VK Sportphoto
Opinie
PRAAT MEE • Kan Hartman De Kuip nog door de voordeur verlaten?
Het is een kwestie van tijd voordat Quilindschy Hartman de deur achter zich dichttrekt in De Kuip. De 23-jarige linksback lijkt zijn carrière te gaan voortzetten bij het Engelse Burnley FC. Zijn beslissing om te vertrekken bij Feyenoord in plaats van zijn contract te verlengen, doet veel stof opwaaien. 1908.nl brengt de situatie in kaart en vraagt zich af: toont Hartman een gebrek aan loyaliteit, of is een keuze voor een overstap zijn goed recht?
Het is maart 2024. Quilindschy Hartman geldt als sterkhouder bij een Feyenoord dat nog volop in de race is voor titelprolongatie en bekerwinst. Het beloven dan ook mooie maanden te worden voor de goedlachse linksback, die zich bij Oranje ook van een basisplaats lijkt te hebben verzekerd voor het EK 2024 in Duitsland. Stiekem weet Hartman dat hij waarschijnlijk aan zijn laatste maanden in De Kuip bezig is. Achter de schermen wordt de interesse van Chelsea FC namelijk steeds concreter en de verdediger ziet een transfer naar de Engelse topclub helemaal zitten. Voor de publiekslieveling van Feyenoord lonkt zo een vertrek door de voordeur.
Maar dan slaat het noodlot toe. Op 31 maart 2024 in het duel met FC Utrecht wil Hartman ingrijpen bij een uitbraak van de tegenstander. Op ongelukkige wijze veroorzaakt hij daarbij een strafschop, maar de schade is groter dan dat. Het Legioen ziet hoe Hartman naar zijn knie grijpt en het uitschreeuwt van de pijn. Het is een gevoel dat de vleugelverdediger niet vreemd is en dus vreest hij voor het ergste. Enkele dagen later wordt bevestigd waar hij al bang voor was: voor de tweede keer in zijn nog jonge carrière heeft hij zijn kruisband afgescheurd.
Terugkeer
De blessure is voor Hartman een absolute klap in het gezicht. Géén goede afsluiting van het seizoen bij Feyenoord, géén EK, en géén transfer naar Chelsea. Hij weet echter snel de knop om te zetten en als Hans Kraaij jr. hem na de bekeroverwinning van Feyenoord spreekt over zijn blessure, is een glimlachende Hartman optimistisch: "Ik mag hier nu gelukkig nog een jaar blijven."
Wat volgt voor Hartman is een zwaar en intens herstelproces. Vanaf een afstand moet hij bekijken hoe Feyenoord onder de nieuwe trainer Brian Priske een moeizame eerste seizoenshelft beleeft, maar ook bijzondere avonden meemaakt in de Champions League. De linksback heeft één voordeel: hij herstelde al eerder in zijn loopbaan van een zware knieblessure en weet dus wat hij kan verwachten.
Na maandenlange speculaties over een terugkeer, worden Hartmans gebeden op 2 februari 2025 dan toch eindelijk verhoord. In de met 1-2 verloren Klassieker krijgt hij tien minuten speeltijd van Brian Priske. Het maakt Hartman niks uit. Na al die maanden is hij weer voetballer. Dat de Deense trainer besluit hem niet in te schrijven voor de knock-outfase van de Champions League vindt hij jammer, maar begrijpelijk.
Hartman speelt zo zijn wedstrijden in de Eredivisie en probeert langzaam toe te groeien naar het niveau van voor zijn blessure. Als Robin van Persie de leiding krijgt in Rotterdam na het ontslag van Priske en de interim-periode van Pascal Bosschaart, verandert Hartmans perspectief bij Feyenoord. Het spel van de linksback is sinds zijn terugkeer nog niet overtuigend en onder de nieuwe trainer is hij dan ook niet verzekerd van een basisplaats. Tot ongenoegen van Hartman geeft Van Persie meermaals de voorkeur aan de gehuurde Hugo Bueno. Met een contract dat medio 2026 afloopt wacht bij deze situatie daarom een belangrijke beslissing voor de vleugelverdediger: tekent Hartman bij in De Kuip of stuurt hij aan op een vertrek?
