Watanabe: De Japanse rots in de branding

Sinds zijn komst afgelopen zomer van het Belgische KAA Gent is Tsuyoshi Watanabe in rap tempo uitgegroeid tot een onmisbare schakel in de verdediging van Feyenoord. De Japanse verdediger, die bij Gent nog de aanvoerdersband droeg, lijkt in Rotterdam moeiteloos een stap hoger te hebben gezet. Zowel nationaal als internationaal laat hij zien wat echt verdedigen is.

Met slechts zes tegendoelpunten in de Eredivisie tot nu toe mag Feyenoord gerust spreken van de meest stabiele defensie van Nederland. Natuurlijk verdienen zijn collega’s achterin ook lof, maar het grootste compliment gaat zonder twijfel naar Watanabe. De rust, kalmte en zekerheid die hij uitstraalt zorgen ervoor dat de verdediging altijd overeind blijft staan. Zijn positionering is voorbeeldig en zijn timing bijna foutloos.

Ook aan de bal laat de Japanner van zich horen. Zijn opbouw is zuiver, zijn passing verzorgd en zijn inzicht uitstekend. Het lijkt alsof niets hem uit balans kan brengen. Dat maakt hem niet alleen een steunpilaar bij Feyenoord, maar ook bij het nationale elftal van Japan.

Na zijn debuut in 2019 bij de Samurai Blue, waarin hij meteen een volledige wedstrijd speelde, stokte zijn interlandcarrière een aantal jaren. Tussen 2020 en 2025 kwam hij slechts drie keer in actie voor Japan, en geen enkele keer speelde hij nog de volle negentig minuten. Sinds zijn overstap naar Feyenoord is dat veranderd: hij speelde inmiddels alweer twee keer een volledige wedstrijd voor zijn land. Tijdens deze interlandperiode kwam hij in actie tegen Paraguay, en hopelijk volgt morgen zijn zevende interland tegen het grote Brazilië. Hij is weer een vaste waarde geworden, zowel bij club als land.

Zijn invloed reikt verder dan alleen de defensie. Mede dankzij Watanabe lijkt ook Ayase Ueda helemaal opgebloeid. De twee Japanners zijn onafscheidelijk: ze lunchen samen, doen boodschappen samen en begrijpen elkaar blindelings op het veld. Zelfs Robin van Persie zei het onlangs nog met een glimlach: “Watanabe heeft een grote invloed gehad op de vorm van Ueda.” En dat zie je terug. De chemie tussen de twee landgenoten is voelbaar in alles wat ze doen.

Daarnaast is Watanabe een toonbeeld van fitheid. Bij Gent miste hij in het seizoen 2023/24 slechts twee wedstrijden, één door een lichte blessure en één omdat hij rust kreeg. In het huidige seizoen (2024/25) moest hij zeven duels missen door ziekte en kleine pijntjes, maar structurele blessures lijken hem vreemd. Dat maakt hem niet alleen betrouwbaar, maar ook constant inzetbaar.

In de wedstrijd tegen Fenerbahçe liet Watanabe zien dat hij, als het moet, ook zijn doelpunt kan meepikken. Twee keer trof hij doel, een mooie bonus voor een verdediger die vooral uitblinkt in zekerheid en stabiliteit.

Waar David Hancko ooit de rots in de branding was, heeft Feyenoord met Watanabe opnieuw iemand gevonden die rust en klasse uitstraalt. Geruisloos heeft hij het stokje overgenomen, en hij doet dat met overtuiging.

Misschien, heel misschien, staat hij aan het einde van het seizoen wel op de Coolsingel, met de schaal in zijn handen. En dan denkt niemand meer aan wie er voor hem speelde, want Watanabe gaat zijn eigen plek in de Feyenoord-geschiedenis veroveren.

Vanuit een klein voorstadje in Saitama, net boven Tokio, naar het hart van Rotterdam.
De Japanse rots in de branding.
Tsuyoshi Watanabe.