Column • Feyenoord is Feyenoord niet meer

Het gaat te goed. De club heeft gigantische stappen gezet, maar onze beursgebeukte supportersziel is er niet klaar voor. Dus gaan we er voor het gemak vanuit dat alles wel weer in elkaar dondert en we ruw ontwaken uit een verrukkelijke droom. 

Na de wedstrijd tegen Sparta wist ik het zeker. De aanloop naar die wedstrijd was lang en nerveus, door het uitvallen van de wedstrijd tegen Fortuna de week ervoor. Met de zure nasmaak van Fener uit - altijd lastig - nog in de mond, borrelden de doemscenario’s alweer op. Ik moest het nog maar zien.

Dit kan het weekend van Feyenoord worden
Het weekend kwam, en zo’n beetje het hele linkerrijtje van de prille stand verloor op zaterdag al punten. Maar ja: hoe vaak hebben we dat al niet meegemaakt? Dat onze concurrenten eerder spelen en punten laten liggen? Terwijl wij een op papier niet al te lastige wedstrijd af te werken hebben. Dit kán het weekend van Feyenoord worden… 

Gewoon even drie punten pakken dus. Jaja. ‘If it sounds too good to be true, it probably is’, luidt de Britse wijsheid. Het had zomaar door een Feyenoorder bedacht kunnen zijn. 

‘Het zal wel weer misgaan.’

De gedachte kroop vanuit mijn onderbuik mijn strot in. Net iets te vaak meegemaakt. Dat ook wij dan punten laten liggen. Heel eerlijk? Ik dacht dat het één – één zou worden. En dan mochten we nog van geluk spreken ook! 

Het werd zoals je weet een even zorgeloze als zonnige middag. 

Problemen, problemen, problemen
En nu denk je misschien: ‘Oké, we winnen een keer van Sparta, maar hoezo gaat het ‘te goed’ met Feyenoord? Omdat we drie seizoenen geleden een keer kampioen werden? Allemaal volledig te danken aan Gods filiaalhouder op aarde, Arend Martijn Slot. En vooruit: ook nog een beker en een Johan Cruijff schaal in de jaren erna. 

Maar kijk ook eens naar alle problemen. Het spel houdt niet over. Niet aanvallend genoeg, niet dominant genoeg, geen druk naar voren. Te veel sterkhouders verkocht, die niet vervangen zijn. Vooral voorin ontbreekt het aan kwaliteit. Sauer is niet ver genoeg, Hadj Moussa heeft nul rendement, Ueda komt sowieso tekort en Steijn kan alleen maar scoren en niet lekker meevoetballen. Komt bij: we hebben een ijskoude trainer die geen contact met zijn spelers kan maken. Verder heeft Dennis te Kloese natuurlijk alle kansen op versterkingen aan de bovenkant laten liggen. Komt omdat hij twee functies combineert. 

Het kan allemaal waar zijn, en dat neemt niet weg dat Feyenoord gigantische stappen heeft gezet. Soms is het moeilijk iets te zien als je er te kort opzit. Een beetje alsof je van tien centimeter afstand naar een impressionistisch schilderij staat te gluren. Je ziet alleen maar gekleurde veegjes. Klontjes verf. Weinig patroon in te ontdekken. Totdat je vier meter naar achteren loopt. 

Recordaankoop Antonucci
Maar we hoeven niet zo ver terug om de ontwikkeling te zien. Neem het seizoen 2020/2021, precies vijf jaar geleden. De inkomende transfers? We huurden bijvoorbeeld Lucas Pratto en kochten Mark Diemers, João Carlos Teixeira (wie?) en natuurlijk onze recordaankoop van die zomer, tromgeroffel, Francesco Antonucci. Twee miljoen, schoon aan de haak. Feyenoord heeft beet! Uitgaand gebeurde er niet veel meer, met drie transfers en wat spelers die op huurbasis vertrokken. De totale transferinkomsten? Nul euro. Helemaal niks. Een Vietnamese loempiakraam bij de Open Dag zou meer opgeleverd hebben. Letterlijk.