Persona nog grata
Inmiddels is het midden juni. De transferperiode is geopend en de situatie rondom Hartman is duidelijk. De speler heeft de knoop doorgehakt en lijkt bezig aan zijn laatste dagen als speler van Feyenoord. Zijn nieuwe bestemming? De Engelse promovendus Burnley FC, dat in het Maasgebouw reeds een miljoenenbod op tafel legde.
De aanstaande transfer van Hartman zorgt voor veel discussie bij zowel vriend als vijand. Het kind van de club, ooit zo geliefd door zijn sympathieke en nuchtere overkomen, wordt een gebrek aan loyaliteit verweten en lijkt bij vele Feyenoord-supporters in rap tempo te zijn uitgegroeid tot een persona non grata.
Een deel van het Legioen neemt het Hartman behoorlijk kwalijk dat hij afziet van een contractverlenging en deze zomer wil vertrekken uit De Kuip. Die verontwaardiging bij supporters is niet geheel onlogisch. Voor de camera’s doet de 23-jarige verdediger zich voor als een waardig ambassadeur en boegbeeld van de Rotterdammers, maar in hun ogen draait Hartman ‘zijn’ club nu een behoorlijke loer.
Feyenoord heeft hem het afgelopen jaar alle tijd en ruimte geboden om volwaardig te herstellen van zijn zware blessure, en betaalde zonder klagen een riant salaris aan een speler over het wie het een groot deel van het seizoen niet kon beschikken. Bovendien is het niet de eerste keer dat de club geduldig is met Hartman: in 2021 liep hij al een kruisbandblessure op die hem ruim een jaar aan de kant hield. Ook toen stelde Feyenoord zich zeer coulant op richting diens jeugdproduct, mede door de potentie die hem werd toegedicht.
Het minste wat Hartman had kunnen doen als dank voor het vertrouwen dat de club in hem had, is zijn handtekening zetten onder een contractverlenging van één jaar, beredeneert een deel van de achterban. Dat de Zwijndrechter nu besluit zijn in medio 2026 aflopende contract niet te verlengen, zorgt ervoor dat Feyenoord haast gedwongen wordt hem van de hand te doen voor een bedrag dat niet in de buurt kom van wat Chelsea ruim één jaar geleden voor hem had afgerekend. Zelfs de 14.000.000 die Hartman volgens Transfermarkt waard is, lijkt daarbij hoog ingeschat.
Vóór zijn blessure had iedereen hem de transfer naar de Premier League van harte gegund. Hartman verkeerde in topvorm en leek klaar voor de volgende stap. Als hij na zijn terugkeer datzelfde niveau had aangetikt, was een exit van de linksback zeer waarschijnlijk een stuk draaglijker geweest. Maar dat is niet het geval: Hartman overtuigt, jammer genoeg, nog niet in zijn spel en is op dit moment niet beter dan Hugo Bueno en Gijs Smal. Een pijnlijke constatering, maar daardoor des te opmerkelijker dat de hoofdpersoon zelf denkt Feyenoord ontgroeid te zijn en staat te popelen om naar een betere competitie te verkassen. Hartman gaat zo in één seizoen van een afscheid door de voordeur naar een afscheid door de achterdeur van De Kuip.
De speler
Veel supporters hebben hun oordeel dus al geveld, maar laten we de situatie ook eens bekijken vanuit het perspectief van de speler zelf. Voelt de altijd zo optimistische en sympathieke Hartman zich echt al te groot voor Feyenoord, of zijn er meer zaken die meespelen?
Alhoewel hij in de interviews tijdens zijn herstelperiode rustig en ontspannen oogde, zal het achter de schermen voor Hartman een lastige en onzekere periode zijn geweest. Ongetwijfeld zullen er meermaals een aantal vragen door zijn hoofd zijn geschoten. Wat als ik niet meer op mijn oude niveau terugkom? Wat als ik nog een keer geblesseerd raak? Wat als die kans niet meer komt? Het leven als profvoetballer valt niet te plannen en dus is het voor veel spelers een kwestie van pakken wat je pakken kan. Ook voor Hartman lijkt dat het geval.
