phida-wolff-piet-bouts

Piet Bouts / FSV De Feijenoorder

Series

De week van 4 Mei • Jiddische Amsterdammer in Rotterdamse dienst

Van de redactie

Tijdens de Nationale Herdenking op 4 mei worden in Nederland alle oorlogsslachtoffers herdacht. Ook Feyenoord kent haar littekens. Zo werden er onder meer Joodse Feyenoorders vermoord ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. In de week dat Nederland stilstaat bij de gruwelijkheden uit het verleden, belicht 1908.nl de Joodse geschiedenis van Feyenoord. 

Deel III: Jiddische Amsterdammer in Rotterdamse dienst

In 1934 werd Phida Wolff clubadministrateur en was daarmee de eerst betaalde kracht van Feyenoord. Hij zou uitgroeien tot een groot Feyenoorder. Een ‘Jiddische Amsterdammer’, zoals de Groene Amsterdammer hem in 1998 noemde, in Rotterdamse dienst.

Wolff zorgde er onder meer voor dat de contributies werden geïnd, kon schrijven, wedstrijden organiseren, speeches houden en moeiteloos invallen als bestuurslid. Voorafgaand een de oorlogsjaren verrichte de geboren Amsterdammer een heldendaad, ingegeven door een vooruitziende blik.

Verwijderen geloof
Al voor de Duitse bezetting voelde Wolff aan welke gruwelijk lot de Joodse bevolking stond te wachten. Tot in het voorjaar van 1940 legde Feyenoord nog de religieuze geaardheid van haar leden vast, maar Wolff besloot deze te verwijderen uit angst voor eventuele consequenties voor de Joodse Feyenoorders.

Wolff zou zijn hele leven lang aan Feyenoorder zijn verbonden. Hij verzaakte alleen in de maanden tussen de Razzia van Rotterdam van november 1944 en zijn bevrijding uit een Duits kamp in Osnabrück in april 1945. De maanden in gevangenschap in Duitsland maakte een diepe indruk op Wolff. Hij legde die eind 1945 vast in een bundel ‘Osnabrück Pumpernickel, een verzameling pretentieloze versjes over het Duitse kampleven.’ 

Meteen na terugkomt in Rotterdam reorganiseerde hij de clubadministratie, die ondertussen in een chaos was veranderd. Zijn productiviteit was ongekend. Het Feyenoordbestuur werd bedolven onder uittreksel van briefwisselingen.

Brief
Als geboren Amsterdammer had Wolff niets met de rivaliteit tussen Feyenoord en Ajax. Niet meer dan op sportieve gronden de strijd met elkaar aangaan. Een van de bekendste en sportieve brieven stuurde Wolff namens Feyenoord in december 1966 naar Ajax, dat net in de Europa Cup I had gewonnen van Liverpool. “Wij zouden reeksen van fraaie adjectieven tot een regiment van tevredenheidsbetuigingen kunnen formeren, maar willen slechts volstaan met u ons respect te betuigen voor niet alleen het succes van uw keurteam, maar vooral door de wijze van voetbal, die groots genoemd moet worden.” Vanuit Amsterdam werd het schrijven dusdanig gewaardeerd, dat de brief werd geplaatst in het clubblad.

In 1971 nam Phida Wolff afscheid na 37 jaar trouwe dienst aan de club uit Rotterdam-Zuid. In 1998 overleed hij op 91-jarige leeftijd.

Delen

Reacties

Nu nog iets over de joodse koffiejuf ...
Soms even nadenken voordat je op ‘Plaats reactie’ drukt. De mensen die in deze serie worden beschreven hebben heel veel voor de club betekend; een stuk meer dan TT die jaarlijks zijn seizoenskaart kopen als grootste verdienste voor de club. Met zogenaamde supporters die rode vlekken krijgen bij het woord **** heb ik sowieso te doen. Wordt een volwassen en zoek iets van betekenis in je leven waar je die energie in kan stoppen.
Mooi zo'n stuk vol aannames. Ontzettend hypocriet gelul wat je verder neerzet.
Misschien moet jij maar eerst ff nadenken voordat je mensen persoonlijk begint aan te vallen waar je het niet mee eens bent.
Lekker volwassen is dat. Als er iemand rode vlekken krijgt ben jij het. Jouw leven moet heel belangrijk zijn dat je anoniem mensen de maat gaat nemen. Chapeau, je hebt je shot dopamine aangemaakt en jezelf een goed gevoel als gutmensch gegeven.
Leg dan eens uit wat je met jouw eerste reactie bedoelde? Wellicht zit ik er helemaal naast en was het eigenlijk heel empathisch bedoelt. Als dat het geval heb je mijn excuses, anders versterk je met je tweede reactie mij gevoel. Niet dat jij of ik daar echt van wakker zal liggen…