We werden dat jaar vijfde, met 29 punten achterstand op de kampioen.

Het contrast kan bijna niet groter. De afgelopen jaren hebben we recordverkoop na recordverkoop gezien, voor honderden miljoenen verkocht. Deze zomer gaf Feyenoord meer dan 56 miljoen euro aan spelers uit, grotendeels internationals of aanstormend talent - en misschien een paar gokjes. De selectie is de beste in jaren – zeker in de breedte. Varkenoord draait op volle toeren, met meer landelijke kampioenschappen dan ooit. Grote talenten van andere topclubs stappen op de fiets naar Rotterdam Zuid, waar dat toch heel lang andersom was. De Kuip zit elke wedstrijd vol, en Feyenoord had het aantal beschikbare seizoenskaarten wel drie keer kunnen uitverkopen. Feyenoord staat negentiende op de UEFA club ranking, vlak achter bijvoorbeeld Arsenal (13) en Manchester United (16), maar vóór grootheden als AC Milan (21), EL winnaar Tottenham (25) en Juventus (27).

De beenruimte valt wat tegen
Feyenoorders zijn nog niet klaar voor de nieuwe werkelijkheid. En als je nu denkt: ‘Ja, maar alles wat Arne Slot heeft opgebouwd is binnen een jaar weggegooid!’ of ‘Sorry hoor, maar heb je het spel gezien de afgelopen weken?’ dan is de kans groot dat jij er ook aan lijdt.

Het is een beetje alsof je op een intercontinentale vlucht in de business class gezet wordt omdat er een plek over is, en je er continu rekening mee houdt dat iemand je komt halen omdat het een foutje bleek. Dus klaag je maar uit voorzorg wat over het feit dat het eten daar niet veel beter is en ook de beenruimte behoorlijk tegenvalt. Dat helpt om de onvermijdelijke teleurstelling vast wat te dempen.

Misschien zit het te diep in de genen van de Feyenoord supporters. In de periode van de oprichting was het leven in Rotterdam Zuid geen feestje. Het was vies en zwaar, en er moest vooral veel gewerkt worden. Prachtig verteld in de Kein Geloel podcast van afgelopen maandag. De wedstrijden van Feyenoord vormden de schaarse lichtpuntjes in een overigens donker bestaan. En als die club dan ook nog eens succesvol wordt…

‘Het zal wel weer misgaan.’

En iedereen komt naar Rotterdam…
Ik heb goed nieuws voor jullie: het gaat niet mis. We hebben een selectie om mee te doen om het kampioenschap. Het spel wordt beter. We hebben een betere financiële positie dan ooit. Varkenoord zal blijven leveren. Organisatorisch en commercieel liggen er grote stappen in het verschiet. En Feyenoord leeft meer onder supporters dan ooit – allang tot ver buiten de Zuid Rotterdamse stadsdelen.

Dat betekent niet dat we vanaf nu elke wedstrijd met vijf nul winnen en structureel in maart op de Coolsingel staan. Maar er ligt een stevig fundament om op door te bouwen. Dat vraagt van supporters en club een nieuw soort zelfvertrouwen. Niet van het arrogante soort, maar van het Feyenoord soort. Niet vooraf al roepen ‘wij zijn de beste, wij zijn de beste’. Maar gewoon alles geven, goed spelen, winnen, De Kuip ontvlammen, prijzen pakken, waarde creëren. Geen woorden maar daden. Ook dit jaar telt alleen het aantal punten na 34 wedstrijden. 

Dus relax, het komt goed. Schraap je keel, haal diep adem en zing uit volle borst mee. 

We zijn het Legioen - En we worden Kampioen - En iedereen komt naar Rotterdam.

Met rood-witte groet, 

Raymond