Van Kerkhoven: "Ik hou van spelen in het stadion. De Kuip en de grasmat zijn echt prachtig"

De Feyenoord Vrouwen 1 beschikken sinds anderhalf jaar over een goaltjesdief en kopsterke aanvalster. Net als haar landgenoten Cyriel Dessers en Thomas Buffel begint Ella van Kerkhoven ook een legendarische status te verwerven in Rotterdam-Zuid. Op Varkenoord onstond een fijn gesprek over Rotterdam, mooie stadions, Belgische lekkernijen en haar deelname aan het afgelopen EK in Zwitserland!

Mede dankzij de doeltreffendheid van de 31-jarige Ella van Kerkhoven is de scoringsdrift van ons vrouwenelftal enorm vooruitgegaan. Ze voelt zich als een vis in het water in Nederland en pendelt wekelijks op en neer naar Varkenoord vanuit haar woonplaats Diest. In juli nam ze met België deel aan het EK voor vrouwen in Zwitserland en deelt ze haar ervaringen: "Het was een beetje een rollercoaster. We hebben niet de beste start gehad waardoor wij het onszelf moeilijk maakten, maar we zijn blijven vechten en hebben zelfs tegen het grote Spanje een poging gewaagd om het tij te keren. Tot op zekere hoogte ging dat goed, maar op het eind komt dan de ervaring, fysiek en klasse van topland Spanje om de hoek kijken. De laatste wedstijd tegen Portugal hebben we het recht proberen te zetten voor alle supporters die er waren en hebben we er een mooie overwinning uitgesleept. We hebben ervoor gevochten en we maken iedere keer weer kleine stapjes, waarmee we verder kunnen."

De geboren Leuvenaar groeide op in Bekkevoort waar ze ook met voetballen begon. Daarna werd ze gescout door OH Leuven en schopte ze het tot de eerste damesploeg. Gek genoeg is de veelscorende spits van Feyenoord geen geboren nummer 9: "Van mijn zeventiende tot mijn eenentwintigste stond ik centraal achterin. Pas toen ik bij Anderlecht kwam, schoof ik steeds meer naar voren. 

Ik begon als verdedigende middenvelder, maar op een gegeven moment vroeg de trainer of ik het in de aanval wilde proberen. Sindsdien scoor ik doelpunten, haha."

Culinaire België en mooie stadions 
Wij Nederlanders kunnen vaak ‘zeveren’ over de Belgische wegen en ook Ella doet al zuchtend een duit in het zakje: "Belgisch verkeer is sowieso geen pretje en als het regent, slaan de mensen in paniek. In Wallonië wordt het nóg beter!", lacht ze enigszins sarcastisch. 

Reeds driemaal stond ze op het veld van onze tempel De Kuip waarvan ze enorm genoot. Wanneer we het over Belgische stadions hebben, valt het stokoude Joseph Marien Stadion van Union Saint-Gilloise. Ella heeft oog voor nostalgie, oude stadions en voetbalcultuur: "Ach, dat is echt een machtig stadion dat zo opgaat in de heuvels. Ik heb er twee keer gespeeld met het nationale elftal. Je hebt er leuke cafeetjes rondom het stadion, iets wat ze bij mijn oude club Anderlecht ook hebben. Het heeft een leuke sfeer."

Stadionsnacks 
Bij onze zuiderburen koopt men geen kroket of frikandel in de stadions, maar bijvoorbeeld een broodje zwarte pens (een worst gemaakt van varkensbloed, brood, kruiden en spek of vlees) of een mitraillette (sandwich gevuld met vlees en patat/friet en diverse sauzen). Wanneer we Ella naar haar voorkeur vragen, antwoordt ze als een echte topsporter: "Oeh, dat is geloof ik een beetje vettig! Een mitraillette zal ik in mijn studententijd hebben gegeten. En zwarte pens heb ik nog nooit in een broodje gegeten, maar wel los. In combinatie met appelmoes is dat best lekker, maar een beetje vettig dus! Dé vraag naar haar favoriete Belgische biertje mag natuurlijk niet ontbreken. "Tijdens het seizoen drink ik niet, maar off season pak ik weleens een Hoegaarden. Ik ben meer van citrus en witte biertjes. Tegenwoordig heb je van Brugse Zot ook 0.0 en dat vind ik ook lekker."

Het leven in Rotterdam 
Ella bezoekt inmiddels vaker de stad en ziet Rotterdam steeds leuker worden. "Ik moet zeggen dat ik het eerste jaar niet veel heb gezien, maar nu ik een fiets heb, zoek ik weleens een koffiebarretje op. Hoe industrieel en groots ik het in het begin zag, hoe kleiner het wordt als je dingen begint te ontdekken. Ontbijtbarretjes aan het water vind ik ook mooi, het heeft gewoon een leuke vibe. Ik vind het water en de bruggen door de stad ook erg mooi en Katendrecht vind ik een superleuke plek. Ik ben dingen aan het ontdekken!"

Feyenoord 
Na alle culinaire gesprekken ronden we toch af met waar het uiteindelijk allemaal om draait voor een groot deel in ons leven: Feyenoord! Ella voelt zich vanaf minuut 1 op haar gemak. "Ik zit hier nog steeds dus dat zegt wel iets, haha. Met mijn teamgenoten en de technische staf heb ik een goede klik. Ik zie ook dat de club stappen vooruit blijft zetten dus dat zorgt ervoor dat je gemotiveerd blijft en jezelf elke dag beter wilt maken. Daar ben ik heel blij mee en dat is wat ik zoek in het leven. Ik heb nu een paar keer in De Kuip gespeeld en dat voelt als een eer. Ik hou van spelen in het stadion en De Kuip en de grasmat zijn echt prachtig!"

Dit artikel is geschreven door Tim Duijverman en is afkomstig uit de nieuwste editie van het Hand in Hand-magazine, het blad van Supportersvereniging De Feijenoorder.