Zijn blessures hebben natuurlijk vooral met pech te maken, maar de Feyenoorder weet inmiddels dat fitheid verre van een garantie is in de loopbaan van een voetballer. Nóg zo’n blessure en Hartman kan wellicht zijn kicksen aan de wilgen hangen. De linkerverdediger heeft in dat opzicht in ieder geval al één van zijn doelen bereikt: slagen in De Kuip. Maar als topsporter reikt zijn ambitie en honger verder dan dat. Hij wil zich meten op het hoogste niveau en zoveel mogelijk uit zijn carrière halen. Een stap naar het buitenland, in dit geval de Premier League, geldt daarbij als een mogelijkheid die zich niet vaak voordoet. Bovendien heeft hij vorig seizoen aangetoond over de benodigde kwaliteiten te beschikken. Op sportief, en natuurlijk ook financieel vlak, staat er daarom voor de nog altijd pas 23-jarige verdediger veel op het spel. Als Hartman nu niet op de trein springt, zal deze dan ooit nog zijn station passeren?
Toegegeven: we bekijken de situatie nu vanuit een nogal pessimistisch perspectief. Want als Hartman komend jaar als eerste linksback bij Feyenoord een goed seizoen neerzet, dan kunnen hij én de club toch alsnog profiteren van een transfer naar een Europese topclub? Het lijkt erop dat de speler daar zelf anders in staat. Hartman lijkt namelijk niet het vertrouwen te voelen van Robin van Persie, zoals hij dat bijvoorbeeld wel bij Arne Slot had. Sinds de komst van RVP is hij allesbehalve zeker van een basisplaats en sloot hij het seizoen zelfs af met een status als ongebruikte reserve tegen sc Heerenveen.
Na afloop van de wedstrijd tegen RKC op 14 mei, mogelijk zijn laatste duel in De Kuip, gaf een zichtbaar gefrustreerde Hartman aan moeite te hebben met de rol die hij heeft onder Van Persie. "Afgelopen maand heb ik niet veel gespeeld, en daar had ik het ook wel moeilijk mee, eerlijk gezegd. Ik heb voor de wedstrijd tegen Fortuna een gesprek met de trainer gehad, en dat ging ook over mijn toekomst bij Feyenoord en wat ik nu precies wil. Hij gaf aan dat hij wil dat ik blijf en een belangrijke speler voor hem ben. Een dag later, tegen Fortuna, werd ik in de rust gewisseld en de week erna speelde ik niet. Daarna heb ik weinig meer gespeeld, en dat was wel lastig voor mij omdat ik wel een positief gevoel had na dat gesprek. Dat gaf mij een beetje een dubbel gevoel, als ik eerlijk ben, en daar had ik wel moeite mee”, bekende de linksachter.
Waar de verstandshouding met Van Persie dus niet optimaal oogt, lijkt Hartman er niet van overtuigd te zijn dat hij onder het clubicoon de mogelijkheid krijgt om weer de status te bereiken die hij voor zijn blessure had. Net zoals de onzekerheid over een mogelijk nieuwe blessure, vormen ook deze twijfels voor Hartman een argument om zijn geluk te beproeven in het buitenland, nu die mogelijkheid hem wordt voorgeschoteld.
Conclusie
De voordeur of de achterdeur? Het blijft een discussiepunt in deze kwestie. Hartman geldt nog altijd als een schoolvoorbeeld voor de Feyenoord-academie: opgeleid op Varkenoord, doorgebroken in het eerste elftal, uitgegroeid tot publiekslieveling, op nationaal vlak alles gewonnen en uitgekomen in de Champions League. Enig minpuntje (of in de ogen van velen een behoorlijk minpunt): Hartman tekent, na een jaar waarin Feyenoord hem vanwege zijn zware blessure veel tijd en ruimte gunt, niet bij, waardoor hij de club slechts een fractie oplevert van het bedrag dat ooit verwacht werd.
Is dat genoeg reden om deze tot voor kort nog zo populaire speler, die afgelopen seizoenen gold als hét gezicht van de club en zowel op tv als op sociale media een ambassadeur bleek voor Feyenoord, een transfer naar de Premier League kwalijk te nemen? Of sterker nog: hem af te schilderen als een verrader? De meningen blijven erover verdeeld, maar wat vaststaat is dat een speler die zowel op als naast het veld zoveel heeft betekend voor Feyenoord als Hartman, een mooier afscheid had verdiend.