Trauner: "Ik kijk met een waanzinnig gevoel terug op 2022"

Gernot Trauner heeft volop genoten van zijn eerste volledige jaar in dienst van Feyenoord. De verdediger blikt in het nieuwe Feyenoord Magazine, dat deze week verschijnt, uitgebreid terug en vooruit.

Al snel na zijn komst naar Feyenoord bleek de gevreesde sloper eigenlijk de rust zelve, vooral buiten het veld. Gernot Trauner is wars van allure en glamour, vooral genietend van het leven als echtgenoot en vader van drie jonge kinderen. En pogingen van journalisten om hem te verleiden tot pikante uitspraken, zijn vooralsnog tevergeefs. Verwonderd: ‘Ze noemen me vaak De Apotheker. Waarom eigenlijk?’

Veel gehoord is dat Gernot Trauner zo gewoon is voor een voetballer.
‘Ah, ik word gezien als een normaal persoon, iemand met een normale baan die op zijn werk verschijnt en aan het einde van de dag weer naar huis gaat...’

Dat gewone is eigenlijk ongewoon in de voetballerij.
‘Ja, daar ben ik het wel mee eens, het is wat atypisch. Maar ik ben iemand die ook na zijn doorbraak als voetballer niet of nauwelijks is veranderd. Ik denk dat de supporters er wel respect voor hebben, zeker bij Feyenoord. Ook mijn manier van spelen – hard maar fair – spreekt de mensen aan. Al moet je natuurlijk een beetje het geluk hebben dat het sportief meezit.’

Hoe kijk je zelf terug op 2022, je eerste volledige kalenderjaar bij Feyenoord?
‘Met een waanzinnig goed gevoel. In competitie hebben we lang meegedaan om de bovenste plaatsen. Er had denk ik nog wel meer in gezeten dan de derde plaats. Maar 2022 was natuurlijk vooral onze reis door Europa. In de Conference League hebben we fantastische duels meegemaakt, met het bereiken van Tirana als absolute hoogtepunt. Het spelen van een Europese finale maak je in je carrière niet zo heel vaak, of helemaal niet, mee. Het was een voorrecht om een seizoen als 2021-2022 te beleven.’

Wat is je, afgezien van de finale tegen AS Roma, vooral bijgebleven?
‘Toch ook de duels met Olympique Marseille. Thuis was de sfeer fantastisch, natuurlijk ook het moment dat Cyriel Dessers meteen na rust de 3-2 maakte. Die wisselwerking met de fans vond ik ook heel bijzonder. En in Frankrijk hebben we door negentig minuten goed te verdedigen laten zien dat Feyenoord zich kan meten met de grotere teams in Europa.’

Uitgerekend tegen Roma was je ongelukkig betrokken bij de enige goal van de wedstrijd. Heb je daar nog vaak aan teruggedacht?
‘Natuurlijk, nog steeds denk ik er weleens aan. Die goal heb ik diezelfde nacht nog een paar keer gekeken. Had ik net een halve meter meer naar rechts of naar achteren gestaan, had-ie wellicht niet gevallen. Nu raakte ik de bal licht aan en viel hij precies goed voor Nicolò Zaniolo. In andere gevallen had ik of iemand anders nog kunnen ingrijpen. Maar het is gebeurd, ik kan het niet meer veranderen.’

Kun je zoiets makkelijk van je laten afglijden?
‘Het duurde iets langer dan een fout in een reguliere wedstrijd. Het scheelde dat ik een paar dagen na de finale aansloot bij de nationale ploeg van Oostenrijk. Had ik direct op vakantie gegaan, had ik er mogelijk nóg meer over nagedacht.’

Jouw komst in de zomer van 2021 viel samen met die van trainer Arne Slot. Is zijn manier van werken heel anders dan je bij je vorige clubs LASK en SV Ried gewend was?
‘Onze trainer is heel sterk als we het hebben over positiespel, spelopbouw. Hij heeft ideeën en variaties waarvan ik me voorheen niet eens bewust was. Qua spelbegrip heb ik me dankzij Slot verder ontwikkeld. Bij Feyenoord zie je dat iedere speler weet wat te doen in balbezit. Of het de backs zijn die opkomen, de vleugelaanvallers die binnendoor gaan…’

Ben je zelf verrast dat je integratie in het team ogenschijnlijk moeiteloos verliep?
‘Het was wel wennen hoor. Er worden hier andere dingen van me gevraagd. Jezelf aanbieden, het creëren van ruimtes voor anderen, bepaalde looplijnen. Daar was in mijn jaren in Oostenrijk minder aandacht voor.’