Column: Na de Vrienden van Feyenoord nooit meer een externe aandeelhouder!

Feyenoord gebruikt een deel van de opbrengst uit het financiële recordjaar voor het terugkopen van aandelen van de Vrienden van Feyenoord, de VVF. Ik zeg: zodra het verantwoord is, de andere helft ook terugkopen. En daarna nooit meer een externe aandeelhouder aan boord halen.

Zestien miljoen betaalt Feyenoord voor de helft van de nog openstaande VVF-aandelen. Het uitkopen van de VVF staat hoog op de agenda van Te Kloese. Samen met de eenwording met het stadion. Want, zo is de gedachte: dan zijn we baas in eigen huis. En ook eigenaar van ons (fysieke) huis: De Kuip.

De Vrienden van Feyenoord zijn in veel opzichten echt vrienden van Feyenoord geweest. Ze boden een helpende hand toen Feyenoord bijna belly-up ging — met financiële middelen. Ze zijn flexibel geweest in de voorwaarden en de afwikkeling. Toen een deel was terugbetaald en het geld weer nodig was voor het binnenhalen van Joey Veerman (die, zoals iedereen weet, liever bij Feyenoord had gespeeld dan in Eindhoven) werd het direct weer teruggestort. Joey bleek niet haalbaar — maar dat lag niet aan de vrienden.

De vrienden zijn ook bereid geweest zich weer te laten uitkopen tegen het oorspronkelijke bedrag. Normaal gesproken, als je aandelen krijgt in een bedrijf, dan ben je ook voor jouw aandeel gerechtigd in de waardestijgingen tijdens de periode van jouw eigendom. Dat geldt niet voor de aandelen van de VVF. Die kunnen worden teruggekocht voor het bedrag dat de vrienden er destijds voor betaald hebben. Nominale waarde, dus zonder waardestijging. Het houdt een beetje het midden tussen aandelen en een lening: de VVF kregen wel enige inspraak (niet al te veel), maar geen recht op waardestijging.

Deze mate van flexibiliteit — en het zelfs niet claimen van waardestijgingen — kun je alleen van vrienden verwachten. Mensen die uit betrokkenheid en liefde voor de club bereid zijn een stap naar voren te doen. Te helpen. Het omgekeerde is ook waar: een zakelijk denkende aandeelhouder zou nooit met dergelijke voorwaarden akkoord gaan.

En daarom, lieve Feyenoord-bestuurders en -commissarissen: laat na het uitkopen van de VVF nooit, maar dan ook nooit meer een derde aandeelhouder toe bij Feyenoord. In goed Rotterdams: daar komt altijd gezeik van. Simpelweg omdat een club een raar beestje is voor iedereen die primair vanuit zakelijke belangen denkt. Al was het maar omdat de belangrijkste inkomstenbronnen (Champions League en grote transfers) gewoon niet goed voorspelbaar of beheersbaar zijn. Door een ongelukkige blessure van een sterkhouder kun je zomaar dertig miljoen mislopen.

Voorbeelden genoeg. In eigen land hebben clubs als Vitesse, ADO, AZ en FC Den Bosch krassen op hun ziel na avonturen met externe aandeelhouders. En gaat de hoofdstedelijke club gebukt onder een intens complexe governance-structuur (beursgenoteerd!). Over de grenzen heen zijn Manchester United en Newcastle voorbeelden van externe eigenaars die de club nou niet bepaald geholpen hebben — sportief of in elk geval qua identiteit.

Ik wil het beste voor Feyenoord. En ik snap dat daar geld voor nodig is. Veel geld. Voor het kopen van goede spelers. Voor investeringen in de Academy. Voor een sterke organisatie en infrastructuur. Voor het stadion. Voor de beste faciliteiten, staf, mensen, teams. Ik snap het — en ik wil dat. Ik wil dat Feyenoord blijft groeien. Succesvol is. Prijzen pakt. Internationaal op de kaart staat.

Maar het uitgeven van aandelen is geen verdienmodel. Je kunt het namelijk maar één keer doen. Het is een beetje als trouwen onder huwelijkse voorwaarden, omdat je beoogde partner bereid is om de aanbouw aan het huis te betalen. Maar dan zit je er dus wel tot over je oren in, en als het tegenzit heb je voor de rest van je leven discussies over de boodschappen en de volgende vakantiebestemming. En een scheiding is altijd pijnlijk en kostbaar.

Wat dan wel? Iets wat houdbaar is, zonder aandelen uit te geven. Sportief succes — hoewel je daar geen volledige controle over hebt. Samenwerkingen kunnen heel waardevol en succesvol zijn, op allerlei vlakken. Een goed transferbeleid. De investeringen in onze krachtige Academy leveren talent (en dus ook financiële middelen). En wie de ontwikkelingen op Varkenoord een beetje volgt, weet dat er nog heel veel aan zit te komen. Betere stadionfaciliteiten, die het makkelijker maken voor sponsoren om hun investering in de club terug te verdienen. En zo zijn er vast nog honderd betere ideeën. Voel je vrij om jouw briljante commerciële ideeën in de comments te gooien.

Maar wat je ook doet, Feyenoord:

Blijf. Baas. In. Eigen. Huis.

Met rood-witte groet,
Raymond