-52

Piet Bouts / FSV De Feijenoorder

Nieuws

Gullit blikt terug: “Bijna alles gewonnen wat er te winnen viel, ook van Ajax”

Dennis

Ruud Gullit stapte in 1982 over van HFC Haarlem naar Feyenoord. Bij de Rotterdamse club kwam de speler tot volle wasdom, waarna hij zich ontwikkelde tot een topvoetballer die in 1989 werd uitgeroepen tot Wereldvoetballer van het Jaar.

Dat de geboren Amsterdammer van HFC Haarlem naar Feyenoord ging, deed de wenkbrauwen bij sommige mensen fronsen, zo herinnert Gullit zich nog. “Toen ik bekend maakte dat ik van Haarlem naar Feyenoord ging, werd ik uitgenodigd voor het televisieprogramma van Sonja Barend. Ze zei dat iedereen heel erg verbaasd was dat ik niet naar Ajax ging, maar naar Feyenoord. Sonja vroeg letterlijk wat ik toch moest bij zo’n slechte club”, zo vertelt hij in Feyenoord Magazine.

Daarmee was de toon was gezet. “Ik keek haar aan en ik zei: ‘Je mag vinden wat je wil. Maar als we kampioen worden, moet je me weer uitnodiging hè?’ Ik zag de potentie van de club en van het elftal. Een jaar later was het al zo ver. Het seizoen 1983-1984, wat een jaar was dat. We hadden echt een heel sterk elftal, met ervaren spelers zoals Ivan Nielsen, Ben Wijnstekers en Michiel van de Korput. Stuk voor stuk geweldige spelers. Maar we hadden ook talentvolle jonkies zoals Mario Been, Henk Duut en Andre Hoekstra.”

Dat ook Johan Cruijff de gelederen kwam versterken betekende veel voor de ontwikkeling van de toen nog jongen Gullit. “Johan kwam als een geschenk uit de hemel. Hij was zowel technisch als tactisch zo ongelooflijk goed. Hij zette ons goed neer. En hij liet ons allemaal beter voetballen. Dat was de kracht van Johan: anderen beter maken. Maar ik heb ook aan de andere spelers te danken, dat ik in het seizoen ’83-’84 mijn grootste ontwikkeling heb doorgemaakt. Het was een geweldige leerschool.”

De 8-2 in Amsterdam
Feyenoord was in 1984 oppermachtig. De ploeg van trainer Thijs Libregts won bijna alle wedstrijden met ruime cijfers. Slechts twee wedstrijden werden verloren, waaronder de 8-2 afgang in Amsterdam. Gullit tilt niet zo zwaar aan de veelbesproken nederlaag, zo zegt hij. “Het klinkt misschien raar, maar wij waren lange tijd beter. We hadden ook kansen om op voorsprong te komen. Na de 3-2 (Feyenoord was teruggekomen na een 3-0 achterstand) gingen we volop drukken. Een toen kwamen zij, met heel veel geluk, op 4-2. Keje Molenaar kreeg de bal toevallig op zijn achterhoofd. Tja, daarna gingen bij ons de poorten open. En zij hadden de mazzel dat bijna elke aanval erin ging.”

Lang werd niet stilgestaan bij de dikke verliespartij. “Het gekke is: die nederlaag heeft helemaal geen pijn gedaan. Het was meer een soort ommekeer. Johan Cruijff zei na afloop: “Jongens, het zijn maar twee punten.” We wisten dat we goed konden voetballen. We zijn beter geworden door die 8-2. We hebben daarna ook bijna alles gewonnen wat er te winnen viel. Ook van Ajax, in zowel de thuiswedstrijd als het bekertoernooi”, zo besluit Gullit.

Delen

Reacties

Mooie trip down memory lane. Ruud Gullit was een topspeler, de beste NL se- speler ooit na de Cruyff generatie.
Ik was bij die 8-2. Meest afschuwelijke supportservaring ooit. Tot op de dag van vandaag wacht ik nog steeds op de ultieme vernedering van ajax. Dit seizoen uit leek het te gaan gebeuren maar stopte f-side de glorie. 7 april lijkt de situatie perfect. Zelden was Feyenoord zoveel sterker en het vertrouwen zo groot.
No mercy!
Ik hoop dat ze zo ongehandig hard aangepakt worden, dat ze slachtofferhulp nodig hebben na afloop.
Grandioos seizoen , zal nooit de kampioenswedstrijd vergeten in Tilburg waar we met duizenden kameraden langs het veld stonden en ontploften na het laatste fluitsignaal.
Dit gevoel gun ik onze club en supporters nog vele malen.
Die thuiswedstrijd vergeet ik nooit meer mooie doelpunten van Gullit Cruijff en volgens mij Hoekstra maar de mooiste was van Henk Duut , die tikte de bal tussen de benen door van keeper galjé
De mooiste was toch van Jesper Olsen❓