertje'.

Ik word er wel blij van. Niet omdat ik onze beste spelers het liefst zie weggaan, maar het is een goed teken als gerenommeerde clubs interesse hebben in onze spelers. Vorig jaar brak Feyenoord een uitgaand transferrecord (Sinisterra, €25 miljoen plus bonussen). Dit jaar is dat record alweer gebroken (Kökçü, €30 miljoen inclusief bonussen en exclusief doorverkooppercentage). Als de voortekenen niet bedriegen gaat dat record met de verkoop van Geertruida aan Red Bull Leipzig deze zomer al gebroken worden. Uitgaande transfers maken ons niet zwakker, maar sterker. Het gaat er natuurlijk om wat je met het geld doet en wie ervoor in de plaats komt. Zerrouki, Van den Belt, Beelen en Minteh zijn al binnen en er komen nog spelers bij. Feyenoord heeft interesse in Brenet, in de Kroaat Ivanusec en in de Deen Isaksen. Heb je al op YouTube gekeken? Doe maar. Als ze niet komen, komen er anderen en ook dan gaan we erop vooruit, want uit alles blijkt dat Feyenoord afscheid heeft genomen van middelmaat. Sinds enkele jaren scout de club goede spelers, leidt zij goede spelers op en maakt zij spelers beter.

De resultaten liegen er niet om. In 2021 eindigden we als vijfde met 29 punten achterstand op de kampioen. In 2022 werden we derde met 12 punten achterstand op de kampioen. In 2023 is Feyenoord kampioen met zeven en dertien punten voorsprong op de nummers twee en drie. Of we dat kunstje komend seizoen gaan herhalen, weet niemand, maar de vooruitgang is onmiskenbaar. Bij steeds meer Feyenoorders maakt hoop plaats voor vertrouwen.

Frans

Delen