Column • Graziano Pellè en Rotterdam zijn nog altijd verliefd op elkaar

Het was weer even 2013 in de Kuip. Voor de zogeheten legendswedstrijd waren er flink wat oudgedienden opgetrommeld en met hen keerden ook Ruben Schaken en Daryl Janmaat, maar bovenal Graziano Pellè terug op Rotterdam-Zuid. Een ware trip down memory lane op de zondagmiddag. De Italiaan, wiens strakke coupe tal van kappers fortuinen op heeft geleverd, blijkt nog altijd razend populair bij het Legioen. 

Feyenoorders die speciaal voor Graziano naar de Kuip waren afgereisd werden nog even in de wachtkamer gezet door legends-trainer Bert van Marwijk. De oefenmeester die Feyenoord in 2002 naar de UEFA Cup leidde stelde hem pas in de tweede helft op. "Ik krijg kippenvel. Het is moeilijk te beschrijven hoe het is om terug te zijn", zei de spits voorafgaand aan zijn invalbeurt. Aldaar kwam de boomlange Graziano het veld in gelopen, alsof er niets veranderd was. Hetzelfde haar, dezelfde baard, enkel één rimpeltje meer, maar zelfs de tijd krijgt hem niet klein.

De verhalen over zijn toenmalige periode bij de club zijn bekend: kappers die inmiddels 'doe maar hetzelfde als Pellè' kunnen dromen en vrouwen die zo ongeveer flauwvallen bij het zien van de spits. Graziano gaf rondom de wedstrijd zelfs toe nog altijd met de Rotterdamse kappersgarde te spreken. "Ik heb nog steeds contact met ze. Ik weet dat zij er inderdaad nog steeds mee werken", vertelde hij. Ondertussen zwijmelden vrouwen online weg bij het zien van de spits bij zijn rentree.

Allemaal leuk en aardig, die voetbalromantiek, zullen de meesten denken, maar daar stopt het niet. Eenmaal ingevallen namens de legends blijkt Graziano het zijn van spits zeker niet verleerd te zijn. Oke, het gaat hier en daar roestig en het zijn toch een hoop pensionado's die in hun korte broek over het veld gaan, maar wie kan dat wat schelen? Met wat houterige acties laat de geboren Leccese zien dat hij niet zonder doelpunt weer weggaat. Met ieder schot krijg hij weer de handen op elkaar bij het Legioen.

Als dat doelpunt dan even later valt, waant de Feyenoord-supporter zich voor even weer in 2013. Ruben Schaken krijgt de bal van Daryl Janmaat en geeft als rechtsbuiten een afgemeten voorzet op zijn oud-collega in de spits. Graziano neemt de bal aan op z'n borst, zoals hij dat zo vaak deed. Na de bal twee keer te laten stuiteren gooit de Italiaan zijn lichaam tegen de bal en tikt hij binnen. De, helaas bij lange na niet uitverkochte, Kuip gaat uit z'n bol. 

Met een simpele panna laat hij nog even een glimp zien van wat ooit was. De legends van Celtic scoren vervolgens nog de 2-1, waardoor Graziano zichzelf tot matchwinnaar van de prestigieuze Wim Jansen Cup kan kronen. Even was de oud-topspits terug en even zal het gevoeld hebben alsof de Kuip weer van hem was. Misschien is het wel weer eens tijd dat half Rotterdam met een strakke schnitt in het haar loopt, maar wellicht overheerst de nostalgie. Laten we in ieder geval hopen dat de vaders op de tribune zondagmiddag tegen de allerjongste kameraadjes vertelden over de grootsheid die Graziano ooit was en nog altijd blijkt te zijn.