dj-paul

Nieuws

DJ Paul: "Door de Rotterdamse gabber steeg de omzet voor Feyenoord"

Van de redactie

Hij verwierf bekendheid door zijn happy hardcorehits in 1995 en 1996. Maar ook met zijn optredens in Stadion Feijenoord, de poptempel zoals De Kuip ook weleens wordt genoemd. Er was zelden iemand die het Legioen voorafgaand aan een wedstrijd zo kon opzwepen als de dj die tegenwoordig in de Hoeksche Waard woont en nog regelmatig bij Feyenoord op de tribune zit. 

Paul Roger Elstak is immers een echte Feyenoordfan. In goede en in matige tijden. Perspectief ging met de beroemde DJ in gesprek en liep langs een aantal momenten waarop de paden van Feyenoord en de rasartiest elkaar kruisten. “Ik dacht altijd dat het oorlog was tijdens voetbalwedstrijden”.

In 1992 richtte je het eerste hardcorelabel in Nederland op. Rotterdam Records. De hardcore groeit en groeit. In hoeverre kwam je toen al veel fans van Feyenoord in jouw publiek tegen? "De Feyenoordfans herkende ik aan de voetbalshirts. Dat mocht toen nog gedragen worden op feesten. Dat werd later verboden na veel vechtpartijen tussen clubs op feesten. Ook in het buitenland werden veel Feyenoordshirts gedragen. Dit kwam vooral omdat er Rotterdam op het shirt stond (Stad Rotterdam Verzekeringen). Door de Rotterdamse gabber steeg de omzet voor Feyenoord haha."

Tijdens het Bevrijdingsfestival in 2022 moest je dusdanig vaak optreden dat je het belangrijke duel met Olympique Marseille niet live kon zien, terwijl je maar een paar kilometer verderop, in het Park onder de Euromast, stond te draaien. Eigenlijk mis je zelden een belangrijk duel van je club. De UEFA Cupfinale in 2002 miste je vanwege een optreden, nota bene in Duitsland. Hoe reageerden die fans die avond dat Feyenoord de UEFA Cup won ten koste van Borussia Dortmund? "Ik draaide ergens bovenin Duitsland. Daar leefde de wedstrijd totaal niet. Ik was wel heel blij dat Feyenoord gewonnen had. Dat was fijn draaien toen, haha. En tot de dag van vandaag zijn we de laatste Nederlandse club met een Europese hoofdprijs."

Ruim 25 jaar heb je een seizoenkaart van Feyenoord gehad. Op vak R, dus tussen de fans die voor de meeste sfeer zorgen. Feitelijk was je dus ook zonder draaitafels al een van de sfeermakers in De Kuip? "Mijn eerste seizoenkaart was in seizoen 1992-1993. Toen werden ze meteen kampioen! Tegenwoordig heb ik twee stoelen in een skybox in De Kuip. Ik heb allen nog heel weinig wedstrijden kunnen zien. Feyenoord speelt nu vaak op zaterdag en laat dat nou mijn belangrijkste en drukste werkdag zijn."

Jouw eerste wedstrijd in De Kuip ging meteen om een prijs. De bekerfinale van 1991 tegen BVV Den Bosch. Een matig seizoen werd succesvol afgesloten. Wat vond je zo bijzonder aan die sfeer van het stadion waardoor je dus daadwerkelijk fans voor het leven werd. "Ik dacht altijd dat het oorlog was tijdens voetbalwedstrijden. Ik groeide op in Den Haag waar mijn vrienden naar ADO gingen. Van hen hoorde ik verhalen van rellen. Dat was niks voor mij.

Toen ik in Rotterdam werkte en woonde, nam iemand mij mee naar de bekerwedstrijd. Dat was mijn eerste voetbalwedstrijd in een stadion. Ik was meteen verkocht door de sfeer en De Kuip. Sindsdien ben ik dus Feyenoordfan voor het leven."

Je was er ook bij toen Feyenoord in 1993 in Groningen kampioen werd met een geweldig hechte spelersgroep. Bracht jij toen wel eens tijd door met de spelers? "Ik kende een aantal spelers, ja. Gaston Taument woonde in Den Haag bij mij om de hoek. Ik was goed bevriend met zijn broer Gilbert. We childen altijd in buurthuis De Kreade. Daar ben ik overigens begonnen met draaien."

Met welke spelers onderhield jij een vriendschappelijke relatie? "Met Gaston Taument ging ik regelmatig stappen. Ik kende verder Henk Fraser, Regi Blinker, Paul Bosvelt, John de Wolf, George Boateng en Giovanni van Bronckhorst."

Daarna heb je vele malen opgetreden in De Kuip. Weet je je eerste keer nog? "De eerste keer was op de open dag. Volle bak en ik op de middenstip met een keyboard dat niet aangesloten was, haha. Dat was een geweldige ervaring. In al die jaren heb ik een stuk of tien keer het publiek mogen vermaken."

En het laatste optreden? "Op het podium aan de zijkant van De Kuip voor een Europese wedstrijd. Ik weet niet precies welke. Een van de mooiste was tijdens het kampioenschap samen met mijn maat DJ Panic. Op een gegeven moment kwamen de spelers om ons heen dansen. Mooi was dat."

Delen

Reacties

Eerlijk.

Ik ging vroeger veel naar house feestjes. Echter zit werkelijk waar niemand in dat stadion te wachten op die herrie. De geluidsapparatuur is daar niet voor geschikt. De enige die hiervan 'genieten' zijn de snuifbekken met zwarte capuchons. Zij vertegenwoordigen een klein deel van het publiek, die ook nog eens op de goedkope plekken zit.

Het zou Feyenoord sieren om meer aandacht te geven aan de 'normale' supporters en families met kinderen.

Dit is echt heel triest.
Mwah. Met 'alleen de snuifbekken' generaliseer je wel erg sterk. Ik kan die muziek ook wel waarderen en val toch echt onder de door jou genoemde 'normale supporters'. En er komt vaak toch een lekker sfeertje van, mits inderdaad op enig normaal geluidsniveau afgespeeld.
Wellicht ligt het aan de plek waar je zit. op NN klinkt het alsof de geluidsinstallatie het begeven heeft. Ook wordt de sfeer alleen 'lekker' op de vakken achter de goal. Het mag ook wel een keer rustigere muziek zijn in plaats van die oude kapot gedraaide hardcore nummers.

'Nobody said it was easy' was in 2010 al uit de mode. Wordt nog steeds iedere keer gedraaid. Het is echt lachwekkend en goedkoop imo.
Hoeveel azijn heb je binnengehad ?
Ook ik ben geen 'snuifbek' en doe alleen een capuchonnetje op als het koud is maar sta wel op S voor de sfeer en de beleving.
Dit hoort bij Feyenoord en maakt het zoals het is.
Laten we lekker van die Nederlandsche hoempa draaien, daar wordt de sfeer leuk van.
Dan komt de hele gele zijde pas het vak op als de wedstrijd begonnen is.
Mss een idee voor jou ? Hoef je het niet te horen, je hebt toch een vaste plek.
Die Gilbert Taument speelde dacht ik op een gegeven moment bij Tonegido, was een keiharde en gemene verdediger.
Mooi verhaal verder.