COLUMN • ‘Waarom heeft niemand mij iets gezegd?’, roept Aboutaleb verontwaardigd

Als er één is die zich had vastgelijmd aan het stadionplan van Feyenoord City, is het stadiondrammer Ahmed Aboutaleb. In Nederland verscheen het nieuws dat het bestemmingsplan Feyenoord City was vernietigd afgelopen woensdag om 10.15 uur op de website van Raad van State. Op dat moment zit Aboutaleb in Argentinië. Daar is het dan kwart over vijf in de ochtend. Hoe vernam hij het nieuws?

Aboutaleb schrikt wakker van het trillen van zijn telefoon. Het duurt even voordat hij weet waar hij is. Oh ja. Hotelkamer. Buenos Aires. Check. Zijn telefoon blijft trillen. In het donker tast Abou naar zijn bril op het nachtkastje. Behendig ontvouwt hij die met een snelle handbeweging, zet ’m op en leest op het scherm van zijn iPhone: ‘Pieter v. Oord’. ‘Feyenoord City’, schiet het door zijn hoofd. ‘Raad van State’.
‘Met Ahmed.’ Zijn slaapstem kraakt.

‘Goedemorgen burgemeester. Met Pieter. Heeft u het al gezien?’
Aboutaleb weet waarop de president-commissaris van Stadion Feijenoord doelt.
‘Nog niet. En?’
‘Slecht nieuws.’
‘Je maakt een grap.‘
‘Echt niet.’
‘Dat moet een vergissing zijn.’
‘Ik was er al bang voor.’
‘Hoe bedoel je?’
‘Nou ja, dit zal niemand verrassen.’
‘Hoezo?’ Abou schraapt zijn keel.
‘Toen de bvo dit voorjaar een streep zette onder het stadionplan was het klaar.’
‘Is dat zo?’
‘Ja. Het stadion gaat de bvo te weinig opleveren. De risico’s voor de gemeente waren ook te groot.’
‘Waarom heeft de Rekenkamer dan niks gezegd?’
‘Dat heeft die wel. Een paar keer zelfs. Met harde conclusies: er is geen publiek belang en er is teveel onduidelijkheid over de financiering. Paul zei ‘Je moet niet willen rijden in een Ferrari met de remmen van een Twingo’, weet u nog?’
‘De financiering was toch rond?’
‘Dat zeiden we steeds, ja. Die is nooit rond geweest.’
‘Oh.’ Abou knipt de schemerlamp op het nachtkastje aan.
‘Het wilde ook maar niet lukken een bouwer te vinden die het voor een vast bedrag aandurfde. Die vonden het ook allemaal te riskant.’
‘Dat hoor ik voor het eerst. De supporters zullen wel teleurgesteld zijn.’
‘Weet u nog die zestig insprekers?’
‘Jaja. Die waren allemaal vóór een nieuw stadion.’
‘Eentje was voor. Alle anderen waren tegen.’
‘Oh. Oké. Dan waren het er nog steeds maar 59.’
‘Zeshonderd supporters wilden komen inspreken. U liet er zestig toe.’
‘Oh ja.’ Abou gaapt.
‘Die 3.700 woningen komen er nu ook niet.’
‘Nee, dat snap ik. Misschien hadden we het bestemmingsplan voor een nieuw stadion moeten loskoppelen van een bestemmingsplan voor woningbouw.’
‘Dat was beter geweest, ja. Dat is ook vaak geadviseerd. Uw wethouders wilden dat niet. ‘Een nieuw stadion is noodzakelijk voor gebiedsontwikkeling’, zeiden zij steeds.’
‘Waarom heeft niemand míj iets gezegd?’, roept Aboutaleb verontwaardigd. Iedereen is altijd welkom in mijn kamer zonder oren.’
‘Ze hébben het u gezegd, burgemeester. U wilde alleen niet luisteren. Ze noemen u ‘de burgemeester zonder oren’.’
‘Wat zeg je?’
‘Tuut-tuut-tuut-tuut-tuut’

Frans