Slot: “Ik lijd aan perfectionisme”

Arne Slot doet alles om Feyenoord zo goed mogelijk aan de aftrap te krijgen. In zijn drang naar de perfecte voorbereiding slaat hij zo nu en dan door, zo vertelt hij in de podcast ‘Met open vizier’.   

Slot heeft in zijn technische staf uitstekende mensen die een analyse van de tegenstander kunnen maken. Toch heeft hij de drang om zelf nog een aantal wedstrijden van de tegenstander te bekijken. “Dan denk ik; 'je hebt nu echt te weinig gedaan Arne. Je zal het nu bijna verdienen deze wedstrijd te verliezen', zo laat de trainer een onrustige kant van zichzelf zien. Het zorgt ervoor dat de trainer zelden tevreden is. “Altijd maar het gevoel hebben dat je ‘meer, meer, meer’ moet doen. Omdat je anders misschien het gevoel hebt dat je tekort bent geschoten. Dat je iets net niet hebt gezien. Soms wacht ik tot de allerlaatste seconde met het geven van de opstelling, omdat ik hoop dat er ergens nog een ingeving komt die echt het allerbeste lijkt te zijn.” Slot denkt dat zijn streven naar perfectie veel brengt. “Maar het slaat soms ook wel een beetje door”.

De Feyenoordtrainer denkt dat hij te lijden heeft onder perfectionisme. Loslaten voelt voor hem als een zwakte. “Over vier weken hebben we vakantie”, zo begint hij een anekdote om uit te leggen hoe zijn hoofd werkt. “Dan denk ik; ‘als je naar vakanties gaat kijken, dan kan je die tijd ook besteden aan een tegenstanderanalyse. Je bent nu echt met je gedachte bij de verkeerde dingen. Je moet nu echt even door, door, door. Die tegenstander blijven bekijken. Of je eigen training nog eens terugkijken. Of het gesprekje met die speler nog een keer terughalen.”  

Slot is zodoende dag en nacht bezig hoe hij zijn spelers kan raken. Hij denkt veel na over wat hij wil bereiken en wat nodig is om daar te komen. Dat denkproces zit hem soms in de weg. “Mijn valkuil is dat ik constant door wil beredeneren en altijd een redenatie wil hebben waarom ik ergens toe kom. Tot een opstelling ofzo. Ik heb ook de neiging om altijd alles uit te willen leggen. Niet zozeer aan spelers maar ook aan de mensen om mij heen. Zeker mijn collega’s kunnen dat wel eens ervaren. Daar ben ik mij wel van bewust